Ten stan jest spowodowany brakiem przepływu krwi do jelita grubego
Niedokrwienne zapalenie jelita grubego występuje wtedy, gdy przepływ krwi do jelita grubego zostaje przerwany. Konieczny jest stały dopływ krwi do jelit, aby utrzymać zdrowe narządy, a gdy choroba lub uraz powoduje zablokowanie lub zwężenie naczyń krwionośnych, może powodować niedokrwienne zapalenie jelita grubego. Niedokrwienne zapalenie jelita grubego może wystąpić w każdym wieku, ale częściej występuje u osób w wieku powyżej 60 lat.
Niedokrwienne zapalenie jelita grubego zazwyczaj leczy się w szpitalu za pomocą środków wspomagających, ale w niektórych przypadkach może być konieczna operacja. Przez większość czasu niedokrwienne zapalenie jelita grubego występuje powoli w czasie, ale w niektórych przypadkach może nagle zacząć (być ostry). Ostre niedokrwienne zapalenie jelita grubego to nagły przypadek medyczny, dlatego ważne jest, aby natychmiast skontaktować się z lekarzem, gdy wystąpi silny ból brzucha.
Niedokrwienne zapalenie jelita grubego nie jest związane z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, formą zapalnej choroby jelit (IBD) . "Zapalenie okrężnicy" to termin, który odnosi się do zapalenia okrężnicy, które może być spowodowane przez wiele chorób i stanów. Niedokrwienne zapalenie jelita grubego jest jednak związane z chorobami serca, a utrzymanie zdrowego stylu życia poprzez dietę i ćwiczenia jest ważne dla zmniejszenia ryzyka. W większości przypadków niedokrwienne zapalenie jelita grubego jest leczone z powodzeniem i ustępuje po kilku dniach bez powikłań. Niedokrwienne zapalenie jelita grubego zwykle nie występuje ponownie i ludzie dobrze się regenerują.
Przyczyny niedokrwiennego zapalenia jelita grubego
Istnieją trzy główne tętnice, które doprowadzają krew do jelit, zwanych tętnicami krezki. Krew bogata w tlen jest potrzebna dla wszystkich narządów w organizmie, aby mogła prawidłowo funkcjonować, a tętnice krezkowe są ścieżką dostarczającą krew do jelit. Jeśli te tętnice są częściowo lub całkowicie zablokowane lub zwężone, przepływ krwi jest zmniejszony (co nazywa się zawałem), a śmierć komórki może zacząć się w dużym (a czasem małym) jelicie.
Istnieje kilka różnych powodów, dla których tętnice krezkowe mogą zostać zablokowane:
- Wysoki poziom cholesterolu : Tętnice krezkowe mogą się zablokować, gdy w ich wnętrzu gromadzi się płytka nazębna. Płytka nazębna składa się z cholesterolu, tłuszczu, komórkowych produktów odpadowych, wapnia i fibryny. Kiedy blaszka blokuje tętnice, jest to stan zwany miażdżycą. U osób z chorobą wieńcową lub chorobą naczyń obwodowych miażdżyca jest częstą przyczyną niedokrwiennego zapalenia jelita grubego.
- Skrzep krwi : Inną przyczyną niedokrwiennego zapalenia jelita grubego są skrzepy krwi. Gdy płytki krwi i białka osocza we krwi sklejają się, mogą utworzyć skrzep wystarczająco duży, aby zablokować całą lub część tętnicy. Skrzepy krwi mogą wystąpić po urazie, ale są również komplikacją wielu innych chorób i stanów oraz jako niekorzystne zdarzenie niektórych leków.
- Operacja: Operacja na tętnicy może powodować powstawanie blizny. W niektórych przypadkach blizny mogą wystąpić w takim stopniu, że blokują wnętrze naczyń krwionośnych.
- Używanie narkotyków: zarówno kokaina, jak i metamfetamina są związane z niedokrwiennym zapaleniem jelita grubego. To dlatego, że leki te mogą powodować zwężenie naczyń krwionośnych.
Czynniki ryzyka
Niektóre z czynników ryzyka niedokrwiennego zapalenia okrężnicy obejmują:
- Wiek powyżej 60 lat
- Zastoinowa niewydolność serca
- Cukrzyca
- Niskie ciśnienie krwi
- Leki (choć rzadko), w tym antybiotyki, chemioterapia, hormony (estrogeny), leki na zaparcia związane z IBS i pseudoefedryna
- Poprzednia operacja aorty
Objawy niedokrwiennego zapalenia jelita grubego
Zazwyczaj objawem, który u większości osób z niedokrwiennym zapaleniem okrężnicy jest nagły, przypominający skurcze ból brzucha . Ból ten może być bardziej zauważalny po jedzeniu i może również być tkliwość w brzuchu. W większości przypadków ból jest umiarkowany, ale jeśli zablokowane tętnice znajdują się po prawej stronie brzucha, ból może być silny. Te prawostronne arterie służą zarówno do jelita grubego, jak i do jelita cienkiego .
