Zaparcie

Przegląd zaparcia

Szanse są takie, że w pewnym momencie każda osoba odczuje dyskomfort związany z zaparciem. Dlatego ważne jest, aby dowiedzieć się, co z tym zrobić, niezależnie od tego, czy właśnie to zaczęło odczuwać dziecko, czy też jest to problem od dłuższego czasu.

Co to jest zaparcie?

Zaparcie jest stanem, w którym ruchy jelit stają się trudniejsze. Zazwyczaj oznacza to, że stolce są trudne i trudne do przejścia.

Chociaż częstość wypróżnień może być bardzo różna u różnych osób, zaparcia są ogólnie definiowane jako ruchy jelit, które występują mniej niż dwa lub trzy razy w tygodniu. Oprócz zaparć możesz również odczuwać ból brzucha i / lub wzdęcia.

Przyczyny zaparcia

Mimo, że zaparcia są częstym zjawiskiem dla osób w każdym wieku, jest bardziej prawdopodobne, że stanowią problem dla osób starszych, kobiet w ciąży i po porodzie oraz osób o niższych dochodach.

Bardziej prawdopodobne jest również występowanie zaparć w przypadku przyjmowania pewnych leków lub w przypadku wyzdrowienia po zabiegu chirurgicznym.

Istnieje wiele różnych przyczyn zaparć. Mogą to być czynniki i nawyki związane ze stylem życia, inne schorzenia i niektóre klasy leków przyjmowanych z powodu różnych problemów zdrowotnych.

Czynniki związane ze stylem życia

Często pojawiają się zaparcia z powodu nawyków behawioralnych, na przykład:

Inne warunki zdrowotne

Istnieje wiele schorzeń, w których zaparcie może być objawem, w tym:

(Ważne jest, aby pamiętać, że rak jelita grubego również zwykle objawia się utratą masy ciała, zmęczeniem i objawami krwi w stolcu .)

Skutki uboczne leków

Wiele leków stosowanych w leczeniu innych schorzeń może powodować skutki uboczne, takie jak:

Zapobieganie zaparciom

Poprzez określenie, jakie czynniki stylu życia mogą przyczynić się do zaparć, łatwiej jest ustalić, co można zrobić, aby zapobiec wystąpieniu zaparcia.

Oto pięć wskazówek:

  1. Pamiętaj, aby do diety dodać dużo błonnika , w tym warzywa, rośliny strączkowe, owoce i produkty pełnoziarniste.
  2. Pij dużo wody przez cały dzień.
  3. Pozostań aktywny!
  4. Szybko reaguj na wszelkie impulsy do wypróżnienia.
  5. Jeśli to konieczne, użyj dodatku światłowodowego .

Kiedy zobaczyć się z lekarzem

Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli zaparcie utrzymuje się dłużej niż trzy tygodnie i (lub) wystąpi którykolwiek z następujących objawów:

Twój lekarz przeprowadzi twoją historię medyczną, przeprowadzi fizyczny egzamin i może zleci pracę krwi. Na podstawie obrazu klinicznego pacjenta mogą być zalecane dalsze badania. Jeśli masz powyżej 50 lat, najprawdopodobniej zostaniesz wysłany do kolonoskopii . Elastyczna sigmoidoskopia to kolejna możliwa opcja.

Jeśli zajdzie taka potrzeba, lekarz może wysłać cię do bardziej wyspecjalizowanych badań, aby zebrać informacje na temat tego, co kryje się za twoimi zaparciami. Takie testy obejmują te, które mierzą czas tranzytu okrężnicy (czas potrzebny do poruszenia stolca przez okrężnicę) i manometrię anorektalną, która mierzy ton i siłę mięśni w odbycie i odbytnicy.

Rzadziej używanymi testami są defekografia rentgenowska i defekografia MRI , obie identyfikują wszelkie problemy funkcjonalne lub strukturalne związane z wypróżnianiem.

Leczenie ostrej zaparcia

Jeśli doświadczasz nowego zaparcia bez wymienionych powyżej objawów , spróbuj zwiększyć ilość przyjmowanych płynów i poziom aktywności fizycznej. Ponadto stopniowo zwiększaj ilość spożywanego błonnika pokarmowego.

