Istnieje wiele powszechnie stosowanych leków rozrzedzających krew, w tym heparyna.
Heparyna jest lekiem stosowanym do zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi. Heparynę można podawać bezpośrednio do krwioobiegu lub wstrzyknięcia podskórnego. Heparyna nie jest dostępna doustnie (doustnie) i dlatego jest zwykle stosowana w warunkach szpitalnych.
Kiedy używa się heparyny w szpitalu?
Heparyna zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi .
Poniżej przedstawiono niektóre z najczęstszych powodów stosowania heparyny .
- Aby zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi, które mogą stanowić powikłanie leżenia w łóżku przez dłuższy czas . Niska dzienna dawka heparyny zazwyczaj wstrzykiwana pod skórę może pomóc w zapobieganiu powstawania zakrzepicy żył głębokich (DVT) w głębokich żyłach nóg, ud i miednicy. DVT mogą również powodować udary i zatorowość płucną (PE), które mogą zagrażać życiu
- Leczenie zatorowości płucnej: Zatorowość płucna to zakrzepy krwi, które migrują do płuc z serca lub z głębokiego układu żylnego organizmu. Znajdując się w płucach, zatorowość płucna może blokować przepływ krwi do dużych partii płuc i zapobiegać ubytkowi tlenu w krwi żylnej z tlenem. Jak wspomniano wcześniej, PE mogą stanowić zagrożenie dla życia.
- Aby zapobiec powiększeniu się wysokiego ryzyka zakrzepów krwi znajdujących się w sercu i innych częściach ciała, ponieważ mogą one powodować zatorowość płucną lub udary.
- Aby zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi podczas operacji serca lub podczas operacji dużych tętnic.
Kiedy stosuje się heparynę w leczeniu udaru?
Heparyna jest również stosowana w leczeniu udarów wywoływanych przez możliwe do zidentyfikowania skrzepy krwi.
Niektóre sytuacje, które zdecydowanie sugerują, że udar jest związany z zakrzepem krwi, obejmują:
- Wyrzynanie tętnic szyjnych lub kręgów
- Zator zatokowy Dural
- Kiedy osoba, która ma udar ma również USG, wykazuje głęboką zakrzepicę żylną
- Kiedy osoba, która cierpiała na udar, również ma migotanie przedsionków
- Gdy badanie dopplerowskie tętnicy szyjnej sugeruje, że skrzep znajduje się wewnątrz tętnicy szyjnej , lub echokardiogram pokazuje zakrzep krwi w sercu.
Dożylne podanie heparyny
W przeciwieństwie do większości leków, dawka heparyny musi być dobrana zgodnie z wynikami badania krwi zwanego czasem częściowej tromboplastyny lub PTT. Po rozpoczęciu wlewu dożylnego heparyny jej dawkę dostosowuje się co 4 do 6 godzin, aby upewnić się, że krew nie staje się tak cienka, że osoba narażona jest na ryzyko spontanicznego krwawienia.
Średnio, większość protokołów leczenia heparyną wymaga jednorazowego "wstrzyknięcia bolusa" heparyny, a następnie powolnego zwiększenia dawki do PTT, która jest z grubsza dwa razy większa niż wartość normalna.
Ponieważ nie ma doustnej formy tego leku, heparyna musi zostać zatrzymana, zanim osoba opuści szpital. Osobom, które potrzebują długotrwałej terapii za pomocą rozcieńczalników krwi, często przepisuje się kumadynę, inny silny rozcieńczalnik krwi dostępny w postaci tabletek.
Coumadin rozpoczyna się, gdy osoba nadal otrzymuje dożylną heparynę, ale gdy wyniki badań krwi wykazują, że efekt rozrzedzenia krwi kumadyną jest wystarczający, heparyna może zostać zatrzymana.
Dzieje się tak, ponieważ kumadyna może zająć do 72 godzin, zanim osiągnięty zostanie pożądany efekt.
Heparynowe działania niepożądane
Głównym skutkiem ubocznym heparyny jest krwawienie. Z tego powodu ważne jest, aby lekarze obserwowali morfologię krwi podczas leczenia heparyną dożylną w celu upewnienia się, że liczba krwinek pozostaje stabilna podczas leczenia. Spontaniczne krwawienie może wystąpić z kilku miejsc w organizmie, w tym:
- Otwarte rany lub miejsca operacji
- Żołądek i jelita
- Macica i jajniki
- Dziąsła i usta
W przypadku obfitego krwawienia z powodu leczenia heparyną, lek o nazwie siarczan protaminy można podawać dożylnie w celu zneutralizowania działania heparyny na rozrzedzenie krwi.
W przypadkach ciężkiego krwawienia konieczna jest transfuzja krwi w celu zastąpienia utraconej krwi.
Innym ważnym efektem ubocznym heparyny jest stan znany jako trombocytopenia wywołana heparyną (HIT). W tym stanie heparyna indukuje układ odpornościowy organizmu, aby wytworzyć przeciwciała przeciwko własnym płytkom krwi. Ponieważ organizm wymaga prawidłowego poziomu płytek krwi, aby zapobiec krwawieniu, niski poziom płytek krwi naraża ludzi na duże krwawienie. Paradoksalnie ten sam stan może również powodować niewłaściwe i spontaniczne powstawanie dużych skrzepów krwi, które mogą blokować przepływ krwi przez ważne naczynia krwionośne i uszkadzać nerki, skórę i mózg, a także inne narządy.
Słowo od
Heparyna jest lekiem, który należy utrzymywać w dawce opartej na reakcji organizmu na działanie rozrzedzające krew. Wymaga to bliskiej obserwacji z badaniami krwi, które mogą zmierzyć działanie heparyny, aby upewnić się, że działanie jest utrzymane w oknie terapeutycznym.
Jeśli musiałeś leczyć się heparyną, prawdopodobnie na dłuższą metę zostaniesz przeniesiony do innej rozcieńczalnika krwi.
Dowiedz się o innych preparatach rozrzedzających krew i ich skutkach ubocznych .
> Źródła
> Wielokrotne nawracające udary niedokrwienne u pacjenta z rakiem: czy istnieje rola do rozpoczęcia leczenia przeciwzakrzepowego w profilaktyce wtórnej udaru mózgu? Suero-Abreu GA, Cheng JZ, następnie RK, BMJ Case Rep. 2017 Jun 3; 2017. pii: bcr-2016-218105.