Zespół jelita drażliwego (IBS) to funkcjonalne zaburzenie okrężnicy (jelita grubego), które powoduje skurczowe bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia i / lub biegunkę. IBS klasyfikuje się jako funkcjonalne zaburzenie żołądkowo-jelitowe, ponieważ nie można znaleźć przyczyny strukturalnej ani biochemicznej w celu wyjaśnienia objawów. Po przeprowadzeniu testów diagnostycznych okrężnica nie wykazuje żadnych objawów choroby, takich jak wrzody lub stany zapalne.
Dlatego IBS rozpoznaje się dopiero po wykluczeniu innych ewentualnych zaburzeń trawiennych i wykluczeniu chorób.
IBS jest często błędnie diagnozowany lub błędnie nazywany zapaleniem okrężnicy, śluzowym zapaleniem okrężnicy, okrężnicą spastyczną, chorobą jelita drażliwego lub spastycznym jelitem (okrężnicą). Te mylące nazwy nadal istnieją, mimo że IBS jest obecnie uznawanym i możliwym do leczenia stanem. Oddziałując na od 25 do 55 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych, IBS daje 2,5 do 3,5 miliona wizyt rocznie lekarzom. 20 do 40 procent wszystkich wizyt u gastroenterologów wynika z objawów IBS.
Objawy
Objawy IBS mogą obejmować:
Skurcze są często łagodzone przez ruch jelit, ale niektóre osoby z IBS mogą mieć skurcze i nie mogą niczego przekazać. Ciężkość objawów jest różna i może być dowolna od lekkiego rozdrażnienia do osłabiającego. Krew w stolcu , gorączka, utrata masy ciała, wymioty, żółć i uporczywy ból nie są objawami IBS i mogą być wynikiem innego problemu. IBS nie prowadzi do żadnych chorób organicznych, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie okrężnicy, ani żaden inny rodzaj raka jelita grubego.
Przyczyny
Mięśnie w okrężnicy zwykle kurczą się kilka razy dziennie, przesuwając stolce i ostatecznie powodując ruchy jelit. Uważa się, że u osoby z IBS mięśnie te są wyjątkowo wrażliwe na pewne bodźce lub wyzwalacze.
Naukowcy nie są pewni, dlaczego mięśnie okrężnicy osoby z IBS są bardziej wrażliwe.
Jednak IBS nie jest spowodowany stresem lub silnymi emocjami. Niektórzy ludzie mają swój pierwszy zaostrzenie objawów IBS w stresującym okresie ich życia, takich jak śmierć krewnego lub utrata pracy. Naprężenia te nie spowodowały jednak pogorszenia stanu, ale pogorszyły go do tego stopnia, że stał się bardziej zauważalny lub dokuczliwy.
Różne formy IBS
Istnieją 3 różne formy IBS: dominująca w przebiegu biegunki (D-IBS), dominująca w zaparciach (C-IBS) oraz naprzemienne zaparcia i biegunka (A-IBS). Objawy różnych postaci obejmują:
- D-IBS: dyskomfort lub ból brzucha, pilność i biegunka
- C-IBS: dyskomfort lub ból brzucha, wzdęcia i zaparcia
- A-IBS: Przerywane objawy D-IBS i C-IBS
Diagnoza
IBS jest diagnozą wykluczenia, co oznacza, że należy wykluczyć choroby organiczne, infekcje lub inne przyczyny. W 1988 r. Grupa lekarzy określiła kryteria dokładniejszego diagnozowania IBS. Znany jako Kryteria Rzymskie , ten zestaw wytycznych, który określa objawy i stosuje parametry, takie jak częstotliwość i czas trwania, umożliwia dokładniejszą diagnozę IBS.
Objawy w Kryteriach Rzymu nie są jedynymi wskaźnikami IBS. Objawy pozajelitowe obejmują:
- Nudności
- Zmęczenie
- Pełna sensacja po nawet małym posiłku
- Wymioty
Testy używane do diagnozy
Oprócz stosowania Kryteriów Rzymskich lekarze mogą przeprowadzić kilka testów, aby upewnić się, że w ciele nie ma zapalenia ani infekcji.
Badania krwi. Badanie krwi może być użyte do określenia liczby białych krwinek lub obecności niedokrwistości . Wysoka liczba krwinek białych daje lekarzom wskazanie, że stany zapalne mają miejsce wewnątrz ciała. Zapalenie nie jest objawem IBS.
