Co to jest przewlekła urazowa encefalopatia?

Objawy, czynniki ryzyka i diagnostyka CTE

Wśród lekarzy rośnie świadomość, że problemy nabyte po urazie głowy nie zawsze szybko ustępują. Dotyczy to szczególnie osób, które mają wiele urazów głowy, szczególnie sportowców uprawiających sporty kontaktowe i wojskowych.

Urazy głowy prowadzące do CTE

Nie jest potrzebna poważna uraz głowy. Przyczyną może być łagodne urazowe uszkodzenie mózgu (mTBI) lub nawet mniej drobne urazy głowy.

Po wstrząśnieniu mózgu, niektórzy ludzie cierpią na zespół po-wstrząsu (PCS) nudności , bólu głowy i splątania. Jednak CTE to coś więcej niż tylko długi okres zespołu po wystąpieniu wstrząsu - pojawia się wiele lat później, w przeciwieństwie do PCS, który zwykle pojawia się bardzo krótko po urazie głowy.

Inne zagrożenia dla CTE

Chociaż CTE bardzo różni się od choroby Alzheimera na wiele sposobów, mogą one dzielić genetyczny czynnik ryzyka. ApoE4 jest najszerzej znanym genetycznym czynnikiem ryzyka późnego początku choroby Alzheimera. Wykazano, że osoby z mutacjami ApoE4 mają dłuższe czasy powrotu do zdrowia po urazie głowy i bardziej poważne deficyty po pojedynczej urazie głowy. Jednak inne badania sugerują, że nie ma związku między CTE i ApoE4. Konieczne są dalsze badania tego możliwego połączenia.

Wydaje się, że kobiety odczuwają więcej przedłużonego powrotu do zdrowia po wstrząśnięciu niż mężczyźni, ale nie wiadomo, czy prowadzi to do innego ryzyka rozwoju CTE.

Większość mózgów badanych za pomocą CTE to mężczyźni, ponieważ większość z nich to sportowcy kontaktowi lub wojowniczy personel wojskowy. Zmiany w mózgu związane z CTE stwierdzono nawet u bardzo młodych ludzi z wieloma urazami głowy, ale zmiany ulegają nasileniu wraz z wiekiem.

Diagnoza

Oficjalnie przewlekłą traumatyczną encefalopatię (CTE) można zdiagnozować tylko przez autopsję.

Pewne białka, takie jak tau i TDP-43, gromadzą się w mózgu. Jest to odmienne od choroby Alzheimera, która pokazuje płytki beta-amyloidowe , które występują w mniej niż połowie przypadków z CTE. Ponadto początkowe zmiany są bardziej powszechne wokół naczyń krwionośnych.

Pomimo ostatecznej potrzeby potwierdzenia przez autopsję, istnieją objawy silnie sugerujące CTE, w tym następujące:

Ponadto istnieją pewne fizyczne objawy CTE, które mogą być obecne, w tym:

Istnieje również niewielka podgrupa pacjentów z CTE, którzy cierpią na przewlekłą traumatyczną encefalomielopatię (CTEM). To zaburzenie naśladuje objawy choroby Lou Gehriga (ALS) , ze słabością i marnowaniem mięśni, trudnościami w połykaniu i nadaktywnymi odruchami.

Później w przebiegu CTE pacjenci cierpią na demencję. Zamiast choroby Alzheimera objawy przewlekłej traumatycznej encefalopatii są bardziej podobne do behawioralnego wariantu otępienia czołowo-skroniowego (bvFTD).

Jednak CTE zwykle pojawia się nieco wcześniej niż bvFTD, w wieku od 30 do 50 lat, a nie od 45 do 65 lat. Demencja przednio-skroniowa typu behawioralnego ma tendencję do szybszego postępu niż CTE i często ma składnik genetyczny, którego nie ma CTE.

Wpływ na mózg

Obniża się masa mózgu i trzebież ciała modzelowatego, który łączy dwie półkule mózgu.

Często dochodzi również do atrofii płatów czołowych w CTE. Przednie płaty kontrolują naszą zdolność do podejmowania dobrych decyzji i planowania, a także pozwalają nam odzyskać wspomnienia.

Inne dotknięte obszary mózgu obejmują ciała ssacze i hipokamp, ​​które są zaangażowane w pamięć, jak również substancję czarną, która jest związana z ruchem.

Testowanie dla CTE

Chociaż społeczna świadomość CTE gwałtownie wzrosła ostatnio, nauka zwykle wolniej opracowuje testy, które są specyficzne dla problemu. Rezonans magnetyczny może pomóc wykluczyć inne choroby i może wykazywać anormalne wyniszczenie ciała migdałowatego, co może sugerować, że CTE jest diagnozą. Badane są również inne bardziej eksperymentalne techniki, takie jak funkcjonalny MRI .

Leczenie CTE

Po rozwinięciu nie ma możliwości leczenia CTE. Jak to zwykle bywa, zapobieganie jest najlepszym lekarstwem.

Zapobieganie jest kluczowe

Coraz bardziej podkreśla się potrzebę bezpiecznej kultury w sporcie i reszcie życia. Sportowców należy zachęcać do zgłaszania, gdy cierpią z powodu urazu głowy i przestrzegać wytycznych dotyczących powrotu do gry po takim kontuzji. Rolą trenerów jest również nauczanie swoich graczy właściwych technik ochrony osobistej. Dobrze jest grać ciężko, ale jeszcze ważniejsze jest grać bezpiecznie.

> Źródła:

> Baugh, CM, et al. (2012). Chroniczna traumatyczna encefalopatia: neurodegeneracja po powtarzającym się wstrząsowym i podświadomym urazie mózgu. Obrazowanie mózgu i jego zachowanie, 6 (2): 244-54.

> Saulle, M. i Greenwald, BD (2012). Chroniczna traumatyczna encefalopatia: przegląd. Badania i praktyka rehabilitacji, 816069. Epub 2012, 10 kwietnia.

> Shively, S., Scher, AI, Perl, DP i Diaz-Arrastia, R. (2012). Demencja spowodowana urazowym uszkodzeniem mózgu: co to jest patologia? Archives of Neurology, Jul 9: 1-7.