Narkotyki działają inaczej, aby złagodzić lub zapobiec nawrotom
Terapie inhalacyjne mają kluczowe znaczenie w leczeniu osób z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) . Zamiast czekać na pigułkę do dostarczania leków przez krwioobieg, inhalatory dostarczają leki do źródła problemu, osiągając szybsze, ukierunkowane wyniki.
Istnieją inhalatory zawierające tylko jeden lek (monoterapię) i inne, które dostarczają wiele leków o różnych mechanizmach działania.
Leki można podzielić na trzy szerokie kategorie:
- Krótkodziałające leki rozszerzające oskrzela
- Długodziałające leki rozszerzające oskrzela
- Wziewne sterydy
Każda z nich działa inaczej w leczeniu lub zapobieganiu POChP i stanowi szkielet, do którego można dodać inne doustne lub wstrzykiwane leki.
Krótko działające leki rozszerzające oskrzela
Niektóre osoby z POChP odczuwają jedynie objawy (duszność, świszczący oddech) podczas wysiłku. W przypadku tych osób lekarze zazwyczaj przepisują krótko działający lek rozszerzający oskrzela, znany również jako inhalator ratunkowy.
Leki rozszerzające oskrzela działają poprzez otwarcie (rozszerzenie) worków powietrznych ( oskrzelików ), które stają się zwężone podczas zaostrzenia POChP. Krótko działające leki rozszerzające oskrzela są "szybkie i szybkie", co oznacza, że działają szybko i zapewniają ulgę przez około cztery do sześciu godzin. Powinny być używane tylko wtedy, gdy są potrzebne i przenoszone w dowolne miejsce w nagłych wypadkach.
Istnieją dwie klasy leków stosowanych w krótkodziałających lekach rozszerzających oskrzela: beta-agonistach , które wiążą się z receptorami w płucach, aby zatrzymać skurcze i środki antycholinergiczne , które blokują te substancje chemiczne, które wywołują skurcze.
Krótkodziałające beta agonisty (SABA) obecnie zatwierdzone w USA to:
- Albuterol
- Xopenex (levalbuterol)
- Metaproterenol
- Terbutalina
Krótko działający środek antycholinergiczny obecnie zatwierdzony w USA to:
- Atrovent (ipratropium)
Istnieje również preparat do inhalacji skojarzonej o nazwie Combivent, który zawiera ipratropium i albuterol o krótkim czasie działania beta-agonisty.
Długodziałające bronchodilatory
Osobom z zaawansowaną POChP są często przepisywane leki wziewne, które są przyjmowane codziennie niezależnie od tego, czy mają objawy, czy nie. Leki te są określane jako długo działające leki rozszerzające oskrzela.
Osoby z wysokim ryzykiem zaostrzeń mogą odnieść korzyści z tych leków, ponieważ zapewniają ochronę na koc w dowolnym miejscu od 12 do 24 godzin. Podobnie jak w przypadku krótko działających leków rozszerzających oskrzela, zawierają one agonistę beta lub lek antycholinergiczny.
Długo działający agoniści beta (LABA) obecnie zatwierdzone w USA to:
- Salmeterol
- Performomist (formoterol)
- Bambuterol
- Indakaterol
- Brovana (arformoterol)
Długo działające leki antycholinergiczne zatwierdzone w USA to:
- Spiriva (tiotropium)
- Aclidinium
Sterydy wziewne
Osoby z ciężką POChP mogą nie reagować równie dobrze na długo działające leki rozszerzające oskrzela i często potrzebują dodatkowego "doładowania", aby utrzymać czynność oddechową. W przypadku tych osób można stosować wziewne steroidy.
Wziewne sterydy, znane również jako wziewne glukokortykoidy , mają silne działanie przeciwzapalne i mogą szybko zmniejszyć obrzęk i wytwarzanie śluzu w drogach oddechowych. Działają one w taki sam sposób jak doustne sterydy, ale działają szybciej i znacznie zmniejszają ryzyko zaostrzeń i hospitalizacji.
Są one powszechnie używane dwa razy dziennie i często wymagają dwutygodniowego "okresu ładowania", zanim osiągną pełny efekt.
Wziewne steroidy powszechnie stosowane w leczeniu POChP to:
- Pulmicort (budesonide)
- Aerospan (flunisolide)
- Flovent (fluticasone)
- Asmanex (mometazon)
- QVAR (beklometazon)
Istnieją również trzy kombinacje preparatów, które zawierają steroidy wziewne:
- Symbicort (formoterol i budezonid)
- Advair (salmeterol i fluticasone)
- Brio Ellipta (wilanterol i flutikazon)
Skutki uboczne stosowania wziewnych steroidów są mniej głębokie niż w przypadku doustnych lub wstrzykiwanych steroidów. Mogą obejmować bolesność jamy ustnej lub gardła, chrypkę (dysfonia) i kandydozę jamy ustnej (drożdżak).
Długotrwałe stosowanie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem jaskry i osteoporozy.
> Źródło:
> Vestbo, J .; Hurd, S .; Agusti, A. i in. "Globalna strategia diagnozowania, leczenia i profilaktyki przewlekłej obturacyjnej choroby płuc: ZŁOTE podsumowanie wykonawcze". Am J Respir Crit Care Med. 2013; 187 (4): 347-65. DOI: 10,1164 / rccm.210204-0596PP.