Powiedz co? Fakty dotyczące HIV i utraty słuchu

Słysząc o tym, czy HIV lub HIV Leki upośledzają słuch

U osób żyjących z HIV utrata słuchu nie jest rzadkością, a do niedawna pojawiały się spory co do tego, czy terapia HIV ; przewlekłe zapalenie związane z długotrwałym zakażeniem; lub sam HIV może być czynnikiem przyczyniającym się do takiej utraty.

Sprzeczne projekty badań, wyniki badań

W 2011 r. Pięcioletnia analiza przeprowadzona przez University of Rochester w Nowym Jorku wykazała, że ​​ani zakażenie HIV, ani jego leczenie nie było związane z ubytkiem słuchu.

Analiza, która obejmowała dane z dwóch długotrwałych kohort - badanie Multicenter AIDS Cohort Study (MACS) i badanie interagency HIV u kobiet (WIHS) - oceniało emisje optoakustyczne (tj. Dźwięki wydawane przez ucho wewnętrzne, gdy jest stymulowane ) u 511 pacjentów z HIV.

Opierając się na wynikach, naukowcy doszli do wniosku, że częstość utraty słuchu wśród uczestników badania nie różni się - a może nawet mniej - od ogólnej populacji USA.

Jednak do 2014 r. Ten sam zespół badawczy ponownie przeanalizował tę kwestię i tym razem ocenił, czy pacjenci w średnim wieku z HIV w wieku od wczesnych lat 40. do późnych lat 50-tych mogli usłyszeć różne tony o częstotliwościach od 250 do 8000 Hz (Hz) w różnych objętościach. Tym razem wyniki były bardzo różne: zarówno mężczyźni, jak i kobiety zakażone wirusem HIV mieli trudności w słyszeniu wysokich i niskich tonów, a próg słyszenia był o 10 decybeli wyższy niż u ich niezakażonych odpowiedników.

Podczas gdy ubytek słuchu przy wyższej częstotliwości (ponad 2000 Hz) jest powszechny u dorosłych w średnim wieku, niższe częstotliwości na ogół pozostają nietknięte. W grupie HIV-dodatniej, stała utrata słuchu o niskiej i wysokiej częstotliwości była znacząca i występowała niezależnie od stadium choroby , terapii przeciwretrowirusowej lub przestrzegania terapii .

Sprzeczny charakter badań służy jedynie podkreśleniu mnóstwa pytań, które pozostają bez odpowiedzi, nie tylko w kwestii tego, czy utrata słuchu jest bezpośrednio lub pośrednio związana z HIV, ale jakie mechanizmy, jeśli takie istnieją, mogą być odpowiedzialne za taką utratę.

Czy utrata słuchu jest po prostu problemem wieku?

Biorąc pod uwagę projekt badań MACS i WIHS, niektórzy mogą stwierdzić, że HIV po prostu "dodaje" do naturalnego ubytku słuchu u starzejących się dorosłych. Oczywiście, uznaje się, że utrzymujące się, długotrwałe zapalenie związane z HIV może powodować przedwczesne starzenie się (przedwczesne starzenie) w wielu układach narządów, w tym w sercu i mózgu. Czy można rozsądnie zasugerować, że to samo może mieć miejsce w przypadku słuchu osoby?

Wielu naukowców nie jest tego tak pewna. Jedno z badań przeprowadzonych w Taipei Medical Center na Tajwanie miało na celu ocenę ubytku słuchu w kohorcie 8760 pacjentów z HIV i 43 800 pacjentów bez HIV. Utratę słuchu oceniano na podstawie dokumentacji medycznej w okresie pięciu lat od 1 stycznia 2001 r. Do 31 grudnia 2006 r.

Według badań nagła utrata słuchu (definiowana jako utrata 30 decybeli lub więcej w co najmniej trzech przyległych częstotliwościach w ciągu kilku godzin do trzech dni) występowała prawie dwukrotnie częściej u pacjentów z HIV w wieku od 18 do 35 lat, ale nie w ciągu 36 lat wieku lub starszych.

Podczas gdy badacze nie byli w stanie stwierdzić, że HIV jest główną przyczyną takiej utraty - szczególnie, że czynniki takie jak narażenie na hałas i palenie zostały wykluczone z analizy - skala badania sugeruje, że HIV może w pewnym stopniu przyczyniać się do .

