Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą, nieuleczalną chorobą układu odpornościowego, która może powodować zapalenie w dowolnym miejscu wzdłuż przewodu pokarmowego od jamy ustnej do odbytu . Wraz z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy choroba Leśniowskiego-Crohna jest jedną z głównych form zapalnych chorób jelit (IBD) . Choroba Leśniowskiego-Crohna zwykle obejmuje wszystkie warstwy ściany jelita, powodując głębokie wrzody.
Osoby chore na chorobę Leśniowskiego-Crohna są zazwyczaj leczone przez gastroenterologa (specjalistę od chorób układu trawiennego), a czasami także chirurga jelita grubego (chirurg specjalizujący się w przewodzie pokarmowym).
Podczas gdy diagnoza choroby Leśniowskiego-Crohna zmienia życie i choroba musi być zarządzana, przyszłość dla osób z IBD jest jasna. Istnieje więcej możliwości wyboru metod leczenia niż kiedykolwiek wcześniej, a nowe terapie są badane w celu dostarczenia pacjentom. Dokładna przyczyna i lekarstwo są wciąż badane, a obecnie prowadzone są dalsze badania nad IBD niż kiedykolwiek wcześniej.
Najważniejsze informacje na temat choroby Leśniowskiego-Crohna
- Choroba Leśniowskiego-Crohna jest jedną z form IBD i może wpływać na każdą część przewodu pokarmowego od jamy ustnej do odbytu.
- Nie ma żadnej znanej przyczyny ani lekarstwa na chorobę Leśniowskiego-Crohna.
- Palenie papierosów może pogarszać chorobę Leśniowskiego-Crohna.
- Kilka różnych rodzajów leków stosuje się w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna, w tym antybiotyków, immunomodulatorów, steroidów i leków biologicznych.
- Chirurgię stosuje się także w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna, przy czym najczęstszym zabiegiem jest operacja resekcji .
- U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą wystąpić powikłania wewnątrz i na zewnątrz przewodu pokarmowego (powikłania pozatrzaterialne).
- Kobiety z chorobą Crohna mogą mieć zdrowe ciąże i dzieci .
Formy choroby Leśniowskiego-Crohna
Do opisu choroby Leśniowskiego-Crohna używane są różne terminy, w zależności od tego, która część przewodu pokarmowego jest dotknięta.
Nie każdy przypadek choroby Leśniowskiego-Crohna pasuje zgrabnie do kategorii, ale są to formy, które są najczęściej opisywane i mogą być stosowane przez lekarzy:
- Ileognis. Najczęstsza postać choroby Leśniowskiego-Crohna, która atakuje krętnicę (dolny koniec jelita cienkiego) i okrężnicę (jelito grube).
- Ileitis. Znany również jako przetoka lub perforacja choroby Leśniowskiego-Crohna, ten typ dotyczy tylko jelita krętego.
- Gastroduodenal Crohn's disease. Ta forma wpływa na żołądek i dwunastnicę (pierwsza część jelita cienkiego).
- Jejunoileitis. Choroba Leśniowskiego-Crohna charakteryzuje się sporadycznymi obszarami zapalnymi w jelicie czczym (środkowy odcinek jelita cienkiego).
- Zapalenie okrężnicy Crohna. Czasami nazywane ziarniniakowatym zapaleniem jelita grubego , forma ta dotyczy tylko jelita grubego i nie należy jej mylić z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy, która jest inną postacią IBD. Zapalenie okrężnicy wywołane przez Leśniowskiego-Crohna jest chorobą Leśniowskiego-Crohna i nie oznacza to, że osoba ma zarówno chorobę Leśniowskiego-Crohna, jak i wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna
Choroba Leśniowskiego-Crohna powoduje różne oznaki i objawy, niektóre z nich w przewodzie pokarmowym, a niektóre poza układem pokarmowym. Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą obejmować:
- bóle brzucha i skurcze
- krwawy stolec
- biegunka
- gorączka
- utrata apetytu i utrata masy ciała
- śluz w stolcu
- owrzodzenie przewodu pokarmowego
Możliwe przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna
Istnieją teorie na temat przyczyn choroby Leśniowskiego-Crohna i IBD w ogóle , ale IBD jest obecnie klasyfikowana jako choroba idiopatyczna (choroba o nieznanej przyczynie). Choroba Leśniowskiego-Crohna zazwyczaj występuje w rodzinach, chociaż większość osób z IBD nie ma rodzinnej historii choroby.
Jedna z teorii na temat przyczyny IBD polega na tym, że może to być reakcja alergiczna lub immunologiczna, w dużej mierze oparta na fakcie, że IBD jest chorobą o podłożu immunologicznym . Uwzględniono również czynniki środowiskowe, ale w środowisku medycznym nie ma zgody co do tego, które czynniki mogą wpływać na początek IBD.
