Tkanka łączna wspiera tkanki i organy

Ramy i struktury wsparcia dla naszych tkanek i narządów

Tkanka łącząca łączy się, podtrzymuje, wiąże i rozdziela narządy i tkanki, tworząc szkielet do wspierania tkanek i narządów ciała, do celów strukturalnych i metabolicznych. W tkance łącznej komórki są nieliczne i rozproszone - nie są w bliskim kontakcie, jak w tkance nabłonkowej. Większość tkanek łącznych jest unaczyniona (z wyjątkiem chrząstki). Przestrzenie zewnątrzkomórkowe (przestrzeń poza komórkami) w tkance łącznej są określane jako macierz pozakomórkowa.

Tkanka łączna składa się zatem z komórek i macierzy pozakomórkowej. Macierz pozakomórkowa składa się z glikozoaminoglikanów i proteoglikanów. To zmiany w składzie macierzy pozakomórkowej determinują właściwości tkanki łącznej.

Tkanka łączna składa się z:

Klasyfikacja tkanki łącznej

Właściwa tkanka łączna jest klasyfikowana jako luźna nieregularna tkanka łączna lub gęsta nieregularna tkanka łączna.

Specjalistyczna tkanka łączna obejmuje:

W normalnych warunkach włókna, proteoglikan i GAG są regulowane i kontrolowane przez równowagę pomiędzy syntezą i degradacją. Równowaga jest utrzymywana przez cytokiny , czynniki wzrostu i degradujące MMP (metaloproteinazy macierzy). W przypadku braku równowagi mogą rozwinąć się choroby tkanki łącznej. Na przykład występuje degradacja sieci w takich stanach, jak zapalenie kości i stawów , reumatoidalne zapalenie stawów i osteoporoza . Wzrost syntezy netto może prowadzić do twardziny lub śródmiąższowego zwłóknienia płuc.

Istnieje ponad 200 chorób i stanów, które wpływają na tkankę łączną.

Niektóre choroby tkanki łącznej są konsekwencją infekcji, urazu lub z powodu nieprawidłowości genetycznych. Przyczyna niektórych chorób tkanki łącznej pozostaje nieznana.

> Źródła:

> Tkanka łączna. Klasyfikacja tkanki łącznej. Przewodnik histologiczny. Uniwersytet w Leeds.

> Tkanki łączne: skład macierzowy i jego związek z fizjoterapią. Fizykoterapia. Culav EM i in. Marzec 1999.

> Zaburzenia tkanki łącznej. MedlinePlus.