Przegląd leczenia stwardnienia rozsianego
Leki modyfikujące chorobę są ważnym pierwszym krokiem do opieki nad twoim stwardnieniem rozsianym. Chociaż nie pomagają bezpośrednio twoim symptomom, pracują za kulisami, aby spowolnić twój stan.
Biorąc to pod uwagę, istnieje wiele terapii, które rozwiązują twoje trudne symptomy SM. Należą do nich leki, strategie rehabilitacji i terapie uzupełniające, takie jak medytacja i refleksologia.
Chociaż nie ma jeszcze lekarstwa na SM, możesz dobrze żyć z tą chorobą.
Faktycznie, życie i radzenie sobie ze stwardnieniem rozsianym może właśnie wyzwolić wewnętrzną siłę, której nigdy nie wiedziałeś, że masz.
Leki modyfikujące chorobę
Badania naukowe nad lekami modyfikującymi przebieg choroby wykazały, że nie tylko zmniejszają liczbę nawrotów choroby , ale także jak ciężkie lub poważne są te nawroty. Ponadto, badania sugerują, że leki modyfikujące chorobę zmniejszają liczbę i rozmiar uszkodzeń (jak widać na MRIs mózgu i / lub rdzenia kręgowego) i spowalniają ogólny postęp stwardnienia rozsianego.
-
Jak antybiotyk na trądzik może leczyć klinicznie izolowany zespół
-
Dlaczego naprawa osłonki mielinowej jest głównym celem badań MS
W związku z tymi badaniami, National MS Society zdecydowanie zaleca osobom, u których nowo zdiagnozowano nawracające formy MS, rozpoczęcie leczenia od razu terapią modyfikującą przebieg choroby. Uważa się, że im wcześniej zaczniesz, tym większa szansa na zmniejszenie obciążenia chorobą.
Obecnie w Stanach Zjednoczonych zatwierdza się 15 leków zatwierdzonych przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) w leczeniu nawracających postaci SM (osób z SM rzutowo-remisyjnym oraz osób z pierwotnie postępującym lub wtórnie postępującym SM, u których wciąż występują nawroty). Jeden z tych leków jest również zatwierdzony dla osób z pierwotnie postępującym MS (Ocrevus), a jeden jest również zatwierdzony do wtórnie postępującego MS (Novantrone).
Zastrzyki
Istnieje osiem leków, które wstrzykuje się do mięśnia (domięśniowo) lub pod skórę do tkanki tłuszczowej (podskórnie). Pięć z tych leków to terapia interferonem i obejmuje:
Interferony to białka normalnie wytwarzane przez układ odpornościowy osoby w odpowiedzi na infekcję wirusową. Uważa się, że dla osób ze stwardnieniem rozsianym terapie interferonem modulują odpowiedź immunologiczną osoby, prowadząc do zmniejszenia ataków ukierunkowanych na mielinę w mózgu i rdzeniu kręgowym osoby. Mielina izoluje włókna nerwowe, a gdy są uszkodzone lub zniszczone (co ma miejsce w przypadku SM), nerwy nie mogą się ze sobą komunikować.
Terapie interferonem są na ogół dobrze tolerowane, ale mogą powodować ból lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia leku. Ponadto niektórzy ludzie doświadczają objawów grypopodobnych w tego typu terapii, chociaż z czasem stają się one lepsze.
W zależności od konkretnego przyjmowanego interferonu lekarz może monitorować pracę krwi (np. Testy wątroby lub komórek krwi) lub zadawać pytania dotyczące historii choroby przed jej przepisaniem.
Na przykład lekarz może zapytać, czy u pacjenta występowała w przeszłości depresja, która może nasilić się po leczeniu interferonem.
Dwa inne leki modyfikujące przebieg choroby MS to Copaxone i Glatopa (ogólna, tańsza forma Copaxone). Podobnie jak terapia interferonem, naukowcy nie są dokładnie pewni, jak działa Copaxone lub Glatopa, ale uważa się, że te leki naśladują białko, które tworzy mielinę, ostatecznie myląc układ odpornościowy przed atakowaniem prawdziwej mieliny.