Badanie krwi utajonej w kale. Ten test może wykryć krwawienie z niemal dowolnego miejsca w przewodzie pokarmowym, nawet jeśli nie jest widoczne gołym okiem.
Krew w stolcu nie jest objawem IBS.
Hodowla stolca. Lekarz może chcieć wykluczyć inne przyczyny biegunki, takie jak zakażenie bakteryjne lub pasożyty, z hodowlą kału. Jeśli jakieś bakterie zostaną znalezione, naukowcy mogą przetestować go, aby określić, jaki to jest gatunek i jak najlepiej go leczyć.
Wlew baru. Lewatywa barowa (lub serie dolnego odcinka przewodu pokarmowego) wykorzystuje siarczan baru i powietrze do zarysowania wyściółki odbytu i okrężnicy. Nieprawidłowości jelitowe mogą pojawić się jako ciemne sylwetki lub wzory wzdłuż wyściółki jelitowej na zdjęciu rentgenowskim.
Sigmoidoskopia. Sigmoidoskopia to sposób, w jaki lekarz może zbadać ostatnią jedną trzecią jelita grubego. Podczas zabiegu można wykonać biopsję, która zostanie przetestowana, aby pomóc lekarzowi określić przyczynę dowolnego stanu zapalnego.
Kolonoskopia. Kolonoskopia służy do zbadania wnętrza jelita grubego poza obszarami, na które może dotrzeć sigmoidoskopia. Podczas badania pobiera się biopsje, a pacjenci są zwykle uspokajani lub otrzymują "zmierzch snu", aby nie odczuwali bólu.
Lekarz może użyć innych testów, aby zdiagnozować IBS lub wykluczyć inne potencjalne diagnozy.
Leki stosowane w leczeniu
W leczeniu IBS można zastosować kilka różnych rodzajów leków. Celem leczenia jest zmniejszenie uciążliwych objawów IBS, takich jak biegunka, skurcze, ból lub zaparcia.
Leki przeciwcholinergiczne. Ta klasa leków wpływa na komórki nerwowe lub włókna nerwowe i jest stosowana do łagodzenia skurczów mięśni w jelicie i pomaga w objawach IBS, takich jak ból skurczowy lub biegunka.
- Dicyklomina (Bentyl). Dicyklomina rozluźnia mięśnie jelit i pęcherza moczowego, aby zapobiec skurczom i zmniejsza wytwarzany kwas żołądkowy. Dicyclomine można bezpiecznie stosować długoterminowo, pod kierunkiem lekarza. Do częstych działań niepożądanych należą zaparcia, suchość w jamie ustnej, nosie, gardle lub skórze oraz zmniejszona zdolność pocenia się (co może przyczynić się do udaru cieplnego).
- Belladonna / Phenobarbital (Donnatal, Antispas, Barbidona, Donnapine, Hyosophen, Spasmolin). Ta kombinacja dwóch leków jest stosowana do rozluźnienia mięśni pęcherza i jelit, a także do redukcji kwasu żołądkowego. Fenobarbital to łagodny środek uspokajający, który może wywoływać nawyki. Częste działania niepożądane leku Belladonna / fenobarbital obejmują bóle głowy, nudności, zaparcia, wysypkę i wymioty. Lek ten może zająć 4 lub 5 dni, aby był skuteczny i pod nadzorem lekarza może być bezpiecznie stosowany długoterminowo.
- Hyoscyamine (Levsin, Anaspaz). Ta kombinacja dwóch leków, alkaloidów belladonny i barbituranów, jest stosowana do rozluźnienia mięśni pęcherza i jelit, a także do redukcji kwasu żołądkowego. Częste działania niepożądane to ból głowy, nudności, zaparcia, wysypka i wymioty. Hiposcyamina może być przyjmowana długoterminowo pod nadzorem lekarza, o ile skutki uboczne są nieobecne lub tolerowane.
- Chlordiazepoxide / clidinium (Librax) . Chlordiazepoxide / clidinium zapobiega powstawaniu spazmów w jelicie, a także pęcherzu moczowym. Chlorodiazepoksyd jest środkiem uspokajającym i może wywoływać nawyki. Częste działania niepożądane obejmują uczucie wzdęcia, zmniejszenie pocenia się, zawroty głowy, senność, suchość w jamie ustnej i ból głowy. Lek ten może zająć 4 lub 5 dni, aby był skuteczny i pod nadzorem lekarza może być bezpiecznie stosowany długoterminowo.
