Diagnoza jest wykonywana przez wykluczenie wszystkich innych możliwych przyczyn
Istnieją stany chorobowe, których nie można zdiagnozować za pomocą badania krwi, biopsji, hodowli lub jakiejkolwiek innej formy testów diagnostycznych. Zespół policystycznych jajników (PCOS) jest jednym z takich warunków. Ponieważ objawy PCOS mogą naśladować objawy innych chorób, lekarze muszą metodycznie wykluczyć wszystkie inne przyczyny, zanim można będzie postawić diagnozę.
Proces ten nazywa się diagnozą różnicową .
Jedynie poprzez zawężenie listy podejrzanych, jednego po drugim, lekarze mogą dojść do ostatecznego wniosku i rozpocząć leczenie.
W trakcie ustalania diagnostyki różnicowej na PCOS, niektóre z bardziej powszechnych badań obejmowały chorobę tarczycy, hiperprolaktynemię, wrodzony przerost nadnerczy i zespół Cushinga. W zależności od zdrowia i historii danej osoby można również zbadać inne przyczyny.
Choroba tarczycy
Tarczyca to mały narząd znajdujący się w przedniej części gardła, który reguluje znaczną część metabolizmu organizmu. Wytwarza dwa hormony, znane jako T3 i T4, które są niezbędne do regulacji wielu kluczowych funkcji organizmu, w tym oddychania, częstości akcji serca, masy ciała, siły mięśni i cykli menstruacyjnych.
Kiedy za mało hormonu tarczycy ( niedoczynność tarczycy ) lub za dużo (nadczynność tarczycy ), funkcje te mogą zostać rzucone w chaos, prowadząc do symptomów uderzająco podobnych do PCOS.
Mogą to być nienormalne cykle miesiączkowe, niewyjaśnione zmiany masy ciała, zmęczenie, nietolerancja temperaturowa, aw przypadku niedoczynności tarczycy niepłodność.
Choroby tarczycy można zdiagnozować, wykonując badania krwi w celu oceny poziomu T3 i T4. Przeprowadzone zostaną dalsze testy w celu ustalenia przyczyny.
Hiperprolaktynemia
Prolaktyna jest hormonem produkowanym przez przysadkę mózgową, która działa na gruczoły sutkowe w celu wspomagania laktacji. Hiperprolaktynemia jest stanem, w którym wytwarzana jest zbyt duża ilość prolaktyny, co prowadzi do nieregularnych miesiączek i laktacji ( mlekotoku ). PCOS może podobnie wyzwalać wzrost poziomu prolaktyny.
Jedną z częstszych przyczyn hiperprolaktynemii jest guz przysadki nazywany prolactinoma. Prolactinoma może być albo duża, albo mała i jest najczęściej łagodna (nienowotworowa). Hiperprolaktynemia wymaga również diagnostyki różnicowej, aby wykluczyć chorobę tarczycy jako przyczynę. Do potwierdzenia obecności guza można zastosować test rezonansu magnetycznego (MRI) .
Wrodzony przerost nadnerczy
Wrodzony przerost nadnerczy (CAH) jest chorobą genetyczną, która powoduje, że nadnercza produkują zbyt mało kortyzolu i aldosteronu. Kortyzol jest głównym hormonem stresu organizmu, a aldosteron pomaga regulować poziom sodu i innych elektrolitów w organizmie. Jednocześnie CAH może wyzwalać nadmierną produkcję androgenów , hormonów związanych z cechami męskimi.
Te nierówności mogą prowadzić do nieregularnych miesiączek, nadmiernego porostu włosów ( hirsutyzm ) i braku menstruacji (brak miesiączki).
W przeciwieństwie do PCOS, CAH można zdiagnozować za pomocą testu genetycznego.
Zespół Cushinga
Zespół Cushinga to choroba powodująca nadprodukcję hormonów nadnerczy. Zwykle jest to spowodowane łagodnym guzem zwanym gruczolakiem przysadki, który zmienia aktywność nadnercza i wyzwala nadmierną produkcję kortyzolu i androgenów.
Zespół Cushinga charakteryzuje się uderzająco podobnymi do PCOS objawami, takimi jak przyrost wagi, hirsutyzm, obrzęk twarzy, zwiększone oddawanie moczu i zmiany w strukturze skóry.
Podobnie jak w przypadku PCOS, nie ma jednego testu potwierdzającego diagnozę Cushinga. Zazwyczaj wykonywane są testy moczu i śliny w celu pomiaru i oceny schematu produkcji kortyzolu zgodnego z zespołem Cushinga.
> Źródło:
> William, T .; Mortada, R .; oraz Porter, S. "Diagnoza i leczenie zespołu policystycznych jajników". Amer Fam Phys. 2016; 94 (2): 106-13. PMID: 27419327.