Udar to śmierć tkanki mózgowej, zwykle powodowana przerwaniem przepływu krwi w części mózgu. Do typowych problemów naczyniowych, które mogą prowadzić do udaru, należą: zakrzepica (krzepnięcie) naczyń krwionośnych w mózgu, zator (skrzep krwi, który dociera do mózgu i tam się znajduje) oraz miejscowe problemy z udziałem naczyń krwionośnych w mózgu, takie jak tętniak lub zapalenie.
Po wystąpieniu udaru, lekarz podejmie próbę ustalenia konkretnej przyczyny, ponieważ podstawowa przyczyna udaru często decyduje o najlepszej terapii. Jednak w 40 procentach przypadków nie można określić konkretnej przyczyny. Udar nieznanej przyczyny jest nazywany udarem kryptogennym. (Termin "kryptogenny" oznacza po prostu, że przyczyna jest tajemnicza lub kłopotliwa).
Kiedy wywoływane są uderzenia kryptogenne?
Po udarze czasami może być dość trudne ustalenie, czy przerwanie przepływu krwi, które spowodowało udar, było spowodowane zakrzepem krwi, który utworzył się w miejscu (skrzepliną), skrzepem krwi docierającym do mózgu z innego miejsca ( zator ), lub jakiś inny problem naczyniowy.
Udaru nie należy nazywać kryptogennym, dopóki nie zostanie przeprowadzona pełna ocena bez podania konkretnej przyczyny. Ogólnie rzecz biorąc, taka ocena powinna obejmować obrazowanie mózgu (ze skanem TK lub skanem MRI ), obrazowanie naczyń krwionośnych dostarczających mózg (dupleks szyjny lub przezczaszkowe badania dopplerowskie ) i ewentualnie angiografię .
Ponadto należy wykonać pełne badanie echokardiograficzne serca, poszukując sercowych źródeł zatoru. Do potencjalnych źródeł kardiologicznych należą skrzepy krwi w sercu (zazwyczaj w lewym przedsionku), otwór owalny (PFO) , tętniak przegrody międzyprzedsionkowej , migotanie przedsionków lub wypadanie płatka zastawki mitralnej (MVP) .
Jeżeli po tej dokładnej ocenie nie zidentyfikowano żadnej przyczyny, udar uznaje się za kryptogeniczny.
Rzeczywiste przyczyny uderzeń kryptogennych (jeśli można je zidentyfikować) są liczne, a osoby, które są oznaczone jako mające udar kryptogenny, są grupą heterogeniczną. W miarę jak nauka medyczna poprawia zdolność do identyfikowania przyczyny udarów u poszczególnych pacjentów, liczba osób, o których mówi się, że mają udar kryptogenny, spadnie.
Kto dostał Cryptogenic Stroke?
Profil pacjentów po udarach kryptogennych jest zasadniczo taki sam jak u pacjentów po udarach o zidentyfikowanych przyczynach. Są to ludzie starsi, którzy mają typowe czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.
Uderzenia kryptogenne są postrzegane jednakowo u mężczyzn i kobiet. Mogą być bardziej powszechne u Murzynów i Latynosów. Podczas gdy udary kryptogenne u młodszych osób (w wieku poniżej 50 lat) cieszą się dużym zainteresowaniem lekarzy i literatury medycznej, badania sugerują, że rzeczywisty rozkład wieku uderzeń kryptogennych jest taki sam jak w przypadku uderzeń niekryptogennych. Oznacza to, że umiejętność rozpoznawania przyczyny udaru u młodszych ludzi jest prawie taka sama, jak u osób starszych.
Co to jest Outlook po kryptogennym obrysie?
Zasadniczo rokowanie pacjenta cierpiącego na udar kryptogenny wydaje się być nieco lepsze niż w przypadku udarów niekryptogennych.
Mimo to, 2-letni wskaźnik nawrotów udarowych wynosi średnio 15-20%.
Ponieważ leczenie zapobiegające nawrotom udaru mózgu zależy od przyczyny udaru (leczenie przeciwzakrzepowe z warfaryną po udarze zatorowym, leczenie przeciwpłytkowe z użyciem aspiryny lub klopidogrelu po udarze zakrzepowym), najlepsza terapia po udarze kryptogennym jest niejasna. Konsensus między ekspertami w tym momencie skłania się jednak ku stosowaniu terapii przeciwpłytkowej.