Inną potencjalną przyczyną mogą być mikroorganizmy (bakterie) żyjące w przewodzie pokarmowym, zwane jelitem lub mikrobiomem jelitowym. Nie jest jeszcze zrozumiałe, jak zmiany w mikrobiomie mogą wpływać na rozwój choroby Leśniowskiego-Crohna, ale wiadomo, że ludzie cierpiący na chorobę Leśniowskiego-Crohna mają mniejszą liczbę bakterii w przewodzie pokarmowym niż ludzie bez choroby przewodu pokarmowego. Prawdziwą przyczyną IBD może być dowolna kombinacja tych lub nawet coś, co jeszcze nie zostało odkryte.
Jak zdiagnozowano chorobę Leśniowskiego-Crohna
Lekarz może najpierw podejrzewać chorobę Leśniowskiego-Crohna na podstawie objawów takich jak ból, biegunka, niezamierzona utrata wagi i krew w stolcu. Dwa testy stosowane do diagnozy choroby Leśniowskiego-Crohna to:
- Kolonoskopia . Ten test służy do zajrzenia do wnętrza okrężnicy, aby zobaczyć, czy występuje stan zapalny.
- Sigmoidoskopia . Spojrzenie wewnątrz jelita grubego, podobnie jak kolonoskopia, ale to sięga aż do ostatniego odcinka jelita grubego
Inne testy nie mogą być stosowane w diagnostyce, ale można je wykonać w celu monitorowania aktywności choroby Leśniowskiego-Crohna lub komplikacje obejmują:
- Wlew baru . Ten test jest rodzajem promieniowania rentgenowskiego, które wykorzystuje kontrast, aby lepiej widzieć struktury w dolnym odcinku przewodu pokarmowego.
- Badania krwi. Badania krwi są również często wykonywane w celu dostarczenia pomocnych informacji na temat statusu IBD, w szczególności liczby krwinek czerwonych i liczby białych krwinek . Inne badania krwi mogą mierzyć poziom elektrolitów, takich jak sód i potas, w celu ustalenia, czy są one wyczerpane z powodu utrzymującej się biegunki.
- Tomografia komputerowa (tomografia komputerowa) . Rodzaj prześwietlenia rentgenowskiego, który daje obraz przekroju ciała. Zwany również skanem tomografii komputerowej (CT).
- Górna endoskopia . Kiedy istnieje potencjał choroby w górnym przewodzie pokarmowym (takim jak przełyk, gardło lub jelito cienkie), test ten może być pomocny.
- Górna linia przewodu pokarmowego . Inna forma prześwietlenia rentgenowskiego, która używa kontrastu i jest stosowana w górnym odcinku przewodu pokarmowego.
- Promienie X. Szybki i łatwy test, który nie daje wielu informacji, ale wciąż jest używany.
Jak leczy się chorobę Leśniowskiego-Crohna
Zarówno leki, jak i zabiegi chirurgiczne są stosowane w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Różnorodność dostępnych zabiegów wymaga ścisłej współpracy z gastroenterologiem w celu określenia najlepszego sposobu działania.
Leki . Różne leki mogą być stosowane w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Leki zazwyczaj dzielą się na dwie kategorie: leki podtrzymujące, które są przyjmowane w sposób ciągły, aby zapobiegać zaostrzeniom oraz leki o szybszym działaniu, które są stosowane w celu powstrzymania zaostrzenia.
Leki stosowane w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna obejmują: azulfidynę (sulfasalazynę) ; Asacol i Pentasa (mesalamina); Imuran (azatioprine) ; Purynetol (6-MP, merkaptopuryna) ; cyklosporyna ; Rheumatrex (metotreksat) ; Remicade (infliksymab) ; Humira (adalimumab) ; Entyvio (wedolizumab) ; Cimzia (certolizumab pegol) ; oraz kortykosteroidy, takie jak prednizon i Entocort EC (budesonid).
Chirurgia . Chirurgia jest również stosowana w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Około 70 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna będzie miało operację w ciągu pierwszych 10 lat po postawieniu diagnozy. Spośród nich połowa będzie miała więcej operacji w ciągu najbliższych trzech do czterech lat. Resekcja , w której usunięta jest chora część jelita, jest najczęstszym rodzajem operacji. Chirurgia nie jest lekarstwem na chorobę Leśniowskiego-Crohna.