Ponadto istnieje wiele opcji dostępnych bez recepty, na które możesz zajrzeć lub porozmawiać z lekarzem, w tym:

Lekarz może również zdecydować o zmianie lub dostosowaniu dawki leku przyjmowanego w celu uzyskania innego problemu zdrowotnego, jeśli uważa się, że przyczynia się on do zaparcia.

Kiedy zaparcie jest przewlekłe

Przewlekłe zaparcia nie powinny być ignorowane. Istnieje kilka związanych z tym powikłań, które należy spróbować zapobiec, w tym:

Chociaż badania nie wykazują silnej korelacji między przewlekłym zaparciem a rakiem jelita grubego , istnieją pewne obawy. Dlatego ważne jest, aby współpracować z lekarzem przy opracowywaniu planu leczenia. Twój lekarz może zaoferować kilka leków, aby zająć się przewlekłymi objawami, takimi jak:

Inne metody leczenia przewlekłego zaparcia obejmują biofeedback i / lub fizykoterapię w celu przekwalifikowania mięśni w obrębie dna miednicy. Może to być szczególnie pomocne, jeśli zdiagnozowano u ciebie dyssynergiczną defekację . W bardzo, bardzo rzadkich przypadkach, można wskazać zabieg chirurgiczny.

Kiedy twoje dziecko jest zaparte

Zaparcia u dzieci są dość powszechne, z objawami ciężkich, suchych, trudnych do usunięcia stolców i wypróżnień, które występują mniej niż dwa lub trzy razy w tygodniu. W przeważającej większości przypadków zaparcia takie są krótkotrwałe i nie wskazują na poważniejszą chorobę.

W rzadkich przypadkach takie zaparcia mogą prowadzić do takich samych problemów, jakich doświadczają dorośli, tj. Szczeliny odbytu, hemoroidy i wypadanie odbytnicy. Rzadko lekarz zaleci test diagnostyczny dotyczący zaparć u dzieci, ale będzie raczej polegał na historii medycznej i badaniu fizykalnym w celu zdiagnozowania i zapewnienia leczenia.

Dzieci z zaparciami mogą wykazywać pewne zachowania niekoniecznie u dorosłych. Mogą aktywnie powstrzymywać się od korzystania z toalety, zaciskać pośladki lub kołysać się w niezwykły sposób, jak gdyby trzymali w kale. Możesz również zauważyć oznaki stolca w pieluchach lub bieliźnie. (Duża masa kału może nawet powodować dzienne wypadki w moczu lub moczenie nocne u dziecka, które wcześniej było wyszkolone i / lub wysychało przez noc).

Należy skontaktować się z pediatrą dziecka, jeśli zaparcia utrzymują się dłużej niż dwa tygodnie lub natychmiast, jeśli pojawią się oznaki gorączki, wymiotów, krwi w kale, obrzęk brzucha lub niewyjaśniona utrata wagi.

W przypadkach, gdy zaparcia nie świadczą o poważnym problemie ze zdrowiem, lekarz Twojego dziecka będzie pracował z Tobą nad planem leczenia w celu zaradzenia objawom. Może to dotyczyć wszelkich zachowań strachowych związanych z korzystaniem z toalety lub ruchu jelit i zmiany diety dziecka.

Słowo od

Zaparcia są stosunkowo powszechnym doświadczeniem ludzkim i rzadko wskazują na poważny problem zdrowotny. Praca z lekarzem i poprawianie samopomocy jest często wszystkim, co jest potrzebne, aby złagodzić objawy. Jeżeli objawy utrzymują się, lekarz ma możliwość opracowania optymalnego planu leczenia objawowego dla Ciebie lub Twojego dziecka.

Źródła:

> "Zaparcie" Narodowy Instytut Chorób Cukrzycy i Tienowści i Chorób Nerek został udostępniony 26 lipca 2016 r.

> "Zaparcie u dzieci" Dostęp do 26 lipca 2016 r.

> Lee, Y. "Co nowego w zestawie narzędzi do zapobiegania zaparciom i inkontynencji kału?" Frontiers in Medicine 2014 1: 5.