Powtarzający się monomorficzny częstoskurcz komorowy (RMVT) jest rzadkim typem częstoskurczu komorowego , który występuje zwykle u młodych ludzi, których serca są poza tym normalne. Stanowi to wyraźny kontrast w stosunku do częstego częstoskurczu komorowego, który jest najczęściej obserwowany u osób starszych z chorobą niedokrwienną serca lub niewydolnością serca .
Objawy RMVT
RMVT zwykle powoduje częste, krótkotrwałe, nieutrzymywane "pęknięcia" częstoskurczu komorowego, chociaż często u osób z tym schorzeniem występują sporadyczne dłuższe epizody /
Najczęstsze objawy spowodowane przez RMVT to kołatanie serca i zawroty głowy . Rzadziej dochodzi do omdlenia (utraty przytomności). Na szczęście ryzyko zatrzymania krążenia i nagłej śmierci z RMVT wydaje się być dość niskie.
Tachykardia komorowa związana z RMVT może być wywołana przez sytuacje, w których poziomy adrenaliny są podwyższone. Tak więc osoby z RMVT najprawdopodobniej doświadczają objawów podczas ćwiczeń (w szczególności podczas okresu rozgrzewania tuż po treningu) lub w okresach silnego stresu emocjonalnego. W rzeczywistości testowanie stresu - które często odtwarza arytmię - jest niezawodnym sposobem diagnozowania RMVT.
Kto otrzymuje RMVT?
RMVT występuje niemal wyłącznie u osób w wieku 40 lub 45 lat i wydaje się szczególnie widoczny w przypadku sportowców. Niektórzy eksperci spekulują, że wielu nie-sportowców, którzy urodzili się z skłonnością do RMVT, po prostu nigdy nie wytwarza wysokiego poziomu stresu fizycznego, który jest czasem potrzebny do wywołania tych arytmii.
Chociaż prawdopodobna przyczyna genetyczna wydaje się prawdopodobna, nie zostało to udowodnione.
Traktowanie RMVT
Leczenie RMVT można osiągnąć za pomocą terapii medycznej lub terapii ablacyjnej . Wszczepialne defibrylatory rzadko są odpowiednie w RMVT, ponieważ ryzyko nagłej śmierci jest niskie.
Na szczęście RMVT często można kontrolować za pomocą blokera wapnia (werapamil) lub beta-blokerami (takimi jak propranolol) - leki, które mają tendencję do wywoływania stosunkowo niewielkich skutków ubocznych.
Jeśli te leki nie zapewniają wystarczającej supresji częstoskurczu komorowego, można rozważyć zastosowanie silniejszych leków antyarytmicznych , chociaż leki te mają tendencję do powodowania znacznie większej toksyczności.
U większości pacjentów z RMVT częstoskurcz komorowy pochodzi z okolicy zlokalizowanej w górnej części prawej komory, tuż poniżej zastawki płucnej. U kilku pacjentów z RMVT arytmia pochodzi z podobnej lokalizacji w lewej komorze - to jest tuż poniżej zastawki aortalnej.
W obu przypadkach fakt, że źródło arytmii można wyizolować w określonej lokalizacji, sprawia, że RMVT jest poddawany terapii ablacyjnej. Skuteczną ablację RMVT można osiągnąć u ponad 90% pacjentów z tym schorzeniem.
Biorąc pod uwagę te opcje leczenia, większość ekspertów najpierw spróbuje leczyć pacjenta z RMVT przy użyciu werapamilu i / lub beta-adrenolityku. Jeśli to nie zakończy się sukcesem, terapia ablacyjna jest zwykle uważana za następny krok. Tak czy inaczej, przy dobrej opiece medycznej arytmie związane z RMVT można zazwyczaj kontrolować lub eliminować.
Słowo od
RMVT jest szczególnym typem częstoskurczu komorowego obserwowanym u zdrowych młodych ludzi - szczególnie u sportowców.
Podczas gdy ryzyko śmierci z RMVT wydaje się być dość niskie, ta arytmia może być uciążliwa dla życia danej osoby. Na szczęście dzięki odpowiedniej terapii można ją kontrolować lub eliminować.
> Źródła :.
> Fogoros RN, Mandrola JM. Ablacja PCV i częstoskurcz komorowy. W: Testowanie elektrofizjologiczne Fogoros, 6th, John Wiley & Sons, Oxford, 2017.
> Klein LS, Shih HT, Hackett FK i in. Radiofrekwencja Cewnik Ablacja częstoskurczu komorowego u pacjentów bez strukturalnej choroby serca. Circulation 1992; 85: 1666.
> Prystowsky EN, Padanilam BJ, Joshi S, i in. Komorowe zaburzenia rytmu serca w przypadku braku strukturalnej choroby serca. Journal of the American College of Cardiology 2012; 59: 1733-1744.