Podobnie, badanie przeprowadzone w 2012 roku przez sieć badawczą National Institutes of Health (NIH) sugerowało, że dzieci zakażone wirusem HIV w macicy (w macicy) mają od dwóch do trzech razy większe ryzyko utraty słuchu przed 16 rokiem życia niż osoby niezakażone odpowiedniki.

W tym badaniu utratę słuchu zdefiniowano jako zdolną do wykrycia dźwięku 20 decybeli lub więcej niż można się było spodziewać w ogólnej populacji nastolatków.

W badaniu NIH stwierdzono ponadto, że u tych samych dzieci prawie dwukrotnie częściej występuje ubytek słuchu niż u dzieci narażonych na HIV w czasie ciąży, ale nie zakażonych. To silnie sugeruje, że zakażenie HIV samo w sobie wpływa na rozwój układu słuchowego i może wyjaśniać, dlaczego młodsi dorośli z HIV zgłaszają nagłą przejściową utratę słuchu w późniejszym życiu.

Czy leki antyretrowirusowe mogą być przyczyną?

Łączenie ubytku słuchu z terapią przeciwretrowirusową (ART) stało się jeszcze bardziej spornym zagadnieniem niż powiązanie utraty z samym wirusem HIV. Od połowy do późnych lat 90. szereg małych badań sugerowało, że ART, jako niezależny czynnik, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem utraty słuchu. Większość badań została zakwestionowana, biorąc pod uwagę, że indywidualne środki lecznicze nigdy nie były oceniane i czynniki takie jak stadium choroby, inicjacja ART i przestrzeganie nigdy nie zostały uwzględnione.

W niewielkim badaniu z Południowej Afryki z 2011 r. Podjęto próbę zbadania wpływu stawudyny, lamiwudyny i efawirenzu (łatwych w stosowaniu w pierwszej linii ART w USA od końca lat 90. do wczesnych lat 2000) na temat słuchu. Podczas gdy dane wskazywały na nieznacznie podwyższone wskaźniki upośledzenia wśród pacjentów zakażonych wirusem HIV na ART, badacz nie był w stanie powiązać tych strat z samymi lekami.

Pomimo braku dowodów istnieją obawy, że zbyt mało uwagi poświęca się ontologicznemu (związanemu z uchem) działaniu leków przeciwretrowirusowych , w tym związanym z lekiem toksyczno-mitochondrialnym, które może potencjalnie nasilać lub nasilać zaburzenia związane z HIV, szczególnie te , które wpływają na system neurologiczny .

Ponieważ coraz więcej uwagi poświęca się zarówno jakości życia, jak i unikaniu zaburzeń związanych ze starzeniem się w przypadku długotrwałej infekcji, konieczne może być podjęcie większych kroków w celu uzyskania ostatecznych odpowiedzi na pytanie o ubytek słuchu u osób zakażonych wirusem HIV. zainfekowana populacja.

Źródła:

Khoza-Shangase, K. "Wysoce aktywna terapia antyretrowirusowa Czy to brzmi toksycznie?" Journal of Pharmacy and Bioallied Sciences. Styczeń-marzec 2012 r .; 3 (1): 142-153.

Lin, C .; Lin, S .; Weng, S .; et al. "Zwiększone ryzyko nagłej utraty słuchu spowodowanej zaburzeniami słuchowymi u pacjentów z ludzkim wirusem niedoboru odporności w wieku od 18 do 35 lat: badanie kohortowe oparte na populacji." JAMA Orolaryngologia - Chirurgia głowy i szyi. Marzec 2013; 139 (3): 251-255.

Marra, C .; Wechkin, H .; Longstreth, W .; et al. "Utrata słuchu i terapia antyretrowirusowa u pacjentów zakażonych HIV-1." Archives of Neurology . April 1997, 54 (4): 407-410.

Torre, P .; Hoffman, H .; Springer, G .; et al. "Funkcja ślimakowa wśród wieloośrodkowych badań kohortowych AIDS (MACS) i uczestnicy badania międzylaboratoryjnego kobiet z HIV (WIHS)." 16. konferencja IAS nt. Patogenezy, leczenia i profilaktyki HIV; Rzym, Włochy; Lipiec; 17-20 2011; streszczenie TUPE138.

Torre, P .; Hoffman, H .; Springer, G .; et al. "Utrata słuchu u osób zakażonych HIV i seropozytywnych oraz u kobiet z serogenizacją HIV". JAMA Orolaryngologia - Chirurgia głowy i szyi. Marzec 2015; 141 (3): 202-210.