Wczesna interakcja zmniejsza ryzyko zakażenia
Posiadanie "rozmowy" ze swoim nastolatkiem może często być trudne w najlepszych okolicznościach. Może wywoływać uczucie dyskomfortu u wielu dorosłych, którzy w inny sposób nie są przyzwyczajeni do omawiania seksualności z innymi, a jeszcze mniej z własnymi nastolatkami. Często podważa przekonania moralne i religijne i sugeruje niektórym milczące zatwierdzenie (lub nawet zachętę) seksu nastolatek.
Bez względu na swoje przekonania i obawy, pozostaje jeden fakt: uniknięcie otwartej i bezzasadnej dyskusji na temat seksu - lub założenie, że zajmie się to szkoła twojego dziecka - jest błędem. Konsekwencje nie są już ograniczone do nieplanowanych ciąż i leczonych chorób przenoszonych drogą płciową (STI). Mimo pewnych przekonań, że HIV nie jest już problemem, który kiedyś istniał, nastolatkowie nadal są narażeni na ryzyko zarażenia się chorobą i rozprzestrzenienia jej na innych.
Oto pięć powodów, dla których musisz dziś rozmawiać na temat HIV z twoim nastolatkiem.
Wiele infekcji pojawia się w okresie nastoletnich lat
Podczas gdy wskaźniki infekcji pozostają najwyższe wśród młodych dorosłych, wiele z tych infekcji wystąpiło, gdy osoba nadal jest nastolatkiem.
Według Amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) , prawie jedna czwarta nowych zakażeń wirusem HIV występuje u młodzieży w wieku 13-24 lat, a stopa ta nadal rośnie z roku na rok w latach 2008-2011.
Podczas gdy dane pokazują, że nastolatki w wieku 13-19 lat stanowią znacznie mniejszą liczbę zakażeń niż młodzi dorośli w wieku 20-24 lata (4,8 procent versus 18 procent), niech te liczby nie wprowadzają w błąd. Według naukowców z Uniwersytetu Johna Hopkinsa aż 45 procent osób poniżej 25 roku życia szuka leczenia tylko wtedy, gdy ich choroba osiągnęła zaawansowany stan , zdefiniowany jako liczba CD4 , która spadła poniżej 350 komórek / ml.
W skrócie, osoby prezentujące się na tym etapie infekcji zostaną zarażone pięć lub więcej lat wcześniej, gdy są jeszcze nastolatkami .
Potwierdzają to dane z CDC szacujące, że 60 procent nastolatków i młodych dorosłych nie ma obecnie pojęcia, czy zostali zarażeni, czy nie.
Wielu nastolatków nie wie, jak się chronić lub nie są świadomi swojej podatności
Oto fakty: według badań opublikowanych przez CDC około 47 procent amerykańskich studentów zgłosiło seks przed ukończeniem szkoły średniej, a 13 procent miało w tym czasie czterech lub więcej partnerów seksualnych. Spośród nich jedna osoba na cztery uzyskałaby STI zanim osiągną wiek 20 lat, co odpowiada około 3 milionom nastoletnich diagnoz STI zgłaszanych co roku w USA.
Podstawą tych statystyk jest fakt, że mniej niż 50 procent studentów zgłosiło stosowanie prezerwatywy w sposób ciągły . Chociaż istnieje wiele przyczyn, zamieszanie związane zarówno z używaniem prezerwatyw, jak i ryzykiem HIV wydaje się odgrywać ważną rolę, ponieważ tak wielu młodych ludzi naraża się na ryzyko.
Na przykład w badaniu przeprowadzonym przez Rollins School of Public Health prawie jeden na pięciu mężczyzn w wieku szkolnym stwierdził, że nigdy nie otrzymał instrukcji dotyczących prezerwatyw, podczas gdy jedna trzecia nie wydaje się wiedzieć, jak prawidłowo używać prezerwatyw .
Podstawowy brak wiedzy na temat używania prezerwatyw i prezerwatyw - szczególnie wśród mężczyzn, których często oczekuje się od osób posiadających pełną wiedzę na temat seksu - pogłębia sposób, w jaki wielu uczniów ma tendencję do ustalania priorytetów HIV podczas rozmowy o seksie.
Ankieta przeprowadzona w 2014 r. Przez fundusz MAC AIDS wykazała, że chociaż 85% nastolatków twierdziło, że w szkole średniej uczono o HIV / AIDS, pełna jedna trzecia nie wiedziała, że HIV jest chorobą przenoszoną drogą płciową. Podobna analiza przeprowadzona przez Rady Ministrów Edukacji w Kanadzie wykazała, że z wielu powodów, dla których nie uprawiano seksu, tylko jeden procent mężczyzn w wieku 11 lat i 1,9 procent kobiet w wieku 11 lat uważał HIV za czynnik.
Po prostu, HIV nie figuruje tak wysoko na liście priorytetów seksualnych nastolatka.
Nastolatki nie rozmawiają o HIV ze sobą
Nawet jeśli nastolatki są zaniepokojone HIV, generalnie nie rozmawiają o tym ze sobą.
W tym samym badaniu przeprowadzonym przez Rady Ministrów Edukacji stwierdzono, że interakcje między rówieśnikami na temat HIV były zaskakująco niskie. Spośród 3 627 uczęszczających do klasy 11, 49 procent mężczyzn i 49 procent kobiet wyrażało obawy o uzyskanie STI, podczas gdy nieco mniej (47 procent i 43 procent, odpowiednio) martwiło się o HIV.
Mimo to tylko 6 procent mężczyzn w klasie 11 i 9 procent kobiet w klasie 11 kiedykolwiek rozmawiało o HIV z którymkolwiek z ich przyjaciół.
