Ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV) to wirus, który zakaża i niszczy określone rodzaje białych krwinek ( komórki T CD4 + ) u ludzi. Utrata tych białych krwinek prowadzi do rozwoju różnych zakażeń, nowotworów i innych problemów immunologicznych. Obecnie na całym świecie żyje ponad 30 milionów osób zarażonych wirusem HIV, z których ponad 1 milion żyje w Stanach Zjednoczonych.
Gdy HIV rozpoznano po raz pierwszy we wczesnym okresie do połowy lat 80. XX w., Infekcja szybko rozprzestrzeniła się na zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) u większości osób zakażonych. W latach 90. wprowadzenie różnych leków przeciwwirusowych radykalnie spowolniło lub nawet zapobiegło progresji zakażenia wirusem HIV na AIDS. Ludzie żyjący z HIV żyją dłużej i rozwijają inne chroniczne choroby wspólne dla osób nie zakażonych wirusem HIV, takie jak różne choroby alergiczne .
Czy ludzie z HIV mają więcej alergii?
Ludzie z zakażeniem HIV są znani z wysokiego poziomu przeciwciał alergicznych (IgE) , zwłaszcza gdy spadają poziomy limfocytów T CD4 +. Te wysokie poziomy IgE prawdopodobnie nie wskazują na pogarszanie się alergii , ale są prawdopodobnie oznaką pogarszającego się niedoboru odporności spowodowanego dysfunkcją komórek B. Przeciwciała IgE są skierowane przeciwko różnym patogenom (w tym HIV), a nie przeciw alergenom.
Ludzie zarażeni HIV często doświadczają wysokich wskaźników alergicznych, w tym alergicznego nieżytu nosa (katar sienny) , alergii na leki i astmy .
Może to być spowodowane zaburzeniem równowagi układu odpornościowego, co może prowadzić do utraty prawidłowych mechanizmów kontroli alergii i większej liczby objawów chorób alergicznych.
Katar sienny u osób z HIV
Ludzie z HIV wykazują bardzo wysokie wskaźniki objawów nosowych, przy czym badania wykazały 66% narzekań na objawy alergii nosa i ponad jedną trzecią hospitalizowanych pacjentów z HIV, u których stwierdzono zapalenie zatok .
Różne badania pokazują również, że osoby zakażone wirusem HIV mają wysoki odsetek pozytywnych wyników w testach skórnych na alergię , w porównaniu z osobami bez zakażenia HIV.
Leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa u osób zakażonych HIV jest podobne jak u osób bez HIV. Jeśli unikanie alergenów nie jest możliwe, można bezpiecznie stosować doustne leki przeciwhistaminowe , aerozole do nosa i inne leki przeciwalergiczne . Immunoterapia alergenami lub zastrzyki alergiczne są dość kontrowersyjne u osób zakażonych wirusem HIV, ponieważ długofalowe efekty stymulowania układu odpornościowego poprzez immunoterapię nie są znane osobom z HIV.
Alergia lekowa u osób z HIV
Osoby z zakażeniem HIV mają wyższy odsetek reakcji alergicznych na lek, prawdopodobnie w wyniku zakłócenia normalnych przepisów dotyczących układu immunologicznego. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku trimetoprim-sulfametoksazolu (TMP-SMX), który jest antybiotykiem zawierającym sulfonamidy . Niepożądane reakcje na TMP-SMX występują u ponad połowy osób zakażonych wirusem HIV (w porównaniu do mniej niż 10% osób niezakażonych wirusem HIV). Na szczęście odczulanie na alergię TMP-SMX często kończy się sukcesem, co często jest konieczne, aby zapobiegać i leczyć powszechnie występujące infekcje u osób z HIV.
Inną powszechnie znaną alergią na leki jest abakawir związany z lekiem na HIV.
Abakawir jest nukleozydowym inhibitorem odwrotnej transkryptazy, który może powodować zagrażającą życiu reakcję nadwrażliwości u 5-8% osób zakażonych wirusem HIV. Istnieje genetyczna predyspozycja do nadwrażliwości na abakawir, którą należy sprawdzić za pomocą badania krwi przed przyjmowaniem abakawiru. Jeśli dana osoba nie ma genu, który jest związany z reakcją, wówczas można bezpiecznie pobrać abakawir.
Astma u osób z HIV
Leczenie zakażeń wirusem HIV lekami przeciwwirusowymi doprowadziło do wzrostu problemów z płucami u tych pacjentów. W badaniach wykazano, że mężczyźni zarażeni HIV mają wyższy wskaźnik świszczącego oddechu w porównaniu z mężczyznami bez zakażenia wirusem HIV, zwłaszcza u tych, którzy palą wyroby tytoniowe.
Dzieci zakażone wirusem HIV otrzymujące leki przeciwwirusowe wykazują również zwiększone wskaźniki astmy w porównaniu z dziećmi zakażonymi HIV, które nie przyjmują leków przeciwwirusowych.
Badania te sugerują, że osoby zakażone wirusem HIV są szczególnie wrażliwe na drażniące działanie dymu tytoniowego, a stosowanie leków przeciwwirusowych w leczeniu HIV chroni przed utratą funkcji immunologicznej, co może zwiększać ryzyko zapalnych stanów alergicznych, takich jak astma. Leczenie astmy u osób zakażonych wirusem HIV jest podobne jak u osób zakażonych wirusem HIV, chociaż należy unikać doustnych kortykosteroidów, gdy tylko jest to możliwe, ze względu na ich tłumiące działanie na układ odpornościowy.
Źródło:
Stokes SC, Tankersley MS. HIV: praktyczne implikacje dla praktykujących alergologa-immunologa. Ann Allergy Asthma Immunol. 2011; 107: 1-8.