Dlaczego rozcieńczalniki krwi są stosowane w przypadku pacjentów chirurgii
Rozcieńczalnik do krwi to lek stosowany do zapobiegania lub leczenia zakrzepów krwi.
Rodzaje rozcieńczalników krwi
Istnieją dwa podstawowe typy rozcieńczalników krwi, jeden nazywa się antykoagulantem, a drugi nazywa się przeciwpłytkowym. Podczas gdy oba zapobiegają krzepnięciu krwi, lub dokładniej, spowalniają tworzenie się skrzepów, robią to na różne sposoby.
Leki przeciwzakrzepowe: ten rodzaj leków działa poprzez zakłócanie normalnych czynników krzepnięcia, które krążą w organizmie.
Utrudnia to krzepnięcie krwi i wydłuża czas potrzebny organizmowi do utworzenia skrzepu. Leki przeciwzakrzepowe są bardziej agresywne niż leki przeciwpłytkowe, dlatego ten rodzaj leków stosuje się, gdy pacjent wymaga, aby krew była "cieńsza".
Przeciwpłytkowe: Ten rodzaj leków działa poprzez zakłócanie chemicznego "sygnału" wysyłanego przez organizm, gdy musi utworzyć skrzep. Normalnie sygnał aktywowałby płytki krwi, rodzaj fragmentu krwinek, a płytki krwi gromadziłyby się w miejscu krwawienia i zaczynałyby się sklejać, tworząc skrzep. Przy stosowaniu leku przeciwpłytkowego w krążeniu, transmisja sygnału jest zarówno opóźniona, jak i "zmniejszona" objętość jest zmniejszana, więc mniej płytek odpowiada.
Dlaczego stosuje się rozcieńczalniki krwi?
Operacja jest znanym czynnikiem ryzyka powstawania zakrzepów krwi, ponieważ pacjent często pozostaje przez dłuższy czas w trakcie operacji i przez wiele godzin lub dni po zabiegu.
Bycie nieruchomym jest znanym czynnikiem ryzyka powstawania zakrzepów krwi, więc zapobieganie zakrzepom jest ważną częścią okołooperacyjnej opieki chirurgicznej.
U niektórych pacjentów rozcieńczacze krwi są stosowane do rozrzedzania krwi, co powoduje, że krzepnięcie krwi trwa dłużej. W przypadku innych pacjentów stosuje się rozcieńczalniki krwi, aby zapobiec narastaniu już istniejącego skrzepu (i zapobiegać tworzeniu się dodatkowych skrzepów).
Badania krwi określają, czy potrzebny jest rozcieńczalnik krwi i jaka dawka powinna być podana.
Niektórzy pacjenci wymagają stosowania leków rozrzedzających krew przez dłuższy czas, takich jak pacjent z rytmem serca zwanym migotaniem przedsionków. W przypadku innych osób, takich jak pacjenci, którzy niedawno przeszli zabieg chirurgiczny, mogą oni być chudsi w czasie hospitalizacji, ale nigdy ich nie potrzebują.
Przed operacją
Leki rozrzedzające krew są trudnymi rzeczami przed operacją. Chirurg musi znaleźć równowagę między zapobieganiem zakrzepom a zbyt dużym krwawieniem pacjenta podczas operacji. W przypadku większości pacjentów, którzy rutynowo przyjmują rozcieńczalnik przed zabiegiem chirurgicznym, dawkę rozcieńczalników, która jest zwykle przyjmowana codziennie, zatrzymuje się na 24 godziny przed operacją. Ta krótka przerwa jest często wystarczająca, aby zapobiec nadmiernemu krwawieniu bez znaczącego zwiększenia ryzyka zakrzepu krwi. Następnie rozcieńczalnik krwi można wznowić następnego dnia po operacji, zakładając, że badania krwi wykazują, że jest to właściwe.
Podczas operacji
Leki rozrzedzające krew zwykle nie należą do leków podawanych podczas zabiegu chirurgicznego, chyba że istnieją szczególne okoliczności, które sprawiają, że stosowanie rozcieńczalnika krwi jest korzystne dla pacjenta, takie jak zastosowanie aparatu omijającego płuca serca .
Leki zmniejszające krwawienie zwiększają krwawienie podczas operacji, więc należy wziąć to pod uwagę przed podaniem tego rodzaju leków, gdy utrata krwi jest oczekiwaną częścią operacji.
Po operacji
Leki rozrzedzające krew są często stosowane po zabiegach chirurgicznych w celu zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi w nogach, zwanych zakrzepicą żył głębokich (DVT) i innych rodzajach zakrzepów krwi. Skrzepy krwi powinny być zawsze brane poważnie, ponieważ jeden skrzep może przekształcić się w wiele zakrzepów, lub skrzep w nodze może się poruszać i stać się grudką w płucach. Serce, które nie bije w normalnym rytmie, może również powodować powstawanie zakrzepów, które powodują udar, więc sposób, w jaki skrzepy krwi są ściśle monitorowane, zapewnia najlepszy możliwy wynik.
Testowanie na cienką krew
Istnieją trzy badania krwi, które są używane do testowania krwi do krzepnięcia. Testy te nazywane są czasem protrombinowym (PT), czasem częściowej tromboplastyny (PTT) i międzynarodowym współczynnikiem znormalizowanym (INR). Możesz również usłyszeć te testy zwane "badaniami krzepnięcia", "czasami krzepnięcia" lub "PT, PTT, INR", ponieważ często są one razem zamawiane.
Wyniki PT, PTT i INR i co mają na myśli
Najczęstsze rozcieńczalniki krwi
Do najczęściej stosowanych leków rozrzedzających krew należą:
- Heparyna
- Plavix
- Coumadin / Warfarin
- Lovenox
- Aspiryna
Wybór rozcieńczalnika krwi jest zwykle dokonywany przez chirurga, który najprawdopodobniej wie, ile krwawienia można się spodziewać podczas danej operacji. Mogą chcieć nieznacznie zahamować krzepnięcie, lub mogą znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo krzepnięcia, w zależności od charakteru choroby i operacji.
Zazwyczaj po operacji heparyna jest podawana w jamie brzusznej dwa do trzech razy dziennie. W niektórych przypadkach zamiast heparyny stosuje się Lovenox, ale w zdecydowanej większości przypadków jeden lub drugi podaje się w szpitalu. W przypadku pacjentów, którzy po zabiegu chirurgicznym są natychmiastowo wypisywani z domu, rozcieńczalnik krwi może być przepisywany lub nie, ponieważ oczekuje się, że pacjent będzie chodził przez cały dzień, co znacznie zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów.
> Źródło:
> Rozcieńczalniki do krwi. Medline Plus. Dostęp > maj, > 2015. http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/bloodthinners.html