Jednym z powodów takiego stanu rzeczy może być negatywna postawa wielu nastolatków na temat HIV lub co to znaczy być zakażonym wirusem HIV. W tej samej grupie studentów 22 procent mężczyzn w wieku 7 i 17 procent kobiet w wieku 7 lat stwierdziło, że "nie mogą zaprzyjaźnić się z kimś, kto ma HIV / AIDS", podczas gdy 16 procent i 10 procent uważa, że "ludzie z HIV / AIDS dostają to, na co zasługują. "
Podczas gdy te nastolatki były coraz starsze, znaczące stygmaty związane z HIV prawdopodobnie zniechęciłyby do otwartych i gotowych rozmów na temat choroby, szczególnie wśród tych, którzy mogliby się obawiać, że zostali zarażeni.
Rozmowy typu rodzic-nastolatek działają
Frank i otwarte dyskusje na temat tych prezerwatyw, HIV i STI mogą złagodzić wiele potencjalnych zagrożeń. Jedno z badań wykazało, że nastolatkowie, którzy omawiali prezerwatywy z rodzicem, trzy razy częściej stosowali prezerwatywy i rzadziej byli infekowani przez choroby przenoszone drogą płciową niż osoby, które nie miały 20-krotnie większego prawdopodobieństwa używania prezerwatyw w sposób ciągły.
Podobnie, w badaniu ogólnokrajowym z udziałem 8,098 amerykańskich uczniów szkół średnich, nastolatkowie, którzy otwarcie rozmawiali o HIV z rodzicami, byli mniej skłonni do posiadania wielu partnerów seksualnych lub uprawiania seksu bez zabezpieczenia. Odwrotnie było to widoczne dla studentów, którzy prowadzili rozmowy z rówieśnikami, przy czym ryzyko HIV było często minimalizowane z powodu dezinformacji, dyskomfortu lub niedoszacowania rzeczywistego ryzyka.
Rodzicielski dyskomfort jest często najczęstszym powodem, dla którego nastolatki postanawiają nie rozmawiać o HIV
Prowadzenie szczerej dyskusji na temat HIV może być wystarczająco trudne, biorąc pod uwagę ogólny dyskomfort społeczeństwa związany z seksualnością. Wyobraź sobie, jak to musi być, zarówno dla rodziców, jak i nastolatków, aby omawiać wszystkie tak zwane "drugorzędne" kwestie związane z ryzykiem HIV - tematy, które w niektórych kręgach mogą być uznane za niedopuszczalne lub nawet tabu.
Ale zastanów się dzisiaj, że prawie 75 procent wszystkich zakażeń HIV u nastolatków jest skutkiem kontaktów seksualnych między mężczyznami i mężczyznami . Uważają, że aż 17 procent nastolatków uprawia seks bez zabezpieczenia podczas alkoholu, podczas gdy 8 procent, którzy używają kokainy, a 24 procent, którzy stosowali marihuanę, również nie ma mieszkania. To tylko niektóre z problemów, które często trzeba omawiać podczas omawiania HIV ze swoim nastolatkiem.
Utrzymanie tych przedmiotów na stole może wydawać się trudne dla niektórych rodzin, jednak zamiatanie ich pod dywan może spowodować znacznie gorsze szkody - izolując nastolatka i odmawiając mu dostępu do pomocy lub leczenia, którego może potrzebować .
Co więcej, ignorowanie rzeczywistości seksu nastolatków przez domaganie się abstynencji prawdopodobnie nie wpłynie zbytnio na zachowania seksualne. Kompleksowy przegląd 30 randomizowanych i nierandomizowanych badań opublikowanych w 2009 r. Wykazał, że interwencje oparte na abstynencji nie zmniejszyły ani nie zwiększyły odsetka HIV wśród młodzieży amerykańskiej i były, według autorów, w dużej mierze "nieefektywne".
W przypadku problemów wykraczających poza zakres wiedzy specjalistycznej lub zakresu wiedzy należy zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanego specjalisty zajmującego się HIV lub do podmiotu świadczącego opiekę zdrowotną. Nastolatki są często bardziej otwarte na temat swojej seksualności i innych ryzykownych działań, gdy pozwalają na prywatność z osobą trzecią.
Dowiedz się więcej o tym, jak znaleźć wykwalifikowanego lekarza HIV lub skontaktuj się z regionalną infolinią HIV / AIDS, aby zlokalizować zasoby opieki zdrowotnej dla najmłodszych.
Źródła:
Kapogiannis, B .; Ellen, J .; Xu, J .; et al. "Strategiczna inicjatywa wielostanowiskowa w zakresie identyfikacji, powiązania i zaangażowania w opiekę nad młodzieżą zakażoną HIV (SMILE): Czy leczenie może być prewencją dla młodzieży z mniejszości amerykańskiej?" 19. Międzynarodowa konferencja na temat społeczeństwa AIDS; Waszyngton; 22-27 lipca 2012 r .; streszczenie TUPE211.
Holtzman, D. i Rubinson. R. "Rodzicielskie i rówieśnicze efekty komunikacyjne dotyczące zachowań związanych z AIDS wśród amerykańskich uczniów szkół średnich". Planowanie rodziny Perspektywa. Listopad-grudzień 1995; 27 (6): 235-240, 286.
Miller, K., Levin, L .; Whittaker, D .; et al. "Wzorce stosowania prezerwatyw wśród nastolatków: wpływ komunikacji matka-młodzież." American Journal of Public Health. Październik 1998; 88 (10): 1542-1544.
Rada Ministrów Edukacji, Kanada (CMEC). "Kanadyjska młodzież, zdrowie seksualne i HIV / AIDS : czynniki wpływające na wiedzę, postawy i zachowania." Toronto, Ontario; 2003: ISBN 0-88987-149-3.