Przeciwbiegunkowe. Środki przeciwbiegunkowe są stosowane w celu spowolnienia działania jelit. Leki te mogą być stosowane w celu zapobiegania biegunce, która występuje z IBS.
- Difenoksylat / atropina (Lomotil). Część difenoksylanu tego leku jest stosowana w leczeniu biegunki, podczas gdy atropina łagodzi guzy mięśniowe w jelicie. Częste działania niepożądane obejmują bóle głowy, zawroty głowy, senność, niewyraźne widzenie, suchość w ustach i zaparcia. Chociaż nie jest on narkotyczny, difenoksylat pochodzi z narkotyków i może być łagodnie nałogowy. Difenoksylat / atropina jest zazwyczaj przepisywany w celu krótkotrwałego kontrolowania biegunki i nie jest zalecany do długotrwałego stosowania.
- Chlorowodorek azytronu (Lotronex). Lek ten jest stosowany wyłącznie w leczeniu kobiet z ciężkim D-IBS. Chlorowodorek Alosetron został zatwierdzony, a następnie wycofany z rynku przez FDA po kilku poważnych skutkach ubocznych u kobiet przyjmujących go. Jest teraz zatwierdzony do użytku tylko w ograniczonym zakresie. Chlorowodorek Alosetronu zaburza działanie seratoniny, substancji chemicznej w organizmie, która ma wpływ na ruchy i ból jelit. Leczenie zwykle rozpoczyna się od 4-tygodniowego badania i może być kontynuowane przez kolejne 4 tygodnie pod nadzorem lekarza.
Suplementy do pomocy z objawami
Wiele osób z IBS może zwrócić się do suplementów w celu wzmocnienia lub zastąpienia tradycyjnej terapii medycznej. Istnieją suplementy, które mogą pomóc w objawach IBS, ale ważne jest, aby pamiętać, że mogą one również powodować działania niepożądane, a ich stosowanie powinno być zawsze zgłaszane lekarzom, jak każdy lek na receptę.
Acidophilus. Acidophilus to "dobra bakteria", która żyje w okrężnicy. Suplement może pomóc zdrowym bakteriom jelitowym przy jednoczesnym zmniejszeniu szkodliwych bakterii. Fruktooligosacharydy (FOS) można dodawać do pigułek acidophilus. FOS to węglowodany, które nie są strawne dla ludzi, ale służą do wspomagania wzrostu pożytecznych bakterii. Acidophilus występuje w postaci kapsułek, a bakterie muszą być żywe, aby były skuteczne.
Rumianek . Rumianek jest znany przeciw spazmatycznie i może koić mięśnie przewodu pokarmowego. Chociaż nie przeprowadzono badań na ludziach dotyczących tego suplementu w odniesieniu do IBS, udowodniono, że zmniejsza on podrażnienia i skurcze u zwierząt. Rumianek może być traktowany jako herbata lub jako kapsułka.
Imbir . Imbir od dawna jest znany z pomocy w postaci nudności, a także może być pomocny w stymulowaniu perystaltyki i zmniejszaniu bolesnych skurczów. Imbir może być traktowany jako herbata, kapsułka, a nawet w żywności.
Olejek miętowy . Mięta pieprzowa może rozluźnić mięśnie w całym przewodzie pokarmowym. Pomaga to zmniejszyć skurcze w jelicie grubym, ale może również rozluźnić dolny zwieracz przełyku i spowodować zgagę lub zaostrzyć refluks żołądkowo-przełykowy . Olejek miętowy może być spożywany w postaci kapsułki lub herbaty. Chociaż są one najbardziej skuteczne, kapsułki mogą powodować podrażnienie odbytu.
Alternatywne i uzupełniające terapie
Hipnoza. Przełomowe badanie z 1984 r. Wykazało, że pacjenci z IBS leczeni hipnoterapią wykazywali nie tylko istotną poprawę w zakresie swoich objawów, ale także nie doświadczyli nawrotów podczas 3-miesięcznego okresu badania. Gut Directed Hypnotherapy opracowano specjalnie dla pacjentów z IBS i udowodniono, że łagodzi objawy w 80% przypadków.
Terapia poznawczo-behawioralna . Terapia behawioralna pomaga na nowo zdefiniować związki pomiędzy niepokojącymi okolicznościami a typową dla danej osoby reakcją na nie. Terapia poznawcza bada związek między myślami i objawami. Oba te zabiegi są znane jako terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Terapia może rozpocząć się od pamiętnika objawów IBS, następnie przejść do biofeedbacku, pozytywnej samoopaniki i zmniejszenia negatywnych reakcji na stres.