W przypadku zajętego jelita cienkiego z niedokrwiennym zapaleniem jelita grubego, stan ten może być bardziej bolesny, a także wiąże się z większym ryzykiem poważnych powikłań.
Niedokrwienne zapalenie jelita grubego może również powodować krwawe stolce, krew jest w spektrum jaskrawoczerwonej barwy. Nudności, biegunka, wymioty, gorączka i nagła, częsta potrzeba korzystania z toalety to inne potencjalne objawy niedokrwiennego zapalenia jelita grubego.
Diagnozowanie niedokrwiennego zapalenia jelita grubego
Lekarz może zdiagnozować niedokrwienne zapalenie jelita grubego na podstawie kilku czynników, w tym dokładnej historii choroby i wyników niektórych badań. Ponieważ niedokrwienne zapalenie jelita grubego ma tendencję do wywoływania niektórych z tych samych objawów IBD (dwie główne formy to choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego), należy zachować ostrożność w celu rozróżnienia tych stanów. W niektórych przypadkach rozpoznanie niedokrwiennego zapalenia jelita grubego może być trudne, ponieważ objawy są podobne do innych chorób.
Niektóre testy, które mogą być użyte podczas diagnozy, obejmują:
- Kolonoskopia : Kolonoskopia jest testem, w którym rurka ze światłem na końcu jest włożona do odbytu, aby zobaczyć wnętrze jelita grubego.
- Tomografia komputerowa (CT) : tomografia komputerowa jest rodzajem prześwietlenia, które służy do badania tkanek i narządów w jamie brzusznej.
- Angiogram krezkowy: Podczas tego testu barwnik kontrastowy jest wstrzykiwany do jednej z tętnic krezkowych, poprzez obszar pachwiny. Następnie pobierane są promienie X, aby zobaczyć wnętrze tętnicy.
- Liczba białych krwinek (WBC) : liczba białych krwinek wyższa niż normalnie oznacza, że w ciele występuje zapalenie, które może być związane z niedokrwiennym zapaleniem jelita grubego.
Leczenie niedokrwiennego zapalenia jelita grubego
Terapia niedokrwiennego zapalenia jelita grubego zależeć będzie od ciężkości stanu, przy ostrych schorzeniach wymagających bardziej agresywnych terapii. W przypadkach, gdy stan uważa się za łagodny, leczenie może składać się z przebiegu antybiotyków, diety płynnej, płynów dożylnych i leczenia bólu. Jeśli okaże się, że niedokrwienne zapalenie jelita grubego jest wynikiem innego stanu, ten stan podstawowy również będzie wymagał leczenia. Niektóre klasy leków stosowanych w leczeniu migreny lub choroby serca mogą zwężać naczynia krwionośne i mogą wymagać przerwania na pewien czas. W tych łagodniejszych przypadkach niedokrwienne zapalenie jelita grubego może ustąpić w ciągu kilku dni.
W innych, cięższych przypadkach można stosować leki, takie jak te, które rozrywają skrzepy krwi (leki trombolityczne) i rozszerzają tętnice (środki rozszerzające naczynia krwionośne). Jeśli tętnica nie oczyszcza się, operacja usunięcia blokady jest kolejnym potencjalnym leczeniem, ale zwykle odbywa się to tylko po tym, jak inne metody leczenia nie działają. Jeśli w okrężnicy jest perforacja (otwór) lub zwężona sekcja (zwężenie) , operacja może być konieczna, aby naprawić te problemy. Jeśli w okrężnicy jest tkanka, która zmarła, zabieg zostanie wykonany, aby usunąć tę część jelita ( resekcja ).
Słowo od
Niedokrwienne zapalenie jelita grubego wydaje się dość niepokojące, ale większość przypadków ustępuje po kilku dniach bez agresywnego leczenia. Cięższe przypadki mogą wymagać operacji, ale większość osób dobrze się wylecza bez powikłań. Za każdym razem, gdy zmiana nawyków jelitowych, takich jak chodzenie do łazienki częściej lub rzadziej, należy omówić z lekarzem. Krew w stolcu lub ból brzucha, który często rozpoczyna niedokrwienne zapalenie jelita grubego, powinna zawsze skłaniać do wizyty u lekarza, aby dowiedzieć się, co powoduje te objawy.
> Źródła:
> Beck DE, de Aguilar-Nascimento JE. "Chirurgiczne zarządzanie i wyniki w ostrym niedokrwiennym zapaleniu jelita grubego." Ochsner J. 2011; 11: 282-285.
> Rania H, Mériam S, Rym E, Hyafa R, Amina A, Najet BH, Lassad G, Mohamed TK. "Niedokrwienne zapalenie jelita grubego w pięciu punktach: aktualizacja 2013." Tunis Med. 2014; 92: 299-303.