1 -
Dostajesz mniej niż 7 godzin snu na nocOprócz zapobiegania chorobom serca, udarowi, depresji i innym zaburzeniom, uzyskanie odpowiedniej ilości snu o wysokiej jakości każdej nocy może zapobiec przyrostowi masy ciała i otyłości . Jaka jest właściwa kwota? Większość badań wykazało, że od siedmiu do dziewięciu godzin nieprzerwanego snu na dobę są konieczne, aby czerpać korzyści zdrowotne z dobrego snu , w tym te związane z zapobieganiem otyłości .
Co się dzieje, gdy śpimy? Ciało ma szansę na naprawę i odbudowę. Jeśli nie ma wystarczająco dużo czasu, aby to zrobić w długim okresie (chronicznie), wtedy hormony stresu i inne czynniki zapalne są uwalniane, ponieważ organizm zaczyna reagować tak, jakby był pod przewlekłym stresem (który, bez wystarczającej ilości snu, to jest).
Jednym z głównych graczy pod względem hormonów stresu jest kortyzol, który uwalniany jest w odpowiedzi na chroniczny stres.
Pośród wielu innych wpływów na organizm, kortyzol powoduje, że glukoza (cukier) jest uwalniana do krwioobiegu, dzięki czemu jest łatwiej dostępna dla mózgu. Jako ewolucyjna odpowiedź na chroniczny stres, prawdopodobnie działało to całkiem dobrze, umożliwiając osobie poddanej stresowi reagowanie z większą siłą mózgową. Jednak w dzisiejszym świecie niepożądanym skutkiem ubocznym działania kortyzolu jest tendencja do przybierania na wadze (ma sens, że nasi przodkowie będą musieli przechowywać lub utrzymać wagę, jeśli naprawdę odczuwają stres w trudnych warunkach). Ten przyrost masy ciała może z biegiem czasu przełożyć się na otyłość.
Rzeczywiście, badania wykazały, że brak odpowiedniego snu może prowadzić do przejadania się. A dla tych, którzy starają się schudnąć, wystarczająca ilość snu (ponownie, co najmniej siedem godzin na dobę) zwiększa szansę na sukces z utratą wagi.
2 -
Przygotowujesz posiłek w domu mniej niż 7 razy w tygodniuWiemy już, że my jako naród jemy za dużo i za często, a konsumpcja fast foodów jest w szczególności powiązana z epidemią otyłości. Teraz naukowcy odkrywają jeszcze więcej korzyści płynących z jedzenia w domu.
Badanie przedstawione na spotkaniu American Heart Association w Orlando w 2015 roku wykazało, że zarówno kobiety, jak i mężczyźni, którzy przygotowywali posiłki w domu, mieli mniejsze szanse przybrania na wadze.
Z mniejszym prawdopodobieństwem wystąpiły również cukrzyca typu 2 .
W szczególności badacze, w tym główny autor Geng Zong, doktor nauk medycznych w Harvard TH Chan School of Public Health w Bostonie, stwierdzili, że ludzie, którzy jedli średnio 11 do 14 lunchów i kolacji przygotowywanych co tydzień w domu, mieli 13% mniejsze ryzyko rozwoju otyłości i cukrzycy typu 2 w porównaniu z tymi, którzy spożywają od 0 do 6 przygotowanych w domu lunchów i kolacji.
Inne badania dotyczyły jedzenia poza domem, zwłaszcza spożycia fast foodów, nadwagi i otyłości u dzieci i młodych dorosłych .
Jeszcze
3 -
Jedz dietę południowąAmerykańskie południe, jako region ogólnie, również wielokrotnie miało największy poziom otyłości i cukrzycy, z których oba są czynnikami ryzyka udaru i chorób sercowo-naczyniowych.
Oprócz problemów związanych z siedzącym trybem życia i niską możliwością poruszania się na obszarach miejskich i wiejskich na południu, dieta w stylu południowym ma również wiele wspólnego z tytułem "Stroke Belt".
Badacze, którzy zgromadzili dane od ponad 17 000 dorosłych uczestników, stwierdzili, że ci, którzy byli największymi konsumentami tego, co nazywano "południowym wzorem, charakteryzującym się dodanymi tłuszczami, smażonym jedzeniem, jajkami, organami i przetworzonymi mięsami oraz napojami słodzonymi cukrem " mieli wysokie ryzyko chorób sercowo-naczyniowych - w tym zawał serca i udar.
Istotnie, ci, którzy spożyli głównie dietę południową, byli bardziej narażeni na choroby sercowo-naczyniowe niż ci, którzy jedli głównie fast foody, takie jak pizza i chińskie jedzenie na wynos, lub którzy żyli głównie na dietach wysokocukrowych.
Oznacza to, że jedzenie głównie smażonych potraw, tak jak to ma miejsce na południu, to smażony kurczak, smażone okra, smażone zielone pomidory, smażone ogórki; w zasadzie wszystko smażone - spowoduje, że pasek będzie szybszy i częściej niż jakikolwiek inny sposób odżywiania, a także powoduje znaczny przyrost masy ciała.