Częstym działaniem niepożądanym Copaxone i Glatopy jest reakcja w miejscu wstrzyknięcia, podobna do terapii interferonem. Obracanie miejsc wstrzyknięć i stosowanie ciepłego kompresu przed wstrzyknięciem może być pomocne w minimalizowaniu takiej reakcji.
Ponadto około 16 procent ludzi, którzy biorą Copaxone lub Glatopa, doświadcza reakcji po zastrzyku, która może powodować niepokojące objawy, takie jak ściganie serca lub lęk. Dobrą wiadomością jest to, że te objawy zwykle znikają w ciągu 15 minut i nie mają długoterminowych konsekwencji.
Innym lekiem modyfikującym przebieg choroby jest Zinbryta (daklizumab).
Ten lek jest przeciwciałem przeciwko cząsteczce zwanej CD25 na komórkach T, które są komórkami zwalczającymi infekcje w twoim układzie odpornościowym. Uważa się, że Zinbryta redukuje uszkodzenia MS przez zmniejszenie liczby komórek T w organizmie, o których wiadomo, że atakują mielinę w SM. Lek Zinbryta podaje się raz w miesiącu, pod skórą. Ze względu na to, że może powodować poważne, zagrażające życiu problemy z wątrobą i problemy układu odpornościowego, Zinbryta może być przepisywana tylko przez specjalny program.
Terapie doustne
Istnieje pięć doustnych terapii modyfikujących przebieg choroby, co jest dobrą alternatywą dla osób, które nie tolerują wstrzyknięć lub dla osób, których SM rozwija się pomimo leczenia interferonem i / lub Copaxone.
Gilyena (fingolimod) to pigułka przyjmowana raz dziennie. Działa głównie poprzez uniemożliwienie niektórym komórkom immunologicznym opuszczenia węzłów chłonnych. Ponieważ limfocyty T utkną w węzłach chłonnych, nie mogą dostać się do mózgu i rdzenia kręgowego, a zatem powodować uszkodzenia .
Istnieje wiele skutków ubocznych związanych z Gilyena, takich jak bóle głowy, grypa, biegunka i ból pleców.
-
Jaka jest natychmiastowa reakcja po iniekcji Copaxone?
-
Fakty na temat Gilenya inne niż bycie pierwszą terapią doustną MS
Gilyena może również powodować bardziej poważne działania niepożądane, takie jak niewyraźne widzenie, problemy z oddychaniem lub wątrobą i infekcje. Ze względu na możliwość spowodowania spowolnienia serca przez Gilyenę, wymagane jest monitorowanie przez sześć godzin po pierwszej dawce w warunkach opieki zdrowotnej.
Innym doustnym lekiem MS jest Tecfidera (fumaran dimetylu) - pigułka przyjmowana dwa razy dziennie. Ten lek aktywuje ścieżkę w ciele, która jest zwykle włączana, kiedy komórki są zestresowane. Innymi słowy, pomaga to w ochronie komórek, chociaż nie jest jasne, jak dokładnie to działa u osoby ze stwardnieniem rozsianym.
Często występującymi działaniami niepożądanymi leku Tecfidera są zaczerwienienie, mdłości, biegunka i ból brzucha. Poważne działania niepożądane obejmują ciężką reakcję alergiczną, rozwój postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (stan zagrażający życiu mózgu) i obniżenie komórek walczących o zakażenie człowieka.
Aubagio (teriflunomid) przyjmuje się raz na dobę i może powodować bóle głowy, przerzedzenie włosów, biegunkę, nudności lub nieprawidłowe wyniki badań krwi wątroby. Aubagio działa poprzez hamowanie układu odpornościowego, dzięki czemu może predysponować ludzi do infekcji.
