Współwystępowanie chorób autoimmunologicznych
Z definicji zespół autoimmunologiczny jest połączonym występowaniem co najmniej trzech chorób autoimmunologicznych u tej samej osoby. Około 25 procent osób z chorobą autoimmunologiczną ma tendencję lub prawdopodobieństwo wystąpienia innych chorób autoimmunologicznych. Osoby z mnogim zespołem autoimmunologicznym zwykle mają co najmniej jeden stan dermatologiczny (skóry), który zwykle jest bielactwem lub łysieniem plackowatym .
Współwystępowanie pięciu chorób autoimmunologicznych uważa się za niezwykle rzadkie.
Klasyfikacje wielu zespołów autoimmunologicznych
Opracowano schemat klasyfikacji dla osób z dwoma chorobami autoimmunologicznymi w oparciu o występowanie pewnych występujących razem warunków. Schemat klasyfikacji, który oddziela wiele zespołów autoimmunologicznych na trzy typy, jest przydatny w wykrywaniu nowego stanu po pojawieniu się pierwszych objawów. Pomaga ustalić, gdzie trzeci warunek najprawdopodobniej "pasuje".
- Syndrom Typu 1 Typu Autoimmunologicznego - miastenia gravis , grasiczak, zapalenie wielomięśniowe , zapalenie mięśnia sercowego olbrzymiokomórkowego
- Zespół 2 typu autoimmunologicznego typu 2 - zespół Sjogrena , reumatoidalne zapalenie stawów , pierwotna marskość żółciowa, twardzina , autoimmunologiczna choroba tarczycy
- Zespół autoimmunologiczny typu 3 - autoimmunologiczne choroby tarczycy, miastenia i / lub grasiczaka, zespół Sjogrena, niedokrwistość złośliwa, idiopatyczna plama zakrzepowa, choroba Addisona, cukrzyca typu 1, bielactwo, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, toczeń rumieniowaty układowy , opryszczkowe zapalenie skóry
Przyczyna wielu zespołów autoimmunologicznych
Podstawowy mechanizm, który prowadzi do wielu zespołów autoimmunologicznych, nie jest w pełni zrozumiały. To powiedziawszy naukowcy podejrzewają, że w grę wchodzą czynniki środowiskowe i podatność genetyczna. Wiadomo również, że pewne autoprzeciwciała występują w pewnych stanach i może to dotyczyć wielu układów narządów.
Ponieważ w tej samej osobie lub w rodzinie może występować wiele stanów autoimmunologicznych, zaangażowany jest mechanizm immunogenny związany z autoimmunizacją.
Wyniki metaanalizy opublikowanej w Nature Medicine (2015) ujawniły, że w 10 chorobach autoimmunologicznych z początkiem w dzieciństwie było 22 sygnałów genowych wspólnych dla dwóch lub więcej chorób i 19 wspólnych dla co najmniej trzech chorób autoimmunologicznych. Wiele z odkrytych sygnałów genowych dotyczyło szlaków związanych z aktywacją komórek, proliferacją komórek i systemami sygnałowymi, które odgrywają znaczącą rolę w układzie immunologicznym, a szczególnie w procesach autoimmunologicznych. 10 chorób autoimmunologicznych to cukrzyca typu 1 , choroba trzewna , młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów , powszechna zmienna choroba niedoboru odporności, toczeń rumieniowaty układowy, choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie okrężnicy, łuszczyca , autoimmunologiczne zapalenie tarczycy i zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa .
Inne badania asocjacyjne dotyczące całego genomu wykryły setki genów podatności na choroby autoimmunologiczne, które dotykają przede wszystkim dorosłych. Identyfikacja genów pomaga nam zrozumieć przyczynę wielu chorób autoimmunologicznych, ale może również prowadzić do zwiększenia liczby celów leczenia.
Podczas gdy niektóre skojarzenia genetyczne i wyzwalacze środowiskowe to obecne myślenie, badacze przedstawili inne możliwości.
Sugerowano, że gdy leki immunomodulujące są wprowadzone do leczenia jednej choroby autoimmunologicznej, mogą pojawić się zmiany w układzie odpornościowym, które uruchamiają rozwój innej choroby autoimmunologicznej.
Dwie lub więcej chorób autoimmunologicznych w reumatologii
Współwystępowanie dwóch lub więcej chorób autoimmunologicznych nie jest uważane za rzadkie. Jest powszechnie obserwowany w toczniu rumieniowatym układowym, reumatoidalnym zapaleniu stawów, sklerodermii, zespole Sjogrena, zapaleniu naczyń i zapaleniu wielomięśniowym.
Badania wykazały, że reumatoidalne zapalenie stawów i autoimmunologiczne zapalenie tarczycy należą do najczęstszych chorób autoimmunologicznych występujących w populacji ogólnej.
Według Healio Rheumatology, jeśli ktoś ma jeden z dwóch warunków, ich ryzyko rozwinięcia drugiego jest 1,5 razy wyższe niż u osób bez żadnego z tych stanów.
Co ciekawe, istnieje odwrotna zależność między reumatoidalnym zapaleniem stawów a stwardnieniem rozsianym , co oznacza, że jeśli masz jeden z dwóch stanów, zmniejsza się wrażliwość na rozwijanie drugiego. Choć z pewnością możemy to nazwać ciekawą obserwacją, warianty genetyczne mogą być tego przyczyną.
Warto wspomnieć, że choroby autoimmunologiczne są dużo bardziej rozpowszechnione wśród kobiet niż mężczyzn. Różnice między płciami dodają warstwę komplikacji dla badaczy, którzy próbują ustalić ryzyko wystąpienia drugiego stanu autoimmunologicznego lub zespołu wielu autoimmunologicznych. Czy ryzyko jest takie samo dla mężczyzn i kobiet? Tyle jeszcze trzeba się nauczyć.
Słowo od
W przypadku osób, które cierpią na jedną chorobę autoimmunologiczną, należy zachować czujność w celu opracowania innych chorób autoimmunologicznych. Wiadomo, że wiele chorób autoimmunologicznych występuje ze zwiększoną częstotliwością wśród tych, którzy mają co najmniej jeden stan autoimmunologiczny. Zawsze omawiaj zmiany obserwowane w twoim stanie z lekarzem. Wczesna diagnoza i leczenie działa na Twoją korzyść.
> Źródła:
> Anaya JM et al. Wiele syndromów autoimmunologicznych. Kryteria diagnostyczne w chorobach autoimmunologicznych. Skoczek. 2008.
> Cojocaru M, et al. Wiele zespołów autoimmunologicznych. Maedica (Buchar). Kwiecień 2010.
> Li YR i in. Metaanaliza współdzielonej architektury genetycznej w dziesięciu pediatrycznych chorobach autoimmunologicznych. Medycyna Przyrodnicza 2015.
> Utrzymanie się przed wieloma zaburzeniami autoimmunologicznymi. Healio Reumatologia. Sierpień 2016.