Ryzyko raka żołądkowo-jelitowego
U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna istnieje kilka czynników, które wydają się wpływać na ryzyko zachorowania na raka jelita grubego . Ryzyko to obejmuje:
- młody wiek przy diagnozie
- 8 do 10 lat aktywnej choroby z zapaleniem
- o zwężenia (zwężenie jelita)
- historia choroby wątroby, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych
Lekarze mogą zalecić kolonoskopię przesiewową co dwa do trzech lat po ośmiu do 10 latach choroby Leśniowskiego-Crohna i co 1-2 lata po 20 latach choroby Leśniowskiego-Crohna. Niektóre osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą wymagać kolonoskopii w regularnych odstępach czasu w celu monitorowania ich choroby, a badania przesiewowe na raka mogą być wykonywane w tym samym czasie.
Powiązane warunki
Extra-jelitowe . Mogą wystąpić powikłania związane z chorobą Leśniowskiego-Crohna, a te, które występują poza okrężnicą, nazywane są komplikacjami pozajelitowymi. Powikłania pozajelitowe obejmują zapalenie stawów , opóźniony wzrost u dzieci , choroby oczu, kamicę żółciową , stany skórne, owrzodzenie jamy ustnej i nasilenie objawów podczas menstruacji . Wiele z tych powikłań będzie następować po przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna, i może się pogorszyć przed i podczas wybuchu i poprawić się, gdy choroba Crohna jest w remisji.
Jelita . Niektóre z potencjalnych lokalnych (jelitowych) powikłań choroby Leśniowskiego-Crohna obejmują ropnie , niedrożność jelit, perforację jelita, rak jelita grubego , bruzdy , przetoki i toksyczne okrężnice .
Palenie i choroba Leśniowskiego-Crohna
Ludzie, którzy palą papierosy lub palili w przeszłości, mają większe ryzyko zachorowania na chorobę Leśniowskiego-Crohna. Nawroty (nawroty), powtarzające się operacje i agresywne leczenie immunosupresyjne są częstsze u pacjentów z chorobą Crohna, którzy również palą. Osoby z chorobą Crohna są zdecydowanie zachęcane do rzucenia palenia.
Ciąża
Zdrowa ciąża i dziecko są możliwe dla kobiet cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna. W jaki sposób choroba Leśniowskiego-Crohna zareaguje podczas ciąży, jest z grubsza podzielona na terapie: niektóre kobiety radzą sobie lepiej, niektóre pozostają takie same, a niektóre się pogarszają. Najważniejsze jest, aby uzyskać remisję przed zajściem w ciążę lub w czasie ciąży, aby upewnić się, że mama i dziecko nadal dobrze sobie radzą. Niestety, kiedy choroba Leśniowskiego-Crohna migocze w momencie poczęcia dziecka lub w trakcie ciąży, ryzyko poronienia i przedwczesnego porodu jest wyższe.
Rokowanie
Przy odpowiedniej opiece medycznej rokowanie u większości osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest dobre. Większość osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest w stanie prowadzić długie, produktywne życie. Nowe leki i badania nad przyczynami IBD nadal zwiększają jakość życia osób z IBD.
Słowo od
Rozpoznanie choroby Leśniowskiego-Crohna wiąże się ze stromą krzywą uczenia się. Gastroenterolog i ich personel będą krytyczni w zapewnianiu dobrej jakości życia. Większość pacjentów z IBD ma bliskie związki z gastroenterologami. Ważne jest również, aby osoby z IBD opracowały sieć wsparcia wśród swojej rodziny i przyjaciół, którzy mogą być zwolennikami. Dobre życie z chorobą Leśniowskiego-Crohna nie jest poza zasięgiem poprzez regularne wizyty u lekarza, przestrzeganie planu leczenia i jak najwięcej informacji o chorobie.
> Źródła:
> Ban L, Tata LJ, Fiaschi L, Card T. Ograniczone ryzyko poważnych anomalii wrodzonych u dzieci matek z IBD i działaniem leków. Gastroenterologia . 2014 Jan; 146: 76-84.
> Fundacja Leśniowskiego i Crohna i Colitis w Ameryce. Choroby Leśniowskiego-Crohna. CCFA.org 2016.
> Fundacja Leśniowskiego i Crohna i Colitis w Ameryce. Opcje leczenia Crohna. CCFA.org 2016.
> Nørgård B, Hundborg HH, Jacobsen BA, Nielsen GL, Fonager K. Aktywność choroby u kobiet w ciąży z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wynikami porodu: regionalne duńskie badanie kohortowe. Am J Gastroenterol . 2007 Sept; 102: 1947-1954.
> Veloso FT. Kliniczne predyktory przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna. Eur J Gastroenterol Hepatol . 2016 7 lipca. [Epub przed wydrukiem]