Pomiar i znaczenie
Całkowita pojemność płuc, czyli TLC, odnosi się do całkowitej ilości powietrza w płucach po przyjęciu najgłębszego oddechu.
Pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) często nie są w stanie wydychać w pełni, co powoduje hiperinflację płuc i większą całkowitą pojemność płuc.
Jak testowana jest całkowita pojemność płuc?
TLC mierzy się za pomocą pletyzmografii ciała lub płuc , jednego z wielu testów czynnościowych płuc, które pomagają określić, ile powietrza znajduje się w płucach, gdy weźmiesz głęboki oddech i ile powietrza pozostało w płucach po tym jak wydychasz tyle, ile możesz .
Pletyzmografia ciała pomaga lekarzowi dowiedzieć się więcej o chorobie płuc i jak ją leczyć.
Mierzone w mililitrach, maksymalna pojemność zdrowego płuca wynosi około 6000 ml. U pacjentów z POChP ilość powietrza pozostawionego w płucach podczas procesu oddychania jest większa niż normalnie, stan znany jako hiperinflacja.
Spirometria jest testem płuc zwykle stosowanym do diagnozy POChP, ale w przeciwieństwie do pletyzmografii płuc - sama w sobie nie dostarcza informacji o całkowitej pojemności płuc ani objętości resztkowej płuc (ilość powietrza pozostawionego w płucach po wydechu). Testy te razem mogą dać lekarzowi pełniejszy obraz stanu.
Hiperinflacja płuc w POChP
Hiperinflacja płuc występuje u większości osób z POChP. Co się dzieje, ponieważ przepływ powietrza wydechowego jest zredukowany, ludzie zaczynają robić kolejny oddech, zanim całkowicie opróżnią płuca z ostatniego oddechu.
Za każdym razem, gdy to nastąpi, więcej powietrza zostaje "uwięzione" w płucach. Ze względu na to uwięzione powietrze, płuca muszą hiperinflować, aby wziąć kolejne oddechy, a ponieważ płuca nie są wytwarzane do hiperflflacji, oddechy te wymagają więcej pracy niż zwykle wymagane przy każdym oddechu.
Ta hiperinflacja z wysiłkiem lub nawet codzienną aktywnością powoduje duszność , uczucie duszności.
Dyspnea u osób z POChP często prowadzi do:
- Unikanie aktywności fizycznej
- Fizyczne dekondycjonowanie
- Niższa jakość życia
- Podwyższone ryzyko innych chorób, takich jak choroba sercowo-naczyniowa
Typ hiperinflacji omówiony powyżej, w którym dana osoba rozpoczyna swój oddech, zanim poprzedni oddech jest całkowicie wydychany, jest określany jako "dynamiczna hiperinflacja". Inny rodzaj hiperinflacji, nazywany "hiperinflacją statyczną", może również wystąpić u osób z ciężką POChP. Statyczna hiperinflacja występuje, gdy płuca tracą swoją elastyczność i wymagają większych objętości powietrza, aby utrzymać elastyczny odrzut płuc po każdym oddechu.
Dlaczego testowana jest całkowita pojemność płuc?
Całkowita pojemność płuc może być testowana z kilku powodów.
- Aby rozpoznać i rozróżnić restrykcyjne lub obturacyjne choroby płuc .
- Aby przetestować twoją odpowiedź na terapie takie jak rozszerzające oskrzela , metacholina, histamina, albo isocapnic hyperventilation.
Kiedy należy wykonać pletyzmografię płuc?
Nie powinieneś poddawać się pletyzmografii płuc, jeśli jesteś zdezorientowany umysłowo, masz słabą kontrolę mięśniową lub parkinsonizm, lub masz ciągłe wsparcie tlenowe, którego nie można zatrzymać nawet tymczasowo.
Jak wykonywana jest pletyzmografia ciała?
Jeśli twój lekarz zleci badanie pletyzmografii płuc, aby zmierzyć całkowitą pojemność płuc, możesz pocieszyć się wiedząc, że ten test jest stosunkowo prosty i bezbolesny.
Podczas testu usiądziesz w kabinie z przezroczystego szkła mniej więcej wielkości budki telefonicznej, a następnie, nosząc klips na nos, zostaniesz poproszony przez terapeuty oddechowego o oddychanie przez ustnik i rurkę przymocowaną do maszyny testującej. Czasami gaz znakujący, taki jak dwutlenek węgla, jest zawarty w powietrzu pochodzącym z urządzenia.
Test zwykle trwa około trzech minut. Mierzy zmiany ciśnienia powietrza wewnątrz kabiny, aby określić, ile powietrza można wdychać do płuc.
Aby uzyskać jak najdokładniejsze wyniki, przed testem nie powinieneś:
- Dym przez co najmniej godzinę
- Pij alkohol przez co najmniej cztery godziny
- Ćwicz w ciągu 30 minut
- Zjedz duży posiłek w ciągu dwóch godzin
Twój lekarz może również zalecić, aby nie przyjmował pewnych leków w dniu testu. Pamiętaj, aby dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza.
Przyczyny zwiększonej całkowitej pojemności płuc
Obturacyjnymi chorobami płuc są te, w których powietrze przemieszcza się z płuc wolniej niż normalnie i obejmuje stany takie jak POChP, astma , rozstrzenie oskrzeli i mukowiscydoza. W tych warunkach całkowita pojemność płuc może zostać zwiększona z powodu hiperinflacji.
Przyczyny zmniejszenia całkowitej pojemności płuc
W restrykcyjnych chorobach płuc, płuca są często "ograniczone" od głębokiego oddechu i całkowita pojemność płuc jest zmniejszona. Istnieją zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne choroby płuc, w zależności od tego, czy ograniczenie występuje poza płucami, czy też w samych płucach. Wewnętrzne choroby płuc obejmują takie, jak sarkoidoza , idiopatyczne zwłóknienie płuc, zapalenie płuc lub zmniejszona objętość płuc po operacji płuc. Wewnątrznaczyniowe choroby płuc obejmują między innymi otyłość, skoliozę i wysięk opłucnowy.
Dolna linia dla osób z POChP i zwiększoną całkowitą objętością płuc
Jeśli żyjesz z POChP, pomocne może być zrozumienie omawianego tutaj procesu, który prowadzi do hiperinflacji. Skrócenie oddechu prowadzi do dekondycjonowania, co pogarsza czynniki powodujące duszność i tak dalej. Może to być błędne koło. Zapoznaj się z tymi wskazówkami dotyczącymi radzenia sobie z dusznością z POChP na początek. Rozpocznij ćwiczenie od razu. Jeśli nie masz pewności, od czego zacząć, sprawdź te najlepsze ćwiczenia dla osób z POChP . Jeśli masz trudności z trzymaniem się programu ćwiczeń, przejrzyj te pięć powodów, dla których musisz ćwiczyć z POChP .
Na koniec, jeśli jest to twoja osoba kochająca, a nie ty, która radzi sobie z POChP, sprawdź te sposoby, aby pomóc ukochanej osobie z POChP .
Źródła:
Godfrey, M. i M. Jankowich. Zdolność Vital Capacity jest istotna: Epidemiologia i znaczenie kliniczne restrykcyjnej spirometrii. Skrzynia . 2016. 149 (1): 238-51.
Zysman-Colman, Z. i L. Lands. Pletyzmografia całego ciała: rozważania praktyczne. Pediatric Respiratory Reviews . 2016. 19: 39-41.