Chłoniak Hodgkina

Przegląd chłoniaka Hodgkina

Chłoniak jest nowotworem, który rozwija się w grupie białych krwinek zwanych limfocytami. Twoje ciało opiera się na kilku różnych rodzajach limfocytów, aby wykonywać różne prace w układzie odpornościowym. Te limfocyty są komórkami, które rosną stopniowo, podobnie jak kijanki stają się żabami. A ponieważ rak może rozwijać się w różnych rodzajach limfocytów i na różnych etapach ich rozwoju, możliwe są różne rodzaje chłoniaków.

Chłoniak Hodgkina (HL) i chłoniak nieziarniczy (NHL) to dwie główne kategorie chłoniaków . HL jest również nazywana chorobą Hodgkina, a te dwie nazwy opisują tylko jedną chorobę - nie ma czegoś takiego jak choroba Hodgkina, która nie jest chłoniakiem. Lekarz o imieniu Thomas Hodgkin pierwszy odkrył HL w 1800 roku, a chłoniak nosi jego imię do dziś.

Chłoniak Hodgkina: Rak Węzłów Chłonnych

HL zwykle rozpoczyna się w węzłach chłonnych , podobnie jak większość chłoniaków.

• Radzenie sobie i znajdowanie wsparcia po chorobie Hodgkina

• Płodność i ciąża żyjąca z chłoniakiem Hodgkina

Każdy z nas ma setki węzłów chłonnych, które są małymi, narządy w kształcie fasoli, które pomagają czuwać nad płynem ustrojowym zwanym limfą.

Czym jest limfa? Cóż, jeśli wyobrażacie sobie umieszczenie swojej krwi przez mikroskopijny filtr, komórki krwi i duże białka pozostaną w filtrze, podczas gdy ciecz przejdzie przez nie. Ta ciecz jest podobna do limfy. Komórki w limfie są zupełnie inną historią. Białe krwinki ciała gromadzą się w układzie limfatycznym, aby wykonywać prace dla układu odpornościowego. Białe komórki krążą w limfie, a wiele z nich znajduje się w węzłach chłonnych.

Węzły chłonne są rozmieszczone strategicznie wzdłuż sieci kanałów wypełnionych limfocytami, służąc jako posterunki odpornościowe lub punkty kontrolne.

Każdy węzeł chłonny filtruje płyn, który otrzymuje z naczyń limfatycznych, które drenują określone obszary ciała.

Czasami ludzie stają się świadomi węzłów chłonnych jako guzy pod skórą lub tak zwane obrzęk węzłów chłonnych, które mogą wynikać z infekcji. Przez większość czasu zdrowe i nie odpowiadające węzły chłonne pozostają niezauważone. Dodatkowo niektóre węzły chłonne znajdują się głęboko w ciele, w pobliżu serca, pomiędzy płucami lub głęboko w jamie brzusznej, odprowadzając i filtrując płyn limfatyczny z narządów wewnętrznych i tkanek. W tych miejscach mogą one nie zostać zauważone przez pewien czas, nawet jeśli są spuchnięte lub rozwijają się w masę.

Obrzęk węzłów chłoniaka Hodgkina częściej pojawia się w górnej części ciała, w węzłach chłonnych szyi, pod pachami lub w klatce piersiowej.

Co powoduje chłoniaka Hodgkina?

Naukowcy nie wiedzą, co dokładnie powoduje chłoniaka Hodgkina. Istnieje kilka znanych czynników ryzyka, ale obecność czynnika ryzyka w żaden sposób nie gwarantuje, że HL rozwinie się, ani czynnik ryzyka nie będzie konieczną przyczyną, gdy HL rozwinie się.

Takie czynniki ryzyka obejmują wirusa, który powoduje mono lub mononukleozę, która jest nazywana wirusem Epstein-Bar. Historia rodziny jest również czynnikiem ryzyka, ale nie wiadomo, jak i dlaczego; to znaczy, że mogą istnieć wspólne geny, które sprawiają, że członkowie rodziny są bardziej podatni na HL, lub może ludzie w tej samej rodzinie mają podobne choroby wieku dziecięcego, które narażają ich na ryzyko HL. Osłabienie układu odpornościowego zwiększa również ryzyko HL. Taka upośledzona odporność może pochodzić z HIV / AIDS, różnych innych chorób lub leków stosowanych do tłumienia odpowiedzi immunologicznej.

Kto ma chłoniaka Hodgkina?