Jeszcze
4 -
Dojeżdżasz do pracy samochodem każdego dniaStwierdzono, że inny czynnik wiąże się z nadwagą i otyłością , a dotyczy on siedzącego trybu życia : sposobu transportu.
W jednym z badań, które dotyczyły zgłoszonego przez siebie trybu dojazdów do pracy (zakwalifikowanego jako transport prywatny, transport publiczny i aktywny transport) w ponad 15 000 mieszkańców Wielkiej Brytanii, osoby, które podróżowały do pracy z wykorzystaniem aktywnych i publicznych środków transportu miały znacznie niższą masę ciała. indeks (BMI) niż osoby korzystające z transportu prywatnego.
(Transport prywatny może obejmować na przykład prowadzenie własnego samochodu i wspólne korzystanie z samochodu).
Nie tylko ci, którzy chodzili lub jeździli rowerem w całości lub w części do pracy - tak jak robią to z konieczności przy korzystaniu z transportu publicznego - mają niższe BMI, ale mieli również niższy procent tkanki tłuszczowej w porównaniu do tych, którzy dostali się do pracy używając własnych prywatnych samochodów. Stwierdzono, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety czerpią korzyści z bardziej aktywnego środka transportu.
5 -
Twoi rodzice mają otyłośćPodczas gdy pozostałe cztery czynniki ryzyka powyżej są czynnikami stylu życia, które można zmienić, ten jest poza kontrolą i powinien po prostu sprawić, że będziesz bardziej czujny na własne ryzyko i swoje codzienne nawyki, które są pod twoją kontrolą.
Wiele genetycznych powiązań z otyłością zostało odkrytych, a inne mają nadejść. Na przykład naukowcy odkryli, że gen FTO może nadawać skłonność do objadania się i rozwoju otyłości wśród nastolatków .
Otyłość została stwierdzona w niektórych rodzinach. Ponieważ "Zalecenia Komitetu Ekspertów dotyczące zapobiegania, oceny i leczenia nadwagi i otyłości u dzieci i młodzieży" zauważyły: "Badania bliźniacze wyraźnie wykazały ryzyko genetyczne." Inne badania wykazały, że wielkość otyłości u rodziców może być ważna, i wykazali związek pomiędzy chorobliwą otyłością u rodziców a późniejszą otyłością u ich dzieci; innymi słowy, dzieci chorych otyłych rodziców są bardziej narażone na otyłość.
Źródła
St-Onge M, O'Keeffe M, Roberts AL, RoyChoudhury A, i in. Krótki czas snu, dysregulacja glukozy i hormonalna regulacja apetytu u mężczyzn i kobiet. Sen. 2012; 35: 1503-10.
Elder CR, Gullion CM, Funk KL, DeBar LL i in. Wpływ snu, czasu badania, depresji i stresu na zmianę masy ciała w fazie intensywnego odchudzania w badaniu LIFE. International Journal of Otyłość. 2012; 36: 86-92.
Vikraman S, Fryar CD, Ogden CL. Spożycie kaloryczne z fast foodów wśród dzieci i nastolatków w Stanach Zjednoczonych, 2011-2012. NCHS Data Brief No. 213, September 2015. Dostęp online pod adresem http://www.cdc.gov/nchs/data/databriefs/db213.htm 25 września 2015 r.
Ogden CL, Carroll MD, Kit BK, Flegal KM. Występowanie otyłości u dzieci i dorosłych w Stanach Zjednoczonych, 2011 - 2012. JAMA. 2014; 311 (8): 806-814.
Sesje naukowe American Heart Association 2015 Daily News . TriStar Publishing, Inc. 9 listopada 2015 r.
Shikany JM, Safford MM, Newby PK, i in. Południowa dieta związana jest z ryzykiem ostrej choroby wieńcowej z przyczyn różnic geograficznych i rasowych w przypadku udaru mózgu (REGARDS). Krążenie. 10 sierpnia 2015 r. [Epub przed wydrukiem]
Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Częstość występowania zgłaszanej przez mężczyzn otyłości wśród osób dorosłych według stanu i terytorium, BRFSS, 2013. Dostęp online pod adresem http://www.cdc.gov/obesity/data/prevalence-maps.html w dniu 14 sierpnia 2015 r.
Flint E, Cummins S, Sacker A. Związki pomiędzy aktywnym dojazdem, tłuszczem a wskaźnikiem masy ciała: populacyjne badanie przekrojowe w Wielkiej Brytanii. BMJ 2014; 349: g4887.
Micali N, Field AE, Treasure JL, Evans DM. Czy geny związane z otyłością wiążą się z objadaniem się nastolatków? Otyłość (Silver Spring) 2015; 23: 1729-36.
Barlow SE i in. Zalecenia komitetu eksperckiego dotyczące zapobiegania, oceny i leczenia nadwagi i otyłości u dzieci i młodzieży: raport podsumowujący. Pediatrics 2007; 120: S164-S192.