Substytuty cukru są związane z autoimmunologiczną niedoczynnością tarczycy
Osobom dotkniętym niedoczynnością tarczycy zwykle zaleca się kontrolowanie spożycia cukru. Dzieje się tak, ponieważ gruczoł tarczycy ma regulować poziom cukru we krwi. Jeśli twój poziom cukru we krwi jest zbyt wysoki, możesz rozwinąć oporność na insulinę. Jeśli są zbyt niskie, możesz rozwinąć hipoglikemię.
Biorąc pod uwagę te fakty, rozsądne wydaje się sięgnięcie po pakiet sztucznej substancji słodzącej jako substytutu cukru, prawda?
Pomyśl jeszcze raz. Według raportu przedstawionego na Międzynarodowym Kongresie Tarczycy w 2015 r. Stosowanie sztucznych słodzików wydaje się być związane z rozwojem choroby Hashimoto, choroby autoimmunologicznej, która często powoduje niedoczynność tarczycy. Uderzające były wyniki, które badacze odradzali stosowanie jakichkolwiek substancji słodzących u osób żyjących z tą chorobą.
Jak cukier wpływa na tarczycę
Badanie przeprowadzone przez śledczych w szpitalu Mount Sinai w Nowym Jorku oceniło 100 osób, u których rozpoznano zapalenie tarczycy Hashimoto .
Odkryli, że stosowanie sztucznych substancji słodzących w tej populacji - głównie aspartamu (Equal, NutraSweet) i sukralozy (Splenda) - koreluje z podwyższonym poziomem hormonu tyreotropowego (TSH) . Zwiększona produkcja TSH wskazuje na spowolnienie tarczycy lub niedoczynność tarczycy.
Wśród uczestników badania 53 procent zgłosiło użycie równoważnika 3,5 pakietu sztucznej substancji słodzącej na dzień dzisiejszy, cztery razy więcej niż u ludzi bez Hashimoto (12 procent).
W ramach tej grupy osób dwie trzecie, które następnie zaprzestały stosowania sztucznych słodzików, całkowicie odwróciło swoje Hashimoto. Ich przeciwciała tarczycowe stopniowo wracały do normy, a nawet były w stanie powstrzymać hormonalne leki zastępcze .
Inne szkodliwe efekty sztucznych słodzików
To nie pierwszy raz, kiedy sztuczne słodziki zostały powiązane z dysfunkcją tarczycy.
Badania wykazały, że niektóre substancje słodzące zakłócają funkcje fizjologiczne, które powodują lub zaostrzają warunki, takie jak Hashimoto. Na przykład:
- Wiadomo, że niektóre substytuty cukru zmieniają równowagę bakterii w jelitach, znaną jako mikrobiom jelitowy, a także poziom pH żołądka i jelit. Nierównowagi w przewodzie żołądkowo-jelitowym często działają jako czynnik wyzwalający dysfunkcję immunologiczną i choroby autoimmunologiczne.
- Sukraloza jest chlorowana. Ekspozycja na chlor jest również związana z zaburzeniami autoimmunologicznymi, ponieważ może zniszczyć większość flory jelitowej i wywołać sprzeczną odpowiedź immunologiczną.
Nawet jeśli chodzi o jedno z podstawowych zastosowań - do kontrolowania kalorii i utraty wagi - sztuczne słodziki są krótkie . Chociaż z pewnością są w stanie naśladować odczucie cukru, nie wywołują one tej samej odpowiedzi fizjologicznej.
Dzieje się tak dlatego, że obecność cukru we krwi wywołuje reakcję biochemiczną, która skutecznie wyłącza region mózgu, o którym wierzy się, że kontroluje apetyt. Sztuczne słodziki tego nie robią, a większość badań stwierdza, że ich stosowanie nie wiąże się z utratą wagi. W niektórych przypadkach było dokładnie odwrotnie.
Słowo od
Jakkolwiek przekonujące jest to badanie, nie powinno sugerować, że substancje słodzące są "poza stołem", jeśli masz niedoczynność tarczycy niezwiązaną z autoimmunizacją.
Tylko wśród osób z Hashimoto jest widoczna ta niepożądana reakcja. Jako takie, umiar jest kluczowy, jeśli chodzi o użycie jakiegokolwiek środka słodzącego, czy to sztucznego czy naturalnego.
Jeśli, z drugiej strony, masz Hashimoto, unikaj sztucznych słodzików i zminimalizuj spożycie cukru. Powinieneś unikać również przetworzonej żywności, która często jest zapakowana w cukier, i unikać jedzenia, które zawiera substytuty cukru.
> Źródła:
> Samechi, P. i Kim, P. "Związek między substytutami cukru a Hashimoto's Thyroiditis (HT)." 15. Międzynarodowy Kongres Tarroidalny; Lake Buena Vista, Floryda; 19-23 października 2015 r .; streszczenie SCP 28.
> Suez, J .; Korem, T .; Zeevi, D .; et. glin. "Sztuczne słodziki wywołują nietolerancję glukozy poprzez zmianę mikroflory jelitowej." Nature. 2014; 514; 181-186.