Ponieważ Aubagio może powodować niewydolność wątroby, lekarz sprawdzi badania krwi wątroby przed rozpoczęciem leczenia, a następnie okresowo. Aubagio jest również lekiem kategorii X ciąży, więc nie może być stosowany, gdy kobieta jest w ciąży lub planuje zajście w ciążę.
Napary
Lemtrada (alemtuzumab) jest podawanym w infuzji lekiem modyfikującym chorobę MS podawanym przez pięć dni z rzędu, a następnie trzy dni z rzędu rok później. Ze względu na fakt, że istnieje wiele ostrzeżeń FDA związanych z Lemtradą, można je podać jedynie za pomocą specjalnego programu i jest zarezerwowana dla osób ze stwardnieniem rozsianym, które nie miały wystarczającej odpowiedzi na dwa lub więcej inne leki modyfikujące przebieg choroby.
Innym podawanym w leczeniu lekiem modyfikującym chorobę jest Novantrone (mitoksantron), lek stosowany w chemioterapii podawany co trzy miesiące. Oprócz leczenia nawracających postaci MS , mitoksantron może być również stosowany w leczeniu wtórnie postępującego MS . Mitoksantron może powodować uszkodzenie serca, dlatego może być podawany tylko w ograniczonej liczbie razy. Został również powiązany z rozwojem ostrej białaczki szpikowej (AML).
Trzecim podawanym w infuzji lekiem modyfikującym chorobę MS jest Tysabri (natalizumab) , podawany co 28 dni. Może być podawany tylko w zatwierdzonym centrum infuzyjnym ze względu na ryzyko rozwoju postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML) - potencjalnie śmiertelnej infekcji mózgu związanego z wirusem JC .
Ocrevus (ocrelizumab) to najnowsza terapia MS zatwierdzona przez FDA, zatwierdzona zarówno z powodu nawracającego MS, jak i pierwotnie postępującego MS (pierwszy raz). Jest podawany w infuzji co sześć miesięcy.
Jako humanizowane przeciwciało monoklonalne, Ocrevus wiąże się z cząsteczką na komórkach B zwaną CD20, zmniejszając tym samym liczbę komórek B w krwiobiegu osoby. Oprócz limfocytów T, komórki B są innym rodzajem komórek układu odpornościowego, które uważa się, że odgrywają rolę w uszkodzeniu i utracie mieliny.
Nadchodzące Terapie
Dobrą wiadomością jest to, że naukowcy coraz częściej uczą się o SM, co oznacza również, że pojawiają się nowe, lepsze terapie. Niektóre potencjalne leki (takie jak niektóre przeciwciała monoklonalne) znajdują się we wcześniejszych fazach badań. Inne terapie, takie jak przeszczep komórek macierzystych i estriol , są bardziej kontrowersyjne - głównie dlatego, że nie ma dużych badań naukowych potwierdzających ich stosowanie.
Wreszcie, jedną z ewoluujących dziedzin badań jest rola diety w SM, w tym suplementacja witaminą D i bakterie jelitowe . Chociaż nie ma określonej diety (takiej jak dieta Swank), którą osoby z SM powinny całkowicie przestrzegać, ogólna zdrowa dieta bogata w błonnik i o niskiej zawartości tłuszczu jest zalecana przez National MS Society.
Leczenie Objawów
Chociaż ważne jest, aby przyjmować leki modyfikujące przebieg choroby, ważne jest również maksymalne zwiększenie komfortu i funkcjonowania. W rzeczywistości radzenie sobie ze stwardnieniem rozsianym jest codziennym procesem dla większości ludzi, wymagającym przemyślanego planu, w jaki sposób można optymalnie zarządzać dniem pod ciężarem swoich ograniczeń.
