Wyjątkowe potrzeby wciąż nie są zaspokajane przez organy zdrowia publicznego
Zainteresowanie osób transpłciowych wzbudziło coraz większe zainteresowanie publicznością po szeroko rozpowszechnionej muzyce Caitlyn Jenner, a także działaniach takich aktywistów, jak aktorka Orange Is The New Black Laverne Cox i adwokat / pisarz Chaz Bono.
Pomimo bycia częścią społeczności LGBT (lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych), nie skupiono się zbytnio na osobach transpłciowych, szczególnie w odniesieniu do zagrożeń dla zdrowia i potrzeb zarówno mężczyzn jak i kobiet (MTF) oraz osoby transseksualne typu kobieta-mężczyzna (FTM).
Ostatnie badania dotyczyły wpływu HIV na transgenderową populację, w tym na wyniki kliniczne osób żyjących z wirusem. Najbardziej zdeterminowało to, że ryzyko HIV jest nie tylko różne w tej grupie ludności, ale nadal istnieje duże nieporozumienie co do potrzeb zdrowotnych transseksualnych kobiet i mężczyzn, z których wiele wciąż pozostaje niespełnionych.
Rozpowszechnienie HIV wśród osób transpłciowych
W reprezentatywnej na poziomie krajowym próbie osób zakażonych wirusem HIV objętych opieką medyczną, szacuje się, że 1,3% to kobiety transpłciowe. W systematycznym przeglądzie stwierdzono ponadto, że w 16 krajach z epidemią dominującą wśród mężczyzn (w tym w USA) częstość zakażeń wirusem HIV wśród kobiet transseksualnych szacowana jest na 19,1 procent - jest to wyjątkowo wysoka stopa i uważa się ją za bardzo rozpowszechnioną (tj. 15 procent populacji lub więcej).
Współczynniki HIV, co zaskakujące, były wyższe w krajach o wysokim dochodzie (21,6%) niż w krajach o niskim i średnim dochodzie (17,7%), przy ogólnym trzykrotnym ryzyku pozyskania wirusa HIV w porównaniu z populacją ogólną.
Jednak najwyższy wskaźnik odnotowano w Stanach Zjednoczonych, z oszałamiającą 27,7 procentową częstością występowania HIV.
Chociaż nie ma tak wielu danych dotyczących HIV u osób transpłciowych, wskaźniki rozpowszechnienia i zachowania ryzykowne są uważane za niskie, jak wynika z badania przeprowadzonego w 2008 r. Przez amerykańskie Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
Ryzyko HIV u osób transpłciowych
Kobiety transseksualne w Stanach Zjednoczonych są na ogół bardziej marginalizowane i zagrożone socjoekonomicznie niż osoby niegenerujące przemocy, często bezdomne z niskimi dochodami i słabym ubezpieczeniem zdrowotnym. Większość (60-70 procent) nie ma regularnego dostępu do opieki medycznej z powodu nie tylko kosztów, ale także braku usług sprzyjających transgenderowi. W rezultacie duży odsetek - zarówno MTF, jak i FTM - jest zmuszony do uzyskania terapii hormonalnej za pośrednictwem nielegalnych źródeł , co jest praktyką znaną z zwiększania prawdopodobieństwa zarażenia wirusem HIV.
Kwestie te są jeszcze bardziej zaostrzone w transgranicznej młodzieży MTF, w której wysokie wskaźniki wymuszonego seksu (52 procent), uwięzienia (37 procent), płci w zamian za zasoby (59 procent) i trudności w znalezieniu zatrudnienia (63 procent) stawiają je na z natury wysokie ryzyko HIV .
Co więcej, wysokie wskaźniki płeć pod wpływem narkotyków lub alkoholu (53 procent) były również powiązane z wyższym poziomem niechronionego receptywnego seksu analnego (49 procent). Podczas gdy zażywanie narkotyków i dzielenie się igłami było uważane za rzadkie, 29 procent zgłosiło, że nielegalnie wstrzyknęło ciekły krzem - praktykę niezwiązaną bezpośrednio z wirusem HIV, ale mającą związek z gorszymi wynikami zdrowotnymi (w tym sklerodermia , zatorowość oddechowa i zaburzenia autoimmunologiczne).
Niezaspokojone potrzeby medyczne kobiet transpłciowych
Wszystkie te czynniki tylko zwiększają wrażliwość kobiet transpłciowych w ogóle, a izolacja i stygmatyzacja mają dalszy wpływ na wskaźniki HIV, a także na długoterminową opiekę nad osobami zarażonymi. Świadczy o tym brak ujawnienia u wielu kobiet transpłciowych z HIV. Analiza przeprowadzona przez CDC w 2008 r. Wykazała, że podczas gdy 27,7% kobiet transpłciowych miało pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV, tylko 11,8% było HIV-pozytywnych.
Może to wyjaśniać, po części, dlaczego niższy odsetek kobiet transpłciowych jest w stanie utrzymać przyleganie do terapii i dlaczego tylko 50 procent terapii jest w stanie utrzymać całkowitą kontrolę wirusową .
Nawet wśród kobiet transseksualnych z ubezpieczeniem zdrowotnym, które regularnie odwiedzają lekarza pierwszego kontaktu, 25 procent uważa koszt, dostęp do specjalistów i niedostatek doświadczonych i transseksualnych praktykujących jako barierę w opiece.
Przekształcenie obecnych praktyk klinicznych - jak również lepsze zrozumienie potrzeb osób transpłciowych i kobiet - może skutecznie poprawić jakość opieki i profilaktyki HIV dla tej zagrożonej populacji. Dokładniej, musiałoby to obejmować:
- Większa wrażliwość i odpowiednie usługi umożliwiające lepszą interakcję ze społecznością osób transpłciowych.
- Rozpoznanie tożsamości osoby transpłciowej jako autentycznej, w tym użycie odpowiednich zaimków i tytułów.
- Lepszy dostęp do zasobów opieki zdrowotnej.
- Materiały edukacyjne i profilaktyczne odpowiednie dla doświadczenia osób transpłciowych.
Źródła:
Mizuno, Y .; Frazier, E .; Huang, P .; et al. "Charakterystyka kobiet transpłciowych żyjących z HIV, które otrzymują opiekę medyczną w Stanach Zjednoczonych." Zdrowie LGBT. 28 kwietnia 2015 r .; doi: 10.1089 / lgbt.2014.0099.
Baral, S .; Poteat, T .; Strömdahl, S .; et al. "Ogólnoświatowy ciężar HIV wśród kobiet transpłciowych: systematyczny przegląd i metaanaliza". The Lancet Infectious Diseases. Marzec 2013; 13 (3): 214-222.
Herbst, J .; Jacobs, E .; Finlayson, T .; et al. "Szacowanie rozpowszechnienia HIV i zachowań ryzykownych osób transpłciowych w Stanach Zjednoczonych: systematyczny przegląd". Zachowanie związane z AIDS. Styczeń 2008; 12 (1): 1-17.
Sanchez, N .; Sanchez, J .; i Danoff, A. "Wykorzystanie opieki zdrowotnej, przeszkody w opiece i użycie hormonów wśród osób transpłciowych z mężczyzn do kobiet w Nowym Jorku". American Journal of Public Health. Kwiecień 2009; 99 (4): 713-719.
Lombardi, E. "Wzmocnienie opieki zdrowotnej osób transpłciowych". American Journal of Public Health ; 91 (6): 869-872.