Testy stosowane do diagnozowania raka przełyku mogą obejmować jaskrę z baru, endoskopię i endoskopowe ultrasonograficzne, i często są zamawiane dla osób, które mają trudności z połykaniem, uporczywy kaszel lub czynniki ryzyka choroby, takie jak długotrwałe refluksowanie kwasu. Inne procedury i badania obrazowe, takie jak CT, PET i bronchoskopia mogą być pomocne w określeniu stadium choroby.
Z kolei w celu wybrania najlepszych opcji leczenia potrzebna jest staranna inscenizacja.
Laboratoria i testy
Nie ma testu w domu na raka przełyku. Warto pamiętać zarówno o czynnikach ryzyka choroby, jak i potencjalnych objawach i objawach raka przełyku , aby w razie potrzeby umówić się na wizytę u lekarza i przeprowadzić odpowiednie profesjonalne testy.
Testy laboratoryjne są dość niespecyficzne w przypadku raka przełyku, ale są stosowane wraz z obrazowaniem, dokładnym przeglądem historii zdrowia rodzinnego i osobistego oraz fizycznym badaniem w celu zdiagnozowania choroby. Pełne badanie krwi (CBC) może wykazać obecność niedokrwistości (mała liczba czerwonych krwinek), jeśli nowotwór krwawi. Testy czynności wątroby mogą być podwyższone, jeśli rak rozprzestrzenił się na wątrobę.
Procedury
Procedury są bardzo ważne w diagnozowaniu raka przełyku i obejmują:
Endoskopia
Górna endoskopia (przełyk lub przełykowo-żołądkowo-dwunastnicza) jest obecnie główną metodą diagnozowania raka przełyku.
W tej procedurze elastyczna, oświetlona rurka jest wprowadzana przez usta i w dół przez przełyk. Rurka ma na końcu kamerę, która pozwala lekarzom na bezpośrednią wizualizację wyściółki przełyku. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości można wykonać biopsję w tym samym czasie.
Przed zabiegiem ludzie otrzymują środek uspokajający, który powoduje senność, a zabieg jest zwykle dobrze tolerowany.
Endoskopowy ultrasonograf (EUS)
Jest to procedura wykonana w celu uzyskania przydatnego obrazowania. Podczas tradycyjnej endoskopii górnej sonda ultradźwiękowa na końcu zakresu służy do odbijania fal dźwiękowych o wysokiej energii od wewnętrznych tkanek przełyku. Echa tworzą sonogram, obraz tych tkanek. EUS jest najbardziej pomocny w określaniu głębokości guza, co jest bardzo ważne w jego ocenie. Jest to również bardzo pomocne w ocenie pobliskich węzłów chłonnych i prowadzeniu biopsji wszelkich nieprawidłowości. Można również rozważyć inne badania obrazowe (patrz poniżej), choć jest to najbardziej inwazyjne.
Biopsja
Biopsja jest często wykonywana podczas endoskopii, ale może być również wykonana za pomocą bronchoskopii lub torakoskopii. Patolodzy patrzą na tę tkankę pod mikroskopem, aby dowiedzieć się, czy tkanka jest nowotworowa, a jeśli tak, czy jest to rak płaskonabłonkowy czy gruczolakorak. Próbka otrzymuje również ocenę stopnia złośliwości guza, liczbę opisującą, jak agresywny jest guz.
Można wykonać inne testy tkankowe, które analizują cechy molekularne nowotworu, takie jak status HER2 (jak rak sutka, który może być HER2 pozytywny , nowotwory przełyku mogą również być HER2 pozytywne).
Bronchoskopia
Bronchoskopię zwykle wykonuje się w przypadku guzów przełyku, które znajdują się w środkowej i górnej trzeciej części przełyku.
Bronchoskop (cienka, oświetlona rurka) wprowadza się przez nos lub usta do tchawicy (rurki, która łączy usta z płucami) i do oskrzeli (dużych dróg oddechowych) płuc. Procedura pozwala lekarzowi bezpośrednio obserwować wszelkie nieprawidłowości w tych obszarach i zbierać próbki tkanek z nich (biopsja), jeśli są obecne.
Bronchoskopia jest wykonywana pod wpływem środków uspokajających, zwykle w trybie ambulatoryjnym.
