Diagnozowanie stwardnienia rozsianego (SM) jest złożone i trudne, głównie dlatego, że objawy SM są unikalne dla każdej osoby i mogą naśladować te z wielu innych chorób. Ponadto nie ma pojedynczego badania krwi, badania fizykalnego lub badania obrazowego w celu diagnozowania SM.
Dzisiaj neurolodzy używają Kryteriów McDonalda do diagnozowania SM. Ten zestaw wytycznych został zmieniony w 2010 roku w celu włączenia MRI do procesu diagnozy.
Dobrą wiadomością jest to, że ludzie ze stwardnieniem rozsianym są obecnie diagnozowani wcześniej - to oznacza, że ludzie mogą rozpocząć leczenie wcześniej i potencjalnie spowolnić ich chorobę.
Kryteria McDonald dla diagnozy MS
Kryteria McDonald koncentrują się na obecności nawrotów SM , znanych również jako ataki, flary, zaostrzenia lub ataki.
Nawrót MS odnosi się do zgłaszanej przez pacjenta nieprawidłowości neurologicznej lub nieprawidłowości neurologicznej obserwowanej podczas badania fizykalnego. Ta nieprawidłowość neurologiczna musi być typowa dla zmiany MS w ośrodkowym układzie nerwowym, którym jest mózg, rdzeń kręgowy i nerw wzrokowy. To jest coś, co twój neurolog będzie wiedział.
Zgodnie z kryteriami McDonalda, aby móc zdiagnozować SM, muszą istnieć dowody na nawrót SM, który wystąpił w co najmniej dwóch różnych obszarach ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto, te nawroty MS muszą być oddzielone o miesiąc.
Diagnozę SM można postawić klinicznie, czyli po prostu poprzez objawy danej osoby, nawet jeśli jej nawrót miał miejsce w przeszłości - chociaż może to być tylko jeden nawrót, drugi musi być obecny. Jeden z ich nawrotów musi zostać potwierdzony przez badanie neurologiczne, wzrokowe potencjały wywołane lub MRI.
Ewentualnie można postawić diagnozę poprzez kombinację wyników klinicznych i dowodów zmiany SM na MRI. Nawet jeśli dana osoba spełnia kryteria McDonalda, neurolodzy często wykonują inne testy, takie jak praca z krwią, nakłucie lędźwiowe i wzrokowe potencjały wywołane, aby potwierdzić diagnozę i wykluczyć choroby, które mogą naśladować SM .
Innymi słowy, neurolog chce mieć pewność, że robi prawidłową diagnozę i nie ma alternatywnego wyjaśnienia - ma sens, prawda? Ostatnią rzeczą, której chcesz, jest zdiagnozowanie SM, gdy naprawdę tego nie masz. Tak więc neurolog chce być pewien, i jesteśmy z tego zadowoleni, nawet jeśli oznacza to wiele testów.
Czynniki brane pod uwagę i metody stosowane do diagnozy MS
Oto bliżej przyjrzeć się narzędziom, które lekarz zastosuje do obu diagnoz stwardnienia rozsianego i wykluczyć alternatywne diagnozy:
Historia medyczna
Lekarz zapyta o kilka pytań dotyczących objawów, które obecnie doświadczasz, a także o tym, czego doświadczyłeś w przeszłości. Dobrym pomysłem jest zrobienie "rejestru objawów" przed zobaczeniem się z lekarzem, wymieniając jakiekolwiek symptomy, które miałeś w przeszłości, jak długo to trwało i inne informacje na ten temat. Pamiętaj, aby wymienić wszystkie objawy, nawet jeśli poprzedni lekarze powiedzieli ci, że nie było nic złego.
Ponadto, weź ze sobą wszystkie inne informacje medyczne, w tym leki na receptę i wszelkie wyniki badań medycznych, które mogłeś mieć w przeszłości.
Zostanie również zadane kilka pytań dotyczących historii medycznej krewnych, używania narkotyków i alkoholu, a także innych wcześniejszych problemów zdrowotnych. Wszystkie te informacje pomogą neurologowi złożyć razem obraz, aby ustalić, czy MS jest prawdopodobną diagnozą.
Egzamin neurologiczny
Lekarz będzie testował następujące elementy:
- Funkcjonowanie nerwów czaszkowych (kontrolują zmysły oraz sposób mówienia i połykania)
- Koordynacja
- siła
- Odruchy
- Uczucie
Zrobi to, wykonując zadania (jak dotykanie nosa, potem palca po sobie), dotykając cię różnymi instrumentami (i samemu zgłaszając uczucie lub szukając odpowiedzi) i wykonując badanie oczu. Bądź pewien, że te testy nie zaszkodzą. Cały test prawdopodobnie potrwa około 45 minut, ale może trwać nawet dwie godziny.
Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI)
MRI używają fal magnetycznych do produkcji obrazów mózgu i rdzenia kręgowego. Jeśli podejrzewa się SM, specjalny zastrzyk kontrastowego materiału (gadolin) jest zwykle w momencie skanowania, ponieważ reaguje na obszary zapalenia i "rozświetli się", gdy zmiana jest aktywna. Oznacza to, że demielinizacja ma miejsce obecnie lub w ciągu ostatnich kilku tygodni.
MRI nie boli, ale może być dziwnym doświadczeniem. Pomaga, jeśli wiesz, czego się spodziewać podczas tego testu. Są też rzeczy, które możesz zrobić, aby poprawić swoje wrażenia .
Jak wspomniano, jest to uważany za najlepszy test do diagnozowania SM, ponieważ nieprawidłowe zmiany pojawiają się na MRI w ponad 95 procentach osób ze stwardnieniem rozsianym. Jednak 5 procent osób ze stwardnieniem rozsianym nie ma anomalii, które mogą być wykryte na MRI (produkującym fałszywie negatywny) i pewne uszkodzenia związane z wiekiem lub inne stany, takie jak migrena lub uraz mózgu, wygląda jak uszkodzenia stwardnienia rozsianego (produkujące fałszywe pozytywny).
Nakłucie lędźwiowe
Nazywany również nakłuciem rdzenia kręgowego , badanie to wymaga pobrania niewielkiej ilości płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) z kręgosłupa za pomocą igły umieszczonej między kręgami. Lekarz wyśle płyn do oceny, poszukując obecności oligoklonalnych prążków (zwiększonej liczby określonych przeciwciał) - wskaźnika zwiększonej aktywności immunologicznej w płynie mózgowo-rdzeniowym.
Ten test jest pozytywny w nawet 90 procentach osób z SM, ale nie jest specyficzny dla SM, więc pozytywny wynik może wskazywać na inną chorobę lub zaburzenie. W zależności od wyników MRI, badania neurologicznego i historii objawów, możliwe, że nie będziesz musiał uzyskać punkcji lędźwiowej, aby uzyskać ostateczną diagnozę stwardnienia rozsianego (ja nie). Jednak wyniki punkcji lędźwiowej mogą być przydatne do wykluczenia innych rzeczy, jeśli nadal istnieje pytanie dotyczące diagnozy.
Wizualne wywoływanie testów potencjału
Trzy główne typy wywoływanych potencjalnych testów są stosowane w diagnozowaniu SM. Każdy z tych testów wymaga przymocowania elektrod do skóry głowy i połączenia z elektroencefalografem (EEG) w celu rejestrowania fal mózgowych w odpowiedzi na różne bodźce. Różne testy to:
- Brainstem Auditory Evoked Potentials (BAEP): Klika kliknięć jest odtwarzanych w każdym uchu przez słuchawki.
- Wizualne wywoływanie potencjałów (VEP): seria wzorów szachownicy jest wyświetlana na ekranie.
- Sensory Evoked Potentials (SEP): Łagodne wstrząsy elektryczne są podawane na ramię lub nogę.
Lekarz szuka zarówno odpowiedzi, jak i szybkości, z jaką mózg otrzymuje sygnał. Słabsze lub powolne sygnały mogą wskazywać, że wystąpiła demielinizacja i że istnieje możliwość stwardnienia rozsianego. Jednak ten test nie jest również specyficzny dla MS, co oznacza, że nieprawidłowości mogą wskazywać na inny problem. Seria wszystkich trzech testów może zająć do dwóch godzin.
Testy krwi
Obecnie nie ma badania krwi na SM. Mimo to, seria testów zostanie przeprowadzona na twojej krwi, aby wykluczyć inne rzeczy, takie jak borelioza , HIV, niektóre rzadkie choroby genetyczne i grupa chorób znanych jako choroby kolagen-naczyniowe, takie jak toczeń.
Słowo od
Stwardnienie rozsiane może być trudną chorobą, aby ostatecznie zdiagnozować, a proces często wymaga cierpliwości. Dlatego ważne jest, aby znaleźć neurologa , z którym czujesz się swobodnie i mieć pewność, że podejmiesz swoją diagnozę. W końcu, jeśli masz stwardnienie rozsiane, ta osoba będzie prawdopodobnie twoim partnerem w zdrowiu przez długi czas.
Źródła
National MS Society. Diagnozowanie MS.
Polman, CH, i in. (2011). Kryteria diagnostyczne stwardnienia rozsianego: zmiany w 2010 r. Kryteriów McDonalda. Annals of Neurology , Feb; 69 (2): 292-302.