Chłoniak Hodgkina występuje rzadziej niż ogólnie NHL, co stanowi jedynie około 10 procent wszystkich przypadków chłoniaka. Może występować zarówno u dzieci, jak iu dorosłych, a istnieją dwie szczytowe grupy wiekowe:

• Młodzież i młode osoby w wieku od 15 do 40 lat
• Starsi dorośli powyżej 55 roku życia

Tak więc, mimo że HL jest względnie rzadki, może wydawać się, że osoby w wieku 20 lat są częściej diagnozowane, a to prawdopodobnie ze względu na pierwszą szczytową grupę wiekową.

Czym różni się od chłoniaka nieziarniczego?

Każda osoba z HL prawdopodobnie ma swoją własną historię do opowiedzenia. Ogólnie jednak chłoniak Hodgkina jest o wiele mniejszą, mniej zróżnicowaną grupą chłoniaków niż NHL. HL powstaje w komórkach B lub limfocytach B, podobnie jak wiele typów NHL. Jednak w przeciwieństwie do NHL, HL ma tylko pięć tradycyjnie rozpoznawalnych podtypów (więcej na ten temat poniżej); NHL ma ich dziesiątki.

HL i NHL różnią się także tym, jak się pojawiają i rozprzestrzeniają poprzez różne węzły chłonne. HL jest znacznie bardziej prawdopodobne, że zacznie się i rozprzestrzenia w sposób stopniowy, uporządkowany - od węzła chłonnego do węzła chłonnego. Jedynie rzadko i późno w wyniku choroby HL atakuje krwioobieg i staje się bardziej rozpowszechniony. W wielu przypadkach NHL zakłada się, że wiele węzłów w różnych częściach ciała może być zaangażowanych, dopóki nie udowodniono, że jest inaczej.

Objawy chłoniaka Hodgkina

Osoby z HL mogą mieć różne objawy, ale najczęstszym scenariuszem w diagnostyce jest powiększenie węzłów chłonnych i nic poza tym.

Węzły chłonne mogą być powiększone w szyi, pod pachami lub w pachwinie, powodując bezbolesną grudkę lub w klatce piersiowej.

• Jakie są wtórne nowotwory u ludzi z chorobą Hodgkina?

• 8 Objawy chłoniaka Hodgkina

Rzadziej ci z HL mogą mieć utratę wagi, gorączkę , swędzenie lub oblodzenie potu w nocy, łącznie zwane objawami B.

Bardzo rzadkim, ale charakterystycznym objawem HL jest ból związany ze spożywaniem napojów alkoholowych. Naukowcy nie wiedzą dokładnie, dlaczego tak się dzieje, ale może to być spowodowane rozszerzeniem naczyń w obrębie zaangażowanych węzłów chłonnych w odpowiedzi na alkohol.

Rozpoznanie chłoniaka Hodgkina

Powiększony węzeł chłonny, który nie znika, nigdy nie powinien być ignorowany. Przyczyny powiększenia węzłów chłonnych są jednak liczne , a wiele z nich nie jest nowotworowych. Jeśli podejrzany węzeł chłonny jest stosunkowo nowy, często czeka go okres oczekiwania, aby upewnić się, że nie jest on spuchnięty z innego powodu. Węzły chłonne są znacznie bardziej podatne na infekcje i inne przyczyny niż na chłoniaki.

Biopsja węzła chłonnego

Gdy podejrzewa się HL, można dokonać biopsji węzłów chłonnych. Biopsja jest procedurą, w której próbka tkanki pobierana jest z węzła chłonnego lub innych części ciała i wysyłana do laboratorium w celu przeprowadzenia badań i oceny. W zależności od umiejscowienia węzła chłonnego procedura może być bardzo prosta lub nieco bardziej zaangażowana, ale w obu przypadkach jest to zwykle drobna operacja. Sprawy mogą być wykonywane w ambulatoryjnym centrum chirurgicznym lub w szpitalnej sali operacyjnej.

W biopsji wycinków podaje się zastrzyk miejscowego znieczulenia, aby nie odczuwać bólu podczas zabiegu. Skórę powyżej podejrzanego węzła chłonnego otwiera się za pomocą małego nacięcia i wyjmuje się pojedynczy węzeł chłonny lub kilka z nich. Cięcie jest następnie szyte zamknięte. Biopsja zajmuje około 30 do 45 minut i można wrócić do domu wkrótce po zabiegu.

