Co to jest próbna próba?
Wspólna próba to metoda skuteczniejszego kodowania informacji do pamięci długoterminowej , wymagająca od mózgu przetworzenia jej w bardziej dogłębny sposób. Wspólna próba polega na powiązaniu nowych informacji, które chcesz poznać, z informacjami, które już znasz.
Wspólna próba może polegać na uporządkowaniu informacji, przemyśleniu przykładów, stworzeniu obrazu w głowie informacji i opracowaniu sposobu zapamiętywania informacji za pomocą urządzenia mnemonicznego .
Istnieje kilka urządzeń mnemonicznych, które mogą ułatwić skomplikowaną próbę, na przykład użycie pierwszej litery listy słów do napisania nowego słowa.
Początki Wspólnej Próby
Wspólna próba znajduje swoje korzenie w poziomach teorii przetwarzania zaproponowanej przez Craika i Lockharta w 1972 roku. Ci badacze uważali, że głębia przetwarzania informacji bezpośrednio wpływa na naszą zdolność do jej przywoływania.
Jaka jest różnica między próbą prób i próbami alimentacyjnymi?
Próba podtrzymywania to zazwyczaj to, co próbujemy - czyli proste powtarzanie informacji w celu jej zapamiętania. Można to również nazwać próbą na pamięć . Przykładem prób konserwacji jest powtarzanie cyfr numeru telefonu, dopóki ich nie wybieramy.
Próba może być mentalna, gdzie myślisz i powtarzasz informacje w swoim umyśle lub werbalne, gdzie mówisz i powtarzasz informacje na głos, że próbujesz się uczyć.
Czy Próba działa jako pomoc w pamięci?
Przeprowadzono wiele badań w celu oceny skuteczności prób informacji, aby móc je później przywołać.
Na przykład w jednym z badań porównano próbę mentalną do robienia notatek i uznano próbę mentalną za znacznie lepszą w zapamiętywaniu informacji.
Jednak inne badania sugerują, że może zależeć od tego, jaki rodzaj prób jest używany. Niektóre dowody sugerują, że próba konserwacyjna jest najbardziej skuteczna w umieszczaniu informacji w pamięci krótkotrwałej (np. Numer telefonu), podczas gdy próbna próba może być bardziej skuteczna w zakodowaniu jej w pamięć długotrwałą .
5 Strategie dla wspólnej próby
Wyobraźmy sobie, że musisz nauczyć się nazw i lokalizacji wszystkich kości ciała. Oto kilka przykładów sposobów wykorzystania złożonych prób w tym zadaniu.
- Przetłumacz informacje na własne słowa. Zamiast po prostu przeczytać, co twój przewodnik mówi o tym, która kość jest połączona z następną kością, spróbuj inaczej sformułować informacje, a następnie wyjaśnić je komuś innemu.
- Stwórz pytania badawcze i odpowiedz na nie . Wymyśl 10 pytań o to, gdzie znajdują się kości w ciele i do jakich kości są podłączone, a następnie odpowiedz na pytania.
- Użyj obrazów, aby Ci pomóc. Używaj papierowych i internetowych obrazów szkieletu, a także identyfikuj na swoim ciele, gdzie znajduje się każda kość i jakie jest jej imię. Zamiast po prostu patrzeć na zdjęcia w przewodniku, użyj koloru, aby ci pomóc. Na przykład możesz wybrać kolor niebieski dla każdej kości nogi, po kilkakrotnym powtórzeniu jej nazwy. Kolor niebieski może przypominać, że niebieskie dżinsy są noszone na nogach, co może pomóc w przypomnieniu sobie położenia kości.
- Grupowanie warunków . Przedstaw różne cechy lub kategorie kości i sprawdź, które z nich pasują do każdej grupy. Możesz zidentyfikować wszystkie kości znajdujące się w stopie i umieścić je w tej kategorii, a następnie zrobić to samo dla innych części ciała.
- Użyj strategii mnemonicznej. Strategie Mnemoniczne mogą być bardzo pomocne w uczeniu się nazw lub terminów. Na przykład weź pierwszą literę z listy kości w ramieniu i dłoni i utwórz nowe słowo, w którym każda litera oznacza jedną z kości, którą musisz zapamiętać.
Wyłóż swoje uczenie
Nie próbuj uczyć się wszystkich kości w ciele podczas jednego siedzenia.
Wydajność prawdopodobnie zmniejszy się, jeśli zbyt długo będziesz spędzać czas na próbach. Badania sugerują, że użycie tego samego czasu (lub mniej) rozłożonego w ciągu kilku dni może być bardziej skuteczne w umieszczaniu informacji, które potrzebujesz wiedzieć w swojej pamięci.
Wspólna próba we wczesnej demencji
Podczas gdy większość badań nad próbną próbą jest odpowiednia dla uczniów uczących się faktów i pojęć w środowisku edukacyjnym, przeprowadzono również dyskusję na temat tego, jak ta metoda może być stosowana przez ludzi we wczesnych stadiach demencji.
Pamięć jest często jednym z pierwszych obszarów dotkniętych chorobą Alzheimera i innymi rodzajami demencji . Jednak niektóre badania wykazały, że opracowane strategie prób, takie jak użycie prostej techniki mnemonicznej, mogą pomóc zrekompensować niedobory pamięci i poprawić funkcjonowanie psychiczne we wczesnej demencji.
Źródła:
Centrum rozwoju i uczenia się. Jakie strategie można wykorzystać do zwiększenia pamięci? http://www.cdl.org/articles/what-strategies-can-be-used-to-increase-memory/
> Golvers, D. Rehabilitacja pamięci we wczesnej demencji. https://nsw.fightdementia.org.au/sites/default/files/20050500_Nat_CON_GolversMemRehabEarlyDem.pdf
Ricker, Jeffry. Używanie Wspólnej Próby do Badania dla Testów. 5 listopada 2011 r. Http://sccpsy101.com/2011/11/05/using-elaborative-rehearsal-to-study-for-tests/
University of Alberta. Wspólna Próba. Kwiecień 2010. http://www.bcp.psych.ualberta.ca/~mike/Pearl_Street/Dictionary/contents/E/elabreh.html
University of California, San Diego. Katedra Nauk Kognitywnych. Poziomy przetwarzania. > http://www.cogsci.ucsd.edu/~coulson/101b/mon-wk9.pdf