Jak dieta wpływa na IBS
Podczas gdy żywność nie powoduje IBS, jedzenie niektórych pokarmów, zwane "żywnościami spustowymi" może wywoływać objawy biegunki, wzdęcia lub bólu. Niestety, nie ma jednej diety, która będzie działać dla wszystkich osób z IBS, ale istnieją pewne wskazówki, które mogą pomóc.
Spożywanie kilku mniejszych posiłków w ciągu dnia zamiast trzech dużych może pomóc w zmniejszeniu objawów (duże posiłki mogą powodować skurcze i biegunkę). Dodatkowo może być pomocne utrzymywanie posiłków o niskiej zawartości tłuszczu i wysokiej zawartości węglowodanów, takich jak pełnoziarniste pieczywo, makaron, ryż, owoce, warzywa i zboża. Niskotłuszczowa dieta bogata w białko może również pomóc w odczuwaniu bólu po posiłku.
Typowe produkty spustowe obejmują:
- Alkohol
- Sztuczne słodziki lub substytuty cukru
- Sztuczny tłuszcz (Olestra)
- Napoje gazowane
- Mleko kokosowe
- Kawa (nawet bezkofeinowa)
- Mleczarnia
- Żółtka
- Smażone jedzenie
- Obrazy olejne
- Skórka drobiowa i ciemne mięso
- czerwone mięso
- Skracanie
- Solidna czekolada
Rozpuszczalne błonnik ma kilka zalet, które mogą również zmniejszyć objawy IBS. Fibre może zapobiegać skurczom, ponieważ utrzymuje nieco rozdęty okrężnicy. Absorbuje również wodę, dzięki czemu stolce nie są zbyt twarde, a przez to trudne do przejścia. Początkowo przejście na dietę z wysoką zawartością błonnika może zwiększać gaz i wzdęcia, ale objawy te powinny się zmniejszać w ciągu kilku tygodni, gdy organizm dostosowuje się.
Suplementy mogą być pomocne w dodawaniu niezbędnego błonnika do diety. Istnieją trzy główne rodzaje suplementów błonnika rozpuszczalnego (psyllium, metyloceluloza i polikarbofil) i każdy ma różne zastosowania, skutki uboczne i właściwości.
Zmniejszenie przyjmowania pokarmów, które powodują gaz w jelitach, może pomóc w zmniejszeniu wzdęć. Guma do żucia zwiększa gaz w organizmie, podobnie jak połykanie powietrza podczas jedzenia (co może wystąpić podczas połykania płynów lub mówienia podczas jedzenia). Napoje gazowane (takie jak napój gazowany lub woda gazowana) mogą również prowadzić do wzdęcia i gazów jelitowych (a także odbijania).
Uczulenie na żywność
Niektóre osoby z IBS mogą mieć również wrażliwość na pokarmy. Wrażliwość na pokarm różni się od prawdziwej alergii pokarmowej, więc może nie zostać wykryta w tradycyjnych testach alergologicznych. Niektóre z najczęstszych przyczyn wrażliwości pokarmowej to:
- Sorbitol (substytut cukru)
- Fruktoza (występująca w sokach owocowych i suszonych owocach)
- Laktoza (znajdująca się w mleku)
- Otręby pszenne
Nietolerancja laktozy jest częstym stanem, który jest wynikiem niezdolności organizmu do trawienia laktozy lub cukru mlecznego. Objawy to gaz, wzdęcia, a czasem nawet ból. Jeśli podejrzewa się nietolerancję laktozy, unikanie mleka i produktów mlecznych powinno zmniejszać objawy.
Znajdowanie twoich IBS Trigger Foods
Prowadzenie dziennika żywności i objawów jest dobrym sposobem na wykrycie żywności, która prowadzi do ataków IBS. Dziennik żywności powinien zawierać nie tylko czas i spożywane pokarmy, ale także miejsca, w których jedzono, oraz nastroje i nastrój. Ważne jest, aby uwzględnić każde jedzenie (nawet cukierki, które jesz z miski na biurku współpracownika) i jak zostało ono przygotowane (np. "Smażony kurczak", a nie tylko "kurczak"). Dziennik powinien być wypełniany kilka razy dziennie, aby nic nie zostało zapomniane. Po kilku tygodniach lekarz lub dietetyk może pomóc w przejrzeniu dziennika, aby znaleźć wzorce żywnościowe.