Alternatywnie, gdy węzły chłonne lub inne podejrzane miejsca znajdują się głęboko w ciele, procedura biopsji może obejmować skanowanie ciała i obrazowanie w celu prowadzenia igły do ​​dokładnego obszaru podejrzanej tkanki. Lekarz może użyć igły do ​​uzyskania próbki, którą pobiera się i wysyła do patologa w celu przeprowadzenia badań.

Drobiazgowa aspiracja igły to procedura, która jest czasami wykonywana, szczególnie jako pierwszy krok, gdy istnieje obawa, że ​​węzeł w szyi może być związany z rakiem głowy i szyi. Drobiazgowa aspiracja igły nie zapewnia jednak tak dobrej próbki jak wycięcie biopsji w celu wstępnego rozpoznania HL.

Czasami inne miejsca, takie jak szpik kostny, są poddawane biopsji, ale zwykle nie jest to część rutynowej oceny wczesnej HL.

Testy krwi

Testy krwi, takie jak pełna morfologia krwi lub CBC, obejmują zautomatyzowane przeciwdziałanie krwinkom różnych typów w celu ustalenia, czy twoje liczby mieszczą się w normalnym lub nieprawidłowym zakresie. Ustalenia nie są specyficzne dla HL. Czasami można użyć innych markerów z krwi, aby dodać informacje do korelacji z rokowaniem. Badania przesiewowe pod kątem niektórych infekcji wirusowych są również częścią wstępnej oceny laboratoryjnej.

Badanie PET i obrazowanie

Skanowanie PET w ostatnich latach stało się kluczowe dla początkowego stadium chłoniaka Hodgkina. Skany PET mogą również pomóc w odróżnieniu aktywnych guzów od włóknistych obszarów pozostających w ciele po leczeniu osoby z HL. Wytyczne National Comprehensive Cancer Network zalecają PET / CT do wstępnej oceny zaawansowania i ostatecznej oceny odpowiedzi u pacjentów z HL .

Skany PET i skany TK są dwoma różnymi rodzajami obrazowania , które często wykonuje się razem, aby uzyskać dobry obraz anatomii za pośrednictwem CT, podczas gdy moc PET jest wykorzystywana do wykrywania obszarów chorobowych, które się zapalają. Masa w obszarze klatki piersiowej lub śródpiersia jest bardzo częstym odkryciem w klasycznej HL na PET / CT.

Rola PET nadal ewoluuje i istnieje duże zainteresowanie tymczasowym skanowaniem PET, dzięki czemu można zobaczyć reakcję, którą otrzymujesz na daną terapię, zanim ten reżim zostanie nawet zakończony. W wielu przypadkach jury nadal wybiera najlepsze terminy skanowania PET i implikacje dla zmian w terapii.

Rodzaje chłoniaka Hodgkina

Istnieje pięć głównych typów HL, które można zdiagnozować. Klasyczny chłoniak Hodgkina jest starszym terminem używanym do opisania grupy czterech powszechnych typów, które razem stanowią ponad 95 procent wszystkich przypadków HL w krajach rozwiniętych. Z pięciu głównych typów tylko pierwsze cztery to klasyczne HL:

Chlodak guzkowy z ziarnicą złośliwą (NSHL)

• Najczęstszy typ HL; stanowi od 60% do 70% wszystkich przypadków HL
• Częściej występuje u kobiet i dotyczy głównie osób młodszych
• Głównie wpływa na węzły szyi lub pod pachami lub w klatce piersiowej

Chłoniak ziarniczy chłoniaka mieszanego (MCHL)

• Innym powszechnym typem HL, odpowiadającym za 15 do 30 procent diagnoz
• Częściej w krajach rozwijających się
• Dotyczy osób w każdym wieku
• Bardziej prawdopodobne jest zajęcie brzucha niż pospolitej odmiany guzowatego obliterującego i mniej prawdopodobne, aby obejmowały węzły w klatce piersiowej
• Agresywny, ale bardzo uleczalny

Chłoniak z ziarnicy chłoniaka z obniżoną limfocytarną (LDHL)

• Bardzo rzadka postać HL, która stanowi tylko około 1 procent przypadków
• Widziane u osób starszych i często diagnozowane na zaawansowanym etapie; także częściej u osób zarażonych wirusem HIV

Chłoniak Hodgkina bogaty w limfocyty (LRCHL)

• Niezbyt popularny podtyp; stanowi około 5 procent do 6 procent diagnoz
• Dotyczy osób najczęściej w latach 30. lub 40. XX wieku
• Większość rozpoznaje się we wczesnych stadiach; reakcja na leczenie jest doskonała
• Rzadko spotykane w więcej niż kilku węzłach chłonnych; występuje w górnej połowie ciała.