Kontrowersje PFO
Jednym z bardziej kontrowersyjnych aspektów uderzeń kryptogennych jest pytanie, jak często są one spowodowane przez Patent Foramen Ovale (PFO), inaczej zwane dziurą w sercu.
Niewątpliwie niektóre kryptogenne uderzenia są wytwarzane przez skrzepy krwi przechodzące przez PFO, wchodzące do krążenia i podróżujące do mózgu. Jednak zjawisko to występuje dość rzadko, a PFO są bardzo powszechne. (PFO można rozpoznać u do 25% wszystkich osób za pomocą echokardiografii.)
Prawdopodobnie z tego powodu badania oceniające potencjalne korzyści stosowania urządzeń zamykających PFO u pacjentów, u których wystąpiły udary kryptogenne, były rozczarowujące - nie stwierdzono zmniejszenia liczby następnych uderzeń. Jednocześnie procedury stosowane do zamykania PFO narażają pacjentów na potencjalne poważne skutki uboczne.
Jest wciąż prawdopodobne, że u niektórych pacjentów korzystne byłoby zamknięcie PFO. Ale na tym etapie nie ma sprawdzonej metody określania, którzy pacjenci z udarem kryptogennym i PFO będą czerpać korzyści z zamknięcia PFO.
Jednak ostatnie badanie sugeruje, że lekarze mogą zacząć wykrywać tych konkretnych pacjentów, u których udary kryptogenne mogły być spowodowane przez PFO, przez zastosowanie przezczaszkowego badania dopplerowskiego . Konieczne będą dalsze badania, aby ocenić, czy zamknięcie PFO zmniejszy kolejne udary w tym podgrupie pacjentów.
Najważniejsze jest jednak to, że rutynowe zamykanie PFO u pacjentów z udarem kryptogennym nie może być dzisiaj usprawiedliwione. Amerykańska Akademia Neurologii w 2016 r. Ostrzegła przed rutynowym zamykaniem PFO dla ludzi, którzy cierpieli na kryptogenne uderzenia.
Migotanie przedsionków i udar kryptogenny
Migotanie przedsionków jest dobrze znaną przyczyną udaru zatorowego, a pacjenci z migotaniem przedsionków na ogół muszą być leczeni antykoagulantami.
Najnowsze dane sugerują, że znaczna część pacjentów z udarem kryptogennym może mieć "subkliniczne" migotanie przedsionków - to znaczy epizody migotania przedsionków, które nie powodują istotnych objawów, i dlatego nie są rozpoznawane. Ponadto istnieją dane sugerujące, że ten długoterminowy ambulatoryjny monitoring serca może być przydatny w identyfikowaniu subklinicznego migotania przedsionków u pacjentów po udarach kryptogennych. U tych pacjentów przypuszczalnie, podobnie jak u innych pacjentów z migotaniem przedsionków, leczenie przeciwzakrzepowe prawdopodobnie zmniejszy ryzyko nawrotu udaru.
Źródła:
> Cujec B, Polasek P, Voll C, Shuaib A. Echokardiografia przezprzełykowa w wykrywaniu potencjalnego sercowego źródła zatoru u pacjentów z udarem mózgu. Udar 1991; 22: 727.
> Lansberg MG, O'Donnell MJ, Khatri P, i in. Leczenie przeciwzakrzepowe i trombolityczne udaru niedokrwiennego: leczenie przeciwzakrzepowe i profilaktyka zakrzepicy, wydanie dziewiąte: American College of Chest Physicians Wytyczne kliniczne oparte na dowodach. Klatka piersiowa 2012; 141: e601S.
> Messe SR, Gronseth G, Kent DM, Et al. Poradnik praktyczny: Powtarzające się udary z patentowym otworem Ovale (Aktualizacja z Practice Parameter, Report of the Guideline Development, Dissemination and Implementation Subcommittee of American Academy of Neurology, Neurology Opublikowano w Internecie 27 lipca 2016 r. 10.1212 / WNL.0000000000002961
Mohr, JP, Choi, WC, Grotta, JC, i in. Udar: Patofizjologia, Diagnoza i Zarządzanie, wydanie 4, Churchill Livingstone, Nowy Jork 2004.