Torakoskopia
Podczas torakoskopii wykonuje się nacięcie lub nacięcie między dwoma żebrami, a do klatki piersiowej wprowadza się torakoskop, czyli cienką, oświetloną rurkę. Lekarze używają tego, aby spojrzeć na narządy znajdujące się w klatce piersiowej i sprawdzić nienormalne miejsca występowania raka.
Próbki tkanek i węzły chłonne można usunąć w celu wykonania biopsji. W niektórych przypadkach ta procedura może być stosowana do usuwania części przełyku lub płuca.
Laparoskopia
W laparoskopii wykonuje się małe nacięcia lub nacięcia w ścianie brzucha. Laparoskop, kolejna cienka, oświetlona rurka, jest wprowadzana do ciała przez jedno z nacięć, aby spojrzeć na narządy wewnętrzne w jamie brzusznej i sprawdzić pod kątem objawów choroby. Inne instrumenty mogą być wszczepiane przez te same lub inne nacięcia w celu wykonania procedur, takich jak usunięcie organów lub pobranie próbek tkanek do biopsji.
Laryngoskopia
Mała podświetlona rurka wsunięta jest do gardła, aby spojrzeć na krtań lub skrzynkę głosową. Ten test może wykryć jakiekolwiek dowody rozprzestrzeniania się raka na krtań lub gardło.
Obrazowanie
Testy obrazowania mogą być początkowo wykonywane jako część diagnostyki dla raka przełyku, ale częściej wykonuje się je w celu wykrycia raka, który został wykryty. Testy, które można wykonać, obejmują:
Jaskółka Barowa
Pierwszym testem wykonanym w celu oceny możliwego raka przełyku jest często jaskółka barowa lub górna endoskopia, chociaż przejście do endoskopii jest preferowane, jeśli podejrzewa się raka przełyku.
W jaskółce z baru (zwanej również górną serią GI) osoba pije białawy płyn zawierający bar i następnie przechodzi serię promieni rentgenowskich. Barium wyściela przełyk i żołądek, umożliwiając radiologowi zaobserwowanie nieprawidłowości w ścianie przełyku na wykonanych zdjęciach.
Jaskółka z baru może być pomocna w diagnozowaniu zwężeń (blizny w przełyku), ale jest używana mniej niż w przeszłości, ponieważ nie można wykonać biopsji w tym samym czasie.
Tomografia komputerowa
Skan CT (tomografia komputerowa) wykorzystuje przekrój promieni rentgenowskich do utworzenia obrazu 3D narządów wewnętrznych. W przypadku raka przełyku test nie jest zazwyczaj stosowany jako część diagnozy, ale jest ważny w ocenie stopnia zaawansowania choroby. CT jest szczególnie dobry w poszukiwaniu dowodów na jakiekolwiek rozprzestrzenianie się ( przerzuty ) guza na węzły chłonne lub inne regiony ciała, takie jak płuca lub wątroba.
Skanowanie zwierzęcia
Skany PET są bardzo pomocne w poszukiwaniu dowodów na rozprzestrzenianie się raka przełyku. Badanie PET różni się od innych badań obrazowych tym, że mierzy aktywność metaboliczną w regionie ciała. Niewielka ilość radioaktywnego cukru jest wstrzykiwana do krwioobiegu i pozwala na pobranie komórek przez czas. Komórki, które są bardziej aktywne, takie jak komórki rakowe, są jaśniejsze niż obszary, które są mniej aktywne metabolicznie.
X-Ray
Oprócz powyższych testów do diagnozowania i oceny zaawansowania raka przełyku, można wykonać prześwietlenie klatki piersiowej, aby wyszukać rozprzestrzenianie się w płucach.
Diagnozy różnicowe
Istnieje wiele stanów, które mogą powodować objawy podobne do raka przełyku, takie jak trudności w połykaniu. Niektóre z nich obejmują:
- Zwężenie przełyku : zwężeniem jest blizny, które tworzą się w przełyku powodując zwężenie. Często występuje z powodu urazu, na przykład z powodu powikłań endoskopii żylaków przełyku (żylaków przełyku często związanych z alkoholizmem), po tym jak osoba przez dłuższy czas miała nosowo-żołądkową rurkę ( rurkę NG ) lub z powodu przypadkowego połknięcia środka do czyszczenia rur jako dziecko.
- Rak żołądka ( rak żołądka): Nowotwory w żołądku mogą powodować objawy podobne do raka przełyku.