Dobrą wiadomością jest to, że istnieje wiele terapii, aby pomóc osobie ze stwardnieniem rozsianym lub jej bliskim czuć się dobrze i zarządzać niewygodnymi lub obciążającymi objawami. Te terapie obejmują:
- Leki
- Nawyki w stylu życia
- Strategie rehabilitacji
- Terapie uzupełniające
Jednym z symptomów, który jest szczególnie wyniszczający dla wielu osób cierpiących na SM, jest zmęczenie - wszechogarniające, brutalne wyczerpanie, które może prowadzić proste czynności, takie jak ubranie się rano lub koncentracja na filmie wymagającym i nieprzyjemnym. Ale istnieje wiele strategii walki z tym, w tym:
- Codzienne ćwiczenia aerobowe moderowane do Twoich potrzeb z pomocą fizjoterapeuty
- Terapie umysłu i ciała, takie jak joga
- Zdrowe nawyki snu, takie jak codzienne wykonywanie tego samego harmonogramu snu
- Unikanie ciepła
- Leki takie jak Symmetrel (amantadyna) , Provigil (modafinil) lub Ritalin (metylofenidat)
Podobnie jak w przypadku zmęczenia, istnieje szereg terapii dla innych objawów związanych z SM. Na przykład, uzupełniająca medytacja terapeutyczna może być stosowana do leczenia bólu związanego z SM, podobnie jak leki takie jak gabapentyna w przypadku bólu związanego z nerwami i środki zwiotczające mięśnie w przypadku bólu związanego z mięśniami ( spastyczność ).
Widzenie specjalisty może być również pomocne w radzeniu sobie z objawami. Urolog lub ginekolog może być w stanie doradzić lub zapewnić terapie w zakresie radzenia sobie z zaburzeniami seksualnymi związanymi z SM, takimi jak zaburzenia erekcji u mężczyzn lub zmniejszone uczucie pochwy / łechtaczki u kobiet. Neuropsycholog może pomóc osobie, która boryka się z zaburzeniami funkcji poznawczych . Dla osób ze stwardnieniem rozsianym, które wymagają urządzeń wspomagających chodzenie, terapeuta fizyczny i zajęciowy może być instrumentem maksymalizacji niezależności i funkcjonowania w domu i w pracy.
Słowo od
Staraj się być cierpliwy, gdy Ty i Twój zespół opieki zdrowotnej MS wybrali najlepszy schemat leczenia - delikatną równowagę pomiędzy spowolnieniem stwardnienia rozsianego a minimalizowaniem skutków ubocznych i maksymalizowaniem tego, jak się czujesz. Pamiętaj, że stwardnienie rozsiane jest chorobą wyjątkową, więc to, co działa dla przyjaciela lub ukochanej osoby, może nie być dla ciebie najlepsze.
Ponadto, wraz z postępem choroby lub jej poprawą po wystąpieniu nawrotu, objawy i decyzje dotyczące leczenia mogą ulec zmianie. Staraj się być elastyczny i komunikować swoje myśli i wątpliwości z neurologiem. Nadal pozostań silnym na swojej podróży MS.
> Źródła:
> Bloomgren G i in. Ryzyko związane z postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią związaną z natalizumabem. N Engl J Med . 2012 May 17; 36620): 1870-80.
> Burness CB & Deeks ED. Fumaran dimetylu: przegląd jego zastosowania u pacjentów z rzutowo-remisyjnym stwardnieniem rozsianym. CNS Drugs . 2014 kwiecień, 28 (4): 373-87.
> Fazekas F i in. Jak działa fingolimod (Gilyena) w algorytmie leczenia wysoce aktywnego rzutowo-remisyjnego stwardnienia rozsianego? Front Neurol . 2013; 4: 10.
> Lycke J. Monoklonalne terapie przeciwciałami w leczeniu rzutowo-remisyjnej stwardnienia rozsianego: mechanizmy różnicujące i wyniki kliniczne. Ther Adv Neurol Disord . 2015 Nov; 8 (6): 274-293.
> National MS Society. Terapie modyfikujące chorobę dla MS .
> Namjooyan, F., Ghanavati, R., Majdinasab, N., Jokari, S., & Janbozorgi, M. (2014). Zastosowania medycyny komplementarnej i alternatywnej w stwardnieniu rozsianym. Journal of Traditional Complementary Medicine , lipiec-wrzesień; 4 (3): 145-52.