Tachykardia z rektranialnym węzłem zatokowym (zwana także SNRT) jest jedną z arytmii, która jest skategoryzowana jako częstoskurcz nadkomorowy (SVT) , który jest szybkim zaburzeniem rytmu serca pochodzącym z przedsionków serca. Sinoboczny częstoskurcz węzłowy jest najrzadszą postacią SVT.
Przegląd
Sinoboczny częstoskurcz węzłowy jest częstoskurczem nawrotowym . Jak zawsze w przypadku częstych częstoskurczów, dochodzi do częstoskurczu z węzłem zatokowym, ponieważ w sercu obecne jest dodatkowe połączenie elektryczne, które jest obecne od urodzenia.
W tachykardii z węzłami węzłów zatokowych dodatkowe połączenie - a nawet cały obwód reenrantowy, który wywołuje arytmię - znajduje się w obrębie małego węzła zatokowego .
Objawy
Objawy SNRT są podobne do objawów najczęściej obserwowanych w jakiejkolwiek SVT. Najczęstszym objawem są kołatanie serca , chociaż niektóre osoby z tą arytmią doświadczają również zawrotów głowy .
Podobnie jak w przypadku większości SVT, objawy zwykle rozpoczynają się nagle i bez specjalnego ostrzeżenia. Znikają równie gwałtownie - najczęściej po kilku minutach do kilku godzin.
Węzeł zatokowy jest bogato zaopatrywany przez nerw błędny , więc osoby z tachykardią z węzłem zatokowym często zatrzymują swoje epizody, podejmując kroki w celu zwiększenia napięcia nerwu błędnego, na przykład wykonując manewr Valsalvy , lub zanurzając twarz w lodowatej wodzie. kilka sekund.
Różnice wynikające z nieprawidłowego częstoskurczu zatokowego
Nieodpowiedni tachykardia zatokowa (IST) jest podobna do częstoskurczu zwieracza węzłów zatok, ponieważ oba te arytmie powstają z węzła zatokowego.
Jednak ich cechy różnią się znacznie. Sinoboczny częstoskurcz węzłowy jest częstoskurczem reentrantu, dlatego zaczyna się i zatrzymuje nagle, jak włączanie i wyłączanie włącznika światła; a gdy pacjent nie ma faktycznego epizodu częstoskurczu, jego tętno i rytm serca pozostają całkowicie prawidłowe.
Natomiast IST jest automatycznym tachykardią . W związku z tym nie rozpoczyna się i nie zatrzymuje gwałtownie, ale raczej stopniowo przyśpiesza i stopniowo zwalnia. Również częstość akcji serca u większości osób z IST często nigdy nie jest całkowicie "normalna". Zamiast tego częstość akcji serca prawie zawsze pozostaje co najmniej nieco podwyższona, nawet gdy nie wywołuje żadnych objawów.
Leczenie
Jeśli epizody częstoskurczu są rzadkie, a szczególnie jeśli epizody mogą być łatwo zatrzymane przez zwiększenie napięcia nerwu błędnego, osoby z tachykardią z węzłem zatokowym mogą wcale nie wymagać żadnej terapii medycznej - poza nauką rozpoznawania arytmii i aby to zatrzymać.
Jeśli wymagane jest bardziej intensywne leczenie - z powodu częstych epizodów lub trudności z zakończeniem epizodów - terapia farmakologiczna jest często skuteczna. Przyjmowanie beta-blokerów lub blokerów kanału wapniowego często znacznie zmniejsza częstotliwość epizodów i / lub ułatwia ich zatrzymanie.
Jeśli tachykardia z węzłem zatokowym jest szczególnie kłopotliwa i nie reaguje na mniej inwazyjną terapię, terapia ablacyjna jest często skuteczna w całkowitym pozbyciu się arytmii.
Jednak trudno jest usunąć dodatkowy szlak elektryczny w węźle zatokowym, nie uszkadzając również pozostałej części węzła zatokowego.
Tak więc procedura ablacji ma dość duże ryzyko wystąpienia istotnej bradykardii zatokowej , do tego stopnia, że może być wymagany stały stymulator .
Dlatego przed zastosowaniem terapii ablacyjnej do częstoskurczu z węzłem zatokowym węzłów chłonnych należy zawsze szukać metod nieinwazyjnych.
> Źródła:
> Fogoros RN, Mandrola JM. Nadkomorowe tachyarytmie. W: Fogovos "Electrophysiolgic Testing, 6th, John Wiley & Sons, Oxford, 2017.
> Page RL, Joglar JA, Caldwell MA, i in. 2015 Wytyczne ACC / AHA / HRS dotyczące zarządzania dorosłymi pacjentami z częstoskurczem nadkomorowym: raport Amerykańskiego Kolegium Kardiologicznego / Amerykańskiego Zespołu ds. Stowarzyszenia Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego w sprawie wytycznych w zakresie praktyki klinicznej i stowarzyszenia Heart Rhythm Society. Heart Rhythm 2016; 13: e136.