- Łagodne guzy przełyku (takie jak mięśniak gładkokomórkowy przełyku): Większość guzów przełyku (około 99 procent) jest nowotworowych. Mogą jednak występować łagodne nowotwory, a większość z nich to mięśniaki gładkie.
- Achalazja : Achalazja jest rzadkim schorzeniem, w którym prążek tkanki między dolnym przełykiem a żołądkiem (dolny zwieracz przełyku) nie rozluźnia się prawidłowo, utrudniając przepływ pokarmu z przełyku do żołądka.
Inscenizacja
Ustalenie stadium raka jest ważne przy wyborze najlepszych opcji leczenia, w tym decyzji, czy operacja jest opcją. Połączenie testów obrazowania i wyników biopsji jest zwykle używane do określenia stadium.
Lekarze stosują metodę klasyfikacji TNM w celu klasyfikacji guza przełyku. Ten system jest również stosowany w przypadku innych nowotworów. W przypadku raka przełyku lekarze dodają jednak dodatkową literę do akronimu G w celu uwzględnienia oceny guza. Specyfika stopniowania jest złożona, ale poznanie ich może pomóc w lepszym zrozumieniu choroby.
T oznacza guz: liczba dla T opiera się na tym, jak głęboko w wyściółce przełyku rozciąga się guz. Najbardziej wewnętrzną warstwą (najbliżej pokarmu przechodzącego przez przełyk) jest blaszka właściwa. Następne dwie warstwy znane są pod nazwą podśluzówkowa. Poza tym leży blaszka właściwa, a na końcu adventitia, najgłębsza warstwa przełyku.
- Tis: To oznacza raka in situ, nowotwór, który obejmuje tylko bardzo górną warstwę komórek w przełyku.
- T1: Guz rozciąga się przez blaszkę właściwą i podśluzówkową.
- T2: Nowotwór rozprzestrzenił się na blaszkę właściwą, ale nie przedostał się przez mięsień przełyku.
- T3: Guz rozprzestrzenił się na adwentytę. Przebiła całą drogę przez mięśnie do otaczających tkanek.
- T4: T4a oznacza, że guz rozprzestrzenił się poza przełyk w celu włączenia struktur takich jak opłucna (wyściółka płuc), osierdzia (wyściółka serca), żyły azygotycznej, przepony i otrzewnej (podszewka brzucha ). T4b oznacza, że nowotwór rozprzestrzenił się na aortę, kręgi lub tchawicę .
N oznacza węzły chłonne:
- N0: Nie ma zaangażowanych węzłów chłonnych.
- N1: Guz rozprzestrzenił się na 1 lub 2 pobliskie (regionalne) węzły chłonne.
- N2: Guz rozprzestrzenił się na 3 do 6 pobliskich węzłów chłonnych.
- N3: Nowotwór rozprzestrzenił się na 7 lub więcej pobliskich węzłów chłonnych.
M oznacza metastasis (distant spread) raka:
- M0: Metastazy nie występują.
- M1 : Występują przerzuty.
G oznacza ocenę:
- G1: Komórki wyglądają jak normalne komórki (dobrze zróżnicowane).
- G2: Komórki wyglądają trochę inaczej niż normalne komórki (nieco zróżnicowane)
- G3 : Komórki różnią się znacznie od komórek zdrowych (słabo zróżnicowane).
- G4: Komórki nie przypominają zdrowych komórek przełyku i prawie niemożliwe jest określenie, z jakiego organu pochodzą (niezróżnicowane).
Korzystając z wyników TNM i G powyżej, onkolodzy przypisują etap .
Stadium 0: Rak występuje tylko w najbardziej wewnętrznej warstwie komórek wyściełających przełyk (Tis, N0, M0). Jest to również znane jako rak in situ .
Etap I: Etap ten można podzielić na etap IA i IB.
- Stadium IA: Guz obejmuje tylko najbardziej wewnętrzne warstwy tkanki (T1, N0, M0, G1).
- Etap IB: Istnieją dwie sytuacje, w których guz może być IB stadium. Jedna jest podobna do etapu IA, z tym że komórki są bardziej nienormalne (T1, N0, M0, G2 do G3). W drugim guzie znajduje się w dolnym przełyku i rozprzestrzenił się poza pierwsze warstwy tkanki (T2 lub T3, N0, M0, G1).
Stadium II: W zależności od tego, gdzie rozprzestrzenił się rak, rak jelita II stopnia dzieli się na etap IIA i etap IIB.
- Etap IIA: Istnieją dwie podstawowe sytuacje, które obejmują etap IIA. Guz może obejmować górną lub środkową część przełyku i być T2 lub T3 i G1 (ale N0 i M0), lub guz może obejmować dolną część przełyku i być T2 lub T3 i G2 lub G3, ale istnieje brak dowodów na zajęcie węzłów chłonnych lub przerzuty (N0, M0).
- Etap IIB: W etapie IIB istnieją również dwie podstawowe sytuacje. W jednym, guz obejmuje górną lub środkową część przełyku, ale w przeciwieństwie do stadium IIA, komórki są mniej zróżnicowane (G2 lub G3). Lub rak jest tylko w najbardziej wewnętrznych warstwach (T1 lub T2), ale rozprzestrzenił się na jeden lub dwa węzły chłonne (N1). Nie ma przerzutów.
Etap III: Istnieją trzy podstacje III etapu.
- Etap IIIA: Ten etap ma trzy możliwości. Guz może obejmować wewnętrzne warstwy komórek i od trzech do sześciu węzłów chłonnych (T1 do T2, N2, M0, dowolne G). Alternatywnie, guz mógł rozprzestrzenić się na zewnętrzną warstwę tkanki, ale tylko jeden do dwóch węzłów chłonnych (T3, N1, M0, dowolne G). Wreszcie, guz mógł rozprzestrzenić się na pobliską tkankę, ale bez węzłów chłonnych (T4a, N0, M0, dowolne G).
- Stadium IIIB: Rak rozprzestrzenił się na zewnętrzne warstwy przełyku, a także trzy do sześciu węzłów chłonnych (T3, N2, M0, dowolne G).
- Etap IIIC: Istnieją również trzy możliwości na tym etapie. Guz mógł rozprzestrzenić się na pobliską tkankę, ale sześć lub mniej węzłów chłonnych (T4a, N1 lub N2, M0, dowolne G). Lub guz rozprzestrzenił się na pobliską tkankę, taką jak aorta, trzon kręgowy lub tchawica, tak, że nie można go usunąć chirurgicznie (T4b, dowolne N, M0, dowolne G). Wreszcie, guz rozprzestrzenił się na siedem lub więcej węzłów chłonnych, ale nie na odległe rejony ciała (dowolne T, N3, M0, dowolne G).
Etap IV: Nowotwór rozprzestrzenił się w odległym rejonie ciała (dowolne T, dowolne N, M1, dowolne G).
Ekranizacja
Testy przesiewowe na raka to te, które są wykonywane na ludziach, którzy nie mają żadnych objawów choroby. (Jeśli objawy są obecne, wykonywane są testy diagnostyczne.) Obecnie nie ma badań przesiewowych na raka przełyku, które są dostępne dla ogółu społeczeństwa.
Ponieważ ryzyko raka przełyku jest podwyższone u osób z przełykiem Barretta, niektórzy lekarze zalecają okresowe badania przesiewowe z użyciem endoskopii. Uważa się, że znalezienie dysplazji (nieprawidłowych komórek), szczególnie wczesne złapanie ciężkich przypadków, może pozwolić na leczenie w celu usunięcia nieprawidłowych komórek w stadium przedrakowym .
To powiedziawszy, jak dotąd, istnieje minimalny brak dowodów na to, że to badanie zmniejsza śmiertelność z powodu raka przełyku. W tym samym czasie badania przesiewowe mogą potencjalnie szkodzić, np. Krwawieniu, perforacji przełyku lub innym problemom. Jest nadzieja, że przyszłość przyniesie dowody, które pomogą ustalić, czy wskazane jest badanie osób z grupy wysokiego ryzyka.
> Źródła:
> Amerykańskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej. Rak przełyku: Diagnoza. Zaktualizowano 12/2016.
> Bast, R., Croce, C., Hait, W. i in. Holland-Frei Cancer Medicine. Wiley Blackwell, 2017.
> Narodowy Instytut Raka. Przełyku Cancer Screening (PDQ) - Professional Professional Version. Zaktualizowano 04/06/18.
> Rice, T., Patil, D., Blackstone, E. i in. 8. wydanie AJCC / UICC Stopień zaawansowania raka przełyku i połączenia węchowo-przełyku: zastosowanie do praktyki klinicznej. Roczniki kardiochirurgii . 2017. 6 (2): 119-130.