Pozostaje tylko jedna forma nieklasycznego HL :

Chłoniak z dominującym ziarnikiem chłoniaka guzowatego (NLPHL)

• Teraz uważany jest za specjalny typ HL, który różni się od innych typów powyżej
• Konta od 4 procent do 5 procent diagnoz
• Mikroskopijne komórki są podobne do NHL
• Choroba kliniczna podobna do klasycznego HL typu limfocytarnego, z zajętymi węzłami chłonnymi zazwyczaj w szyi i pod pachami

Jaka jest prognoza?

Ogólnie rzecz biorąc, HL jest uważany za jedną z łatwiej uleczalnych i uleczalnych form raka krwi, gdy zostaje złapany we wczesnym stadium i jest potencjalnie uleczalny nawet w późniejszych etapach. Jednak istnieją również przypadki, które powracają po leczeniu i / lub są trudniejsze do leczenia.

Statystyki dotyczące wskaźników wyleczenia HL i współczynników przeżycia nie zawsze są łatwe do zrozumienia lub zastosowania dla pojedynczej osoby; dlatego ważna jest współpraca z lekarzem, aby zrozumieć możliwości leczenia i prognozy.

Leczenie chłoniaka Hodgkina

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie HL i zastanawiasz się nad możliwościami leczenia, porozmawiaj ze swoim lekarzem o konkretnym etapie i co to oznacza. Chemioterapia lub radioterapia może być zalecana, ale to, co jest dla Ciebie dobre, zależy od twojego specyficznego typu HL, przypadku, wieku, ogólnego stanu zdrowia i innych.

Dowiedz się więcej o leczeniu chłoniaka Hodgkina .

Jeśli pacjent jest leczony, powinien udać się do lekarza, jeśli zauważy coś nowego związanego z chorobą lub wystąpią działania niepożądane, z których niektóre mogą być leczone farmakologicznie. Jeśli masz pytanie dotyczące swojego stanu lub sposobu, w jaki jest on zarządzany, nigdy nie wahaj się porozmawiać z lekarzem dalej lub odszukaj drugą opinię.

Słowo od

Powinieneś rozważyć umawianie się na wizytę u swojego lekarza, jeśli masz jakiekolwiek niepokojące oznaki lub objawy. Czasami opuchnięty węzeł chłonny jest po prostu spuchniętym węzłem chłonnym, o którym należy pamiętać. Ale ignorowanie stale opuchniętego węzła chłonnego może również oznaczać utracone możliwości wczesnego wykrywania i szybkiego leczenia.

Jeśli u Ciebie lub kogoś bliskiego zdiagnozowano chłoniaka Hodgkina, to bardzo normalne jest uczucie zdezorientowania i trochę oszołomienia. Zrozumienie wszystkich typów i metod leczenia chłoniaka może być zniechęcającym zadaniem. Podczas czytania upewnij się, że twoje źródła odnoszą się do chłoniaka Hodgkina, a nie tylko do chłoniaka w ogóle.

W, staramy się wyjaśniać rzeczy oparte na najlepszej nauce, ale zawsze w prostym języku angielskim. Sprawdzaj często i na każdym etapie podróży raka, a także korzystaj z innych zasobów dla pacjentów, takich jak American Cancer Society i Leukaemia and Lymphoma Society.

Czasami może być pomocne rozmawianie z kimś, kto przeszedł przez chłoniaka Hodgkina i cała ta diagnoza i leczenie pociąga za sobą. Warsztaty poświęcone przetrwaniu, konferencje, a nawet media społecznościowe to doskonałe sposoby na połączenie się z innymi, którzy mogą dzielić się twoimi zmaganiami lub mieć podobne doświadczenia i spostrzeżenia.

> Źródła:

> American Cancer Society. Jakie są czynniki ryzyka choroby Hodgkina?

> Hutchings M. W jaki sposób PET / CT pomaga w wyborze terapii dla pacjentów z chłoniakiem Hodgkina? Hematology Am Soc Hematol Educ Program . 2012; 2012: 322-7.

> Townsend W, chłoniak Lincha D. Hodgkina u dorosłych. Lancet . 2012; 